S A D E C E Ö Z G Ü R

İlk tepkiler tam beklediğim gibiydi: - Aç mı kalacaksın? - Sadece et mi yemiyorsun? - Yoğurt ve peynirden nasıl vazgeçeceksin? - Evde neyse de dışarıda kesin aç kalırsın. - Çok pahalıya mâlolur sana. - Yere düşen meyvaları mı yiyorsun. Aslına bakarsanız son soru dışındakilerin hepsine hazırlıklıydım. Son soruyu ise anlayamadım. Geçenlerde havaalanına giderken şoför arkadaş da aynı şeyi sorunca dayanamayıp ben sordum bu kez, bunu da nereden çıkardın diye. Oysa güncel dizilerin birindeki karakterlerden birinin tavrıymış. Hep merak edilenleri yanıtlayarak başlayayım o zaman. Ne yemiyorum: - Hayvansal kaynaklı hiçbir gıdayı yemiyorum. Buna hayvanların kendisi dahil. Yani et, tavuk, balık (balık nedense hep soruluyor ayrıca), midye, ahtapot, yumurta, süt ve süt ürünleri, yoğurt, ayran, kefir, peynirler, bunları içeren yiyecekler -dondurma, kek, börek gibi-, son olarak bal ve ürünleri. Peki ne yiyorum: - Bakliyat, ekmek, sebze ve meyve, humus, mantar, zeytin ve zey

Pre IBC yazısı yayınlamamıştım 2018'den önce. 2015'te beni çok zorlayan "farklı kentte kalma" kararını son dakikada değiştirerek geceliği 160 €'ya bulduğum Pension Homeland adlı otelde konakladım.  Hem bütçe oldukça kısıtlı hem de bir firmayı değil de kendinizi temsil ediyor olunca, konferans ve fuar dışı etkinliklere katılamıyorsunuz. Oysa IBC, RAI merkezinin dışında, gece de devam ediyor. Gece etkinliklerinin büyük bölümü katılımcı firmaların partileri, bir bölümü ise gene firma temsilcilerinin düzenlediği akşam yemeği organizasyonları. Fuar / konferans toplam 5 gün içinde olup bitiyor. Bu 5 akşam demek. İlk gün ile son günü de aradan çıkartın, aslında 3 akşamınız var bağlantılarla sıcaklık kurmak için. Elbette orada bulunuş amacınız malınızı / hizmetinizi pazarlamak. Hâl böyle olunca partilerde, yemeklerde bulabildikleri her ortamda ilişkileri güçlendirmeye çalışıyor firmalar. Peki kiminle? Çok az sayıda kişiye ulaşan bir blog yazarı ile değil :( Bütçe kıs

Live from IBC bir seri olma yolunda ilerliyor. Dizinin ikinci yazisinda, bir kez daha Turkce karakter sorunu ile basbasayim. Ultrabook icin ayiracak butce buldugumda, ki yakin zamanda boyle bir ihtimal gorunmuyor ne yazik ki, kendi cihazimi kullanarak yazabilirim gittigim yerlerde. O gune kadar IBC Basin Merkezi bilgisayarina talime devam. Daha once defalarca yazdigim gibi bu ikinci ve buyuk olasilikla son IBC deneyimim. Hayal kirikligi seslerini duyar gibiyim uzaktan :) Evet, patron ile, ki bendeniz oluyorum bu durumda, yaptigim gorusmeler sonucu bu sene istedigim, bekledigim sonuclara ulasamazsam bundan sonra IBC etkinliklerine gelmeme karari aldim. Bekledigim sonuclar ise gerceklesirse haberdar olacaginiz seyler. Bu sabah RAI`ye gelmek icin yola ciktigimda, ki saat 08.30 civariydi, 9.30 gibi IBC`ye ulasmayi hedefliyordum. Amsterdam halkalar halinde buyuyen bir sehir. Birbirinin icene gecmis bu halkalar kanallar ile ayriliyor ve kanallar arasi gecisleri koprulerle yapiyorsun

Amsterdam`dayim bir kez daha. Bu kanallar kentine ilk geldigimde 15 yasindaydim, bugun ise 45. Bisiklet, kanal, cicek ve gunahlar kentindeyim. Derdim ise bunlarin hicbirisi degil. Her yil Eylul ayinin ikinci haftasi gibi baslayip 5 gun suren yayincilik fuar ve konferansi icin kuzeyin Venedik`ine akin ediyor binlerce insan. Bundan 5 yil kadar once karar vermistim IBC`ye gitmeliyim diye. IBC konferansina demek daha dogru olur aslinda. Cunku fuara gitmek bilet ve otel parasina bakarken, konferansin ayri giris ucreti var. 2018 yili icin tum konferansin katilim ucreti 3000 Avrodan fazla. Bizim paramiz ile soylemesi zor ama 24000 TL falan ediyor.  Peki nasil oluyor da bu sene ikinci kez IBC konferansina katilabiliyorum?  Yaniti basit, azim ile :) Oncelikle 2004 senesinden bu yana yaptigim blog yazarligini biraz daha profesyonellestirerek Ingilizce dilinde, radyo tv yayinciligina ozel hale getirdim. Ardindan yayincilik sektorunun dev kuruluslarinin ust yoneticileri ile e-soylesil

2015 yılından 2015 yılında, üniversiteden mezun oluşumun 20. yılı şerefine kendimi Amsterdam'a göndermiştim. Uluslararası yayıncılık fuarı ve konferansına ilk katılışım olan bu gezi, bana bir çok şey kattı. Aradan geçen 3 senede, bu gezinin öğrettikleri eskiyince, bir kez daha Amsterdam'a gitmem gerektiğini düşündüm. Bir kez daha IBC'ye, blog yazarı olduğum için, basın akreditasyonu ile katılacağım kısmetse.  Bu yıl IBC'nin konusu ne diye sorarsanız, daha önce hiç IBC'ye gitmediniz herhalde diye yanıt veririm. Yayıncılık, son kullanıcı cihazlarını saymazsak ki onun IBC'nin hemen öncesinde IFA adlı bir büyük buluşması oluyor, çok kabaca ikiye ayrılabilir:  karma sergideki fotografım üretim  dağıtım-iletim   Üretim dediğimiz kendi içerisinde kamera - ışık - ses - kayıt sistemleri - arşiv - içerik yönetim sistemleri - yayın otomasyon sistemleri gibi alt başlıklara ayrılır. Dağıtım - iletim ise, yayının bir noktadan yayın merkezine gönderilmes

40 senedir Ankara'da yaşıyorum. Bu yaz başına kadar hep özendiğim bir şeydi doğa yürüyüşlerine katılmak. Hep özendiğim ve aslında yapmamın önünde , gerçekte herhangi bir engel olmayan "şey"lerden birisiydi. Aklımdaki "engeller" ise şunlardı: Tanıdığım yok, herkes birbirini tanıyordur, çok sıkılırım. Çok uzun yürürler, onların hızına yetişemem, geride kalırsam ayıp olur. Pahalı bir etkinliktir. Özel ekipman gerektirir. Yazın sıcak, bahar ayında yağmurlu, kışın ise soğuk olur. Sabahın kör karanlığında uyanamam. Karnım acıkır, tuvalete gitmem gerekir. .... Yukarıdaki gerekçelerin hiçbirisi geçerli ve gerçekçi değil miş . Yaşayarak gördüm. Bugüne kadar iki kez doğa yürüyüşü yaptım. Her ikisinde de Ata Kafka Tur / Alternatif Trekking şirketinin organizasyonuna katıldım. İki farklı rehberin öncülüğünde yürüdüm. İlk yürüyüşte Beypazarı Eğriova, ikinci yürüyüşte Bolu Mengen'deydi.  Beypazarı'ndaki rota dik çıkışlar ve sert inişlerle, çoğu o

Bu bir tweet olsaydı eğer başlık yeterli olurdu: Vegan Olmaya karar verdim NOKTA.  Ancak madem tweet değil blog yazısı o zaman biraz ayrıntı vermek gerekiyor.  Öncelikle baştan söyleyeyim kararımın gerekçesi sağlık zorunluluğu değil. Hayvansal ürünler tüketmemin önünde sağlık yönünden bir engel yok.  Bu kararı vermem kolay olmadı. Kokoreçten, kelle paçaya, ciğer tavadan mumbar dolmasına, kıymalı pideden, kuzu inciğe veda etmem gereken çok şey olduğunu biliyorum. Liste bununla da sınırlı değil. Ezinelerden tulumlara uzadıkça uzayan bir liste daha var. Peki nereden çıktı bu veganlık. Bu sabah, geçici misafirimiz Çilek Hanım bahçede ağaçtan ağaca hoplayıp zıplıyordu. Tahminen bir kaç aylık olan bu bızdık kediciği koyun olduğunu düşünürsem, dün yediğim kuzu şiş, bu yavrucağın bacağı olabilir mesela.  Fikrin kendisi dehşet verici elbette. Ancak veganlık kararımı vermeme bu yol açmadı. Bir belgesel izledim geçenlerde. Netflix'te vardı ama muhtemelen farklı platformlarda da

Geçenlerde İstanbul'da, Kâzım Karabekir Köşkü ve müzesini ziyaret ettik. Müzenin görevlileri, gelenleri gezdirmek konusunda son derece istekli ve yardımcı. Müzeyi gezdikten sonra, orada satılan kitaplardan birisi Kazım Karabekir Sempozyumu II 26 Ocak 2012 adıyla yayınlanan, sempozyum deşifrelerinden oluşturulmuş olanı. Yayına hazırlayan Prof. Dr. Pınar Feyzioğlu Akkoyunlu, ki kendisi merhum Karabekir Paşa'nın torunudur. Kitap ile ilgili söylenecek çok şey var. Ben, konuşmacıların adı verip kısaca kendi yorumumu ekleyip gerisini size bırakıyorum. Sempozyumun iki konuşmacı var: Prof. Dr. Cemil Koçak ve Dr. Hakan Erdem. Gelelim benim yorumuma: Kurtuluş Savaşı mücadelesi tarihi, günümüzde, Gazi Mustafa Kemal Atatürk'ün 1927 yılında okuduğu Nutuk baz alınarak anlatılıyor. Kâzım Karabekir Paşa ile Mustafa Kemal Paşa arasındaki ilişki çok ilginç. Bence, bu konuda yazılmış en iyi değerlendirme Uğur Mumcu'nun Karabekir anlatıyor isimli eseri . Bu eseri okuduğunuzda orta

Ertuğrul Bey ile tanışmamız yazdığı kitaptan bağımsız bir sebeple oldu. Buna karşın, yazmış olduğu anılarını çok kısa bir sürede ilgiyle okudum. Türk Bürokrasi tarihinde, özellikle dış ticaret bürokrasisinde, önemli görevler üstlenmiş ve bu görevleri başarıyla yürütmüş Ertuğrul Bey.  Emekliliği sonrasında da gerek özel sektörde gerekse halen yürütmekte olduğu Türk Dış ticaret Vakfı Başkanlığı görevi ile ülkesine hizmet etmeyi sürdüren Önen bu süreçte yaşadıklarını bizlerle paylaşmış. Anı okumayı çok seviyorum. Farklı İnsanların farklı deneyimlerinden kendime dersler çıkarıyorum. Kimi yazarlar anılarında özel hayatlarına fazlasıyla yer veriyor. Birçok açıdan sıkıntılı bir şey bul yapılan. Anı subjektif bir bakış açısı içeriyor. Özel hayata ilişkin anlatının gözünden olayları okumak anlatılan açısından son derece sıkıntılı bir durum ortaya çıkartıyor. Ertuğrul Bey'in anılarında ise buna yer verilmemiş. "Özel Hayat" adı üzerinde özel bir hayat ve oradaki anıları herkesl

Baştan söylüyeyim başlıktaki sorunun yanıtını IBC konferansı sonrası verebileceğimi umuyorum. Bu yazımda ise daha ziyade konuya giriş yapacağım.  Malum radyo ve televizyon yayınları birden fazla ortamda birden fazla yöntemlerle izleyiciye ulaşılıyor Ortam olarak sınıflandırma yaparsak: Uydu Kablo Karasal 3 farklı ortam olarak karşımıza çıkmaktadır. Bunlardan uydu ve kablonun devam edeceğine dair bir tartışma yok. Karasalda ise durum tartışmalı. Karasal ortamda yapılan yayın kıt kaynak olan "frekans" kullanılarak yapılıyor. Radyo yayınları, ülkemizde, FM modülasyon tekniği ile 88 -  108 MHz aralığındaki frekans bandından TV yayınları ise 470 -  694 MHz aralığındaki frekans bandından yapılıyor. Radyo için orta ve kısa dalga da kullanılsa bile  dinleyici sayısı bakımından FM ağırlıktadır.  Hem radyo hem de TV yayınlarının karasal ortamda da sayısal olarak iletilmesi için yöntemler geliştirildi. Ülkemizde ne radyo ne de TV Karasal sayısal iletim ile yayınlanıyor. 

Sanırım ilk fark ettiğimde askerdeydim. Her asker gibi "şafak" sayıyordum. Askerde geçirdiğim günü değil, kalanını. Bir sabah, şafak kaç dediklerinde,  bilmiyorum   dedim.  Nasıl dedi, "devrem".  Bu bilgi bizde yok,  dedim.  Sen de bilmiyorsun, kimse de bilemez zaten.   Yüzüme baktığında neden bahsettiğimi anlamıştı. Süresi belirsiz bir ömür sürdüğümüz dünya hayatı, dilimlere ayrılabilir gibi sanırım. İlk 20-25 yılı çocukluk-eğitim ve hayata atılma ile geçer. Sonrasındaki 25-30 yılı çalışma ve hayatı kurma, ardından gelen " kalan süre " ise emeklilik ve hayatı sorgulama ile geçer.  Ben henüz "ikinci evre"deyim ama bu "ikinci evre"nin sonlarına yaklaşıyorum, her ne kadar kendimi daha yeni başlamış hissetsem bile.  Bu yazıda ise üçüncü evre ile ilgili görüşlerimi paylaşmak istedim. Belki birilerinin işine yarar düşüncesi ile... Öncelikle bir yanlıştan bahsederek başlayayım. İnsanların çoğu hiç emekli olmayacakmış

mekanın sahibi iki güzel insan BLOG YAZILARI ARŞİVİNDE YER ALAN BİR MEKÂN .... Küçükkuyu, 10 senedir hayatımızda. Her sene geldiğimiz bir yer olunca neresi açıldı neresi kapandı takip edebiliyoruz. Bu yıl, 2018, yeme içme konusunda çok sayıda mekan açılmış. Küçük Ev, fasulyemGuru, Kahve Kuyusu bunlardan ilk aklıma gelenler. Geçmiş yılların başarılı mekanları da devam ediyor.  fasulyemGuru geçen yıllarda çok sevdiğimiz Sole Mare pastanesinin yerine açılmış.  fasulyemGuru, sanırım tüm Edremit Körfezi'ndeki tek VEGAN mutfağı. Yanlış okumadınız VEGAN. Hani yumurta ve peynir dahil hayvansal ürün yemeyenler. Süt, peynir, yumurta ve yoğurt olmadan yemek mi olur diyenlerdenseniz, sizi fasulyemGuru'ya bekleriz. Ben ev sahibi olmasam bile Murat Şef ile yakın mahallelerde büyümüşüz. Oradan hareketle bekleriz dedim :) Murat Şef, her yemek büyük bir özen ile yapıyor. Örneğin fasülye el işçiliği ile üretilmiş Japon imalatı döküm tencerede pişiriliyor. Fasülye ise İspir ürün

Blog yazmaya başladığımda ilk amacım, Türkçe içerik eksikliği sorununa çare olmaktı. 14 senenin sonunda, böyle bir eksiklikten söz etmek zor. Gene, özel bilgi gerektiren konularda, doğru bilgiye kolay ulaşılamıyor ama durum 14 yıl öncesine göre çok iyi.  Bu uzun ve muhtemelen gereksiz paragraf sonrası gelelim yazının konusuna. Malum, Eylül ayı IBC ayı olarak anılıyor bizim sektörde. NAB Amerika'da, Broadcast Asia ise Singapur'da. Hem coğrafi yakınlık hem yayın standartlarının aynı oluşu, yayıncılık ile ilgilenenleri Amsterdam'da topluyor. Bir türlü yazıya başlayamıyorum. Bu yıl 13 - 17 Eylül arasında konferans, 14 - 18 Eylül arası ise fuar var. Konferansın katılım ücreti epey yüksek, ama inanın, eğer bu alanda mühendis olarak çalışıyorsanız, konferans çok faydalı. Etkinliğin ardından kimi oturumların kayıtları internet üzerinden paylaşılıyor. Elbette, çevrenizi genişletmek, sektörde önemli isimlerle tanışmak gibi ek faydaları, video izleyerek yapamıyorsunuz. Gene de