S A D E C E Ö Z G Ü R

Side sahili gibi kumsallardan hoşlanıyorsanız, Küçükkuyu sizi hayal kırıklığına uğratacaktır. Side'yi ya da Patara'yı düşünün. Göz alabildiğine kumlar. Şimdi kumların yerine kayaları koyun ve sahil şeridini kısaltın. Hatta tamamen kaldırsanız daha iyi olur. İşte size Küçükkuyu sahili. Neyse ki kıyı boyunca her 10-15 metrede bir merdiven yapmışlar. Denize merdiveni kullanarak girebiliyorsunuz. Kum olmayışının iyi tarafları da var. Denize girip çıkarken ayağınız kumlanmıyor. Yüzmek için, Side'de olduğu gibi, suyun içerisinde metrelerce yürümek zorunda kalmıyorsunuz. Merdivenden suya indiğinizde, boyunuzun uzunluğuna bağlı olarak, bir iki kulaç sonra ayağınız yere değmez oluyor. Elbette Yüzme bilmeyenler için ciddi tehlikeli bir durum. Öyle lüks oteller falan olmadığı için cankurtaran hizmeti veren kimseler yok. Sahilde duş da yok. Şezlong, ki hiç tavsiye etmem güneşin altında istakoz misali yatıp saatlerce kavrulmayı, sahil boyunca kayaların üzerine yapılmış beton iskelele

Ağustos ayına bir kaç gün kala efil efil esen rüzgarıyla akşamları uzun kolluları giymeye zorlayan, Ege'nin kuzeyinde Assos'a gelmeden, Altınoluk'u geçince ulaştığınız küçük belde: Küçükkuyu. Kayalık sahili, berrak denizi, tatil yöresinden çok Anadolu kasabasını hatırlatan fiyatları ile (çay bahçelerinde 50 kuruşa çay, 1,5 TL'ye Türk kahvesi, 4 TL'ye iki şiş Akya balığı ızgarası vb) bu keşfedilmemiş cennette geçirdiğimiz kısa tatilimize ilişkin notları sizlerle paylaşacağım önümüzdeki bir kaç gün. Çanakkale'nin Ayvacık ilçesine bağlı olsa bile adı Balıkesir'in ilçeleriyle birlikte anılıyor çoğunlukla. Ankara'dan otobüs ile 10-11 saatlik uzun bir yolculukla ulaşılabildiğinden kısa tatillerde iyi bir seçim değildi. Ta ki bu yıla kadar. Önceki yıllarda açılan, bu yıl ise yenilenerek yaz sezonuna yetiştirilen resmi adıyla Balıkesir Körfez, yerel adıyla Edremit Havaalanı bu uzak diyarı yakınlaştırıyor. Ankara'dan Anadolu Jet ve Bora Jet'in direkt u

Geçtiğimiz sene henüz kızlarım dünyaya gelmemişken alıp okumaya başladığım, ancak bitiremeyip kütüphanede unuttuğum bir kitap Kızlarıma Mektuplar. Taşınma telaşı, bebeklerin doğumu, hastanede geçirdikleri uzun günler, hatta aylar sonrası eve gelişleri ve yeni hayata alışma telaşı derken okumaya başladıktan bir yıl sonra bitirebildim. Emre Kongar'ın bir oğlu ve iki kızı varmış. Kızları, bizim ufaklıklar gibi, ikizmiş.  Kızlarıma Mektuplar, Kongar'ın Amerika'ya doktora için giden ikiz kızlarına (Elif ve Ebru) özlemini dile getirmek üzere yazmaya başladığı mektuplardan oluşuyor. Toplam yirmi iki mektup. Mektuplar, babanın kızlarına özlemleriyle birlikte, hayatın bir çok alanına ilişkin önerileri, deneyimlerini paylaşıyor. Bu paylaşımı sadece kızlarıyla sınırlı tutabilecekken, kızlarının da onayını alarak kitaplaştırmış. Çok da iyi yapmış. Ülkemiz gibi feodal ilişkilerin gücünü koruduğu, tutuculuğun yükselen değer olduğu bir ülkede babaların kızlarıyla ilişkileri üzerine b

Cumhuriyet gazetesinde pazartesi, çarşamba yazıları yayınlanan Ergin Yıldızoğlu sol.org.tr adlı internet sayfasında iki haftada bir perşembe günleri yazacak. Yazarın Cumhuriyet gazetesindeki yazılarının devam edeceğini umarım. Yazılarını okumak için iki hafta beklemek zor. Sol.org.tr 'deki ilk yazısını buradan okuyabilirsiniz...

Bebekler doğduktan sonra okunan kitaplar da değişiyor. Anne baba olmak, sadece kitap okuyarak öğrenilebilen süreçlerden olmasa bile kitaplar sık tekrarlanan hataları göstermeleri bakımından önemli. Aile büyüklerinin deneyimlerinin her zaman doğru olmadığını öğretiyor insana kimi kez. Bebek büyütürken beslenmesi, hastalıkları, temel bakımı gibi konularda kitap karıştıran çoktur. Ruh sağlığına ilişkin bilgilenmesi gerektiğini düşünenler ise daha az. Ruh sağlığına ilişkin kitap sayısı da, özellikle Türkçe olarak yazılmışların, fazla değil zaten. Prof. Dr. Bengi Semerci'nin Birlikte Büyütelim başlıklı eseri bu alandaki boşluğu dolduracak nitelikte. İlk baskısını 2006 yılında yapmış kitabın, temmuz 2009 tarihli 6. baskısını okudum. Başlıca üç bölümden oluşuyor kitap. İlk bölüm Çocuğun Ruhsal Gelişimi başlığını taşıyor. Anne baba olma kararından itibaren yaşanan süreçlere ilişkin bilgiler içeriyor. Bebeğin doğumu sonrası yaşananlar, başka kaynaklarda olmadığı kadar gerçekçi bir di

27 Temmuz 2008 14.55 Süddbahnhof'tan, ya da yol üzerindeki herhangi bir duraktan bineceğiniz D Strassenbahn, yani tramvay, sizi Nussdorf adlı bölgeye getiriyor. Viyana'nın kuzeyinde kente hakim bir tepe olan Kahlenberg, Nussdorf'tan yürüyerek yaklaşık 1-2 saat kadar sürer. Elbette yol boyu Viyana'yı tepeden görmek, bağların düzgünlüğüne, etrafın yeşilliğine hayran kalarak yapacaksınız bu yürüyüşü. Ancak yokuş yukarı dar bir yolu katetmek zorunda olduğunuzu unutmayın.  Tepeye ulaşmanın bir başka ve daha kolay yolu Beethoven Gang durağından turistlik traktöre 7,80 € vermek. Tepedeki kafede dana sosis ve bira 7,40 € tutuyor. Viyana merkezi ile kıyaslandığında pahalı olsa bile böylesi bir manzara için değer. Kahlenberg'e 38A numaralı otobüs ile de ulaşabiliyorsunuz. Bu otobüsün son durağı Kahlenberg.  Kahlenberg'den dönerken ormanın içine doğru devam eden patikayı izledik. Biraz etrafta insanlar olmasından biraz Avusturya'da olmanın verdiği güvenden patikadan

27 Temmuz 2008 08.39 Ottakring istasyonun U3 hattının trenini bekliyorum. Viyana'ya geldiğim perşembe günü kapalı, soğuk ve yağmurlu hava yerini günlük güneşlik bir diğerine bırakmış. İlk gün üzerimde t-shirt, kalın t-shirt, ceket ve yağmurluk vardı. Şimdi ise şort ve t-shirte indi giydiklerim. Bugün Belvedere , Tuna kıyısı, Freud'un evi ve belki UN City adlı bölgeleri dolaşacağız. Gittiğim yabancı kentlerde 3-4 gün kalmanın gerekli olduğunu düşünüyorum. Kenti tam tanımak için bu süre yeterli değil belki ancak olanaklar çoğu kez fazlasına izin vermiyor. Viyana'da otele gecelik 39 € veriyorum. Bu fiyatta kahvaltı yok. Kahvaltıyı, bugüne kadar Ankel adlı zincir kahveci-pastacı dükkanında yaptım. Ortalama 5 € diyebiliriz. Öğlen ve akşam yemekleri toplamı için de 15 € fazlasıyla yetiyor. 72 saatlik bilet 13 € civarında. Onun için de günlük 5 € desek toplamda 25 € günlük harcama hesabedebiliriz. 40 €'da oteli ekleyince 65 € tutuyor. 4 x 65 = 260 €. Buna 200 € bilet ve

26 Temmuz 2008 saat:17.24 Schönbrunn sarayını gezdik. Orijinal adı Schloss Schönbrunn. Hayatımda ilk kez bir saray ziyaret etmiş oldum bu sayede. Daha önce gezdiklerim, bunun yanında saraycık kalır. Gezdiğimiz yapının 40 odası vardı. Topkapı ile kıyaslarsak mesela ona göre daha küçük ancak bir o kadar da bakımlı. İster istemez diyon insan İstanbul gibi dünyada eşi benzeri olmayan bir hazine Avrupalıların elinde olsa kimbilir nasıl pazarlarlar.  Bu sarayın görülmeye değer bahçesinde, tırmanarak epey yorucu olan, tepesine vardığınızda sizi göz alabildiğine Viyana karşılıyor. Tepedeki yapının (Gloriette) iki tarafında büyük havuzlar var. Saraydan bakıldığında görülmeyen tarafında Gloriette Cafe var. Bu cafeye ilişkin bir iki tespitte bulunmakta yarar var. Gulasch suppe olarak adlandırılan gulaş çorbası 4,5 €. Bu fiyat şehirdeki yerlerde de aşağı yukarı bu civarda. 50 cl bira 3,90 €. Fiyatları özellikle not ettim ki ülkemizde zor ulaşılan bir mekanda benzer manzaraya sahip bir kafenin

26 Temmuz 2008 Saat:11.57 Macaristan ve Çek Cumhuriyeti'ndeki benzerleriyle kıyaslandığında oldukça fakir bir müze A lbertina . Koleksiyon Picasso, Monet, Sisley gibi devrin önemli isimlerinin eserlerini içerse bile Prag ve Budapeşte'deki eser çeşitliliğinden uzaktı. Audio Guide ile her eseri dinlerseniz belki bir gün boyunca müzede kalmanız gerekir.  Her kent gezisinde olduğu gibi bir kaç gün üst üste saatlerce yürümenin getirdiği yorgunluk kısa molalar vermeyi zorunlu kılıyor. Şimdide merkeze yakın bir kafede hem bu notları alıyorum hem de Caffe Latte içeeceğim. Caffe Latte 3,40 €. Americano ise 3,20 €. Fiyatları TL'ye çevirince bile abartı pahalı değil. Özellikle Ankara'daki kimi kahve zincirleriyle kıyasladığınızda.

Rastlayanlarınız olmuştur: flaşörlerini yakmış yavaş yavaş ilerleyen bir aracın önünde 3-4 bisikletli pedal çeviriyor. Ya da miting alanlarını çevrelemek için kullanılan metal polis bariyerleri caddelerin kenarlarına dizilmiş. Hiç birisini görmediyseniz Konya yolu ve Eskişehir yolunun (cadde isimleriyle söylersek Mevlana Bulvarı ve İnönü Bulvarı) tarfiğindeki artışı fark etmişsinizdir. Tüm yukarıdakilerin sebebi hikmeti 15-18 temmuz 2010 tarihleri arasında Ankara'da düzenlenmekte olan 2010  Yol Bisikleti Avrupa Şampiyonası. Şampiyonanın web sayfası: http://ankara2010.com/ Hürriyet gazetesinin haberine göre: 15, 16, 17, 18 Temmuz tarihlerinde 09.00-18.00 saatleri arasında Akdeniz Caddesi, Taşkent 1. Caddeden itibaren Spor Park sokağa kadar, Mareşal Fevzi Çakmak Caddesi, 2. Caddeden(K.K.K.lığı nizamiye önünden) itibaren Başkent Üniversitesi Hastanesi kavşağına kadar olan güzergah yarışların bitimine kadar trafiğe kapatılacak . Aşağıdaki fotografları sabah gelirken çektim. Sanırım a

Viyana notlarına kaldığımız yerden devam . Mavi italikler gezi sırasında tutulan notlar... 26 Temmuz 2008 09.20 46 numaralı tramvay ile Ottakring'de kalmakta olduğum otelden şehir merkezine doğru yola düştüm. Bu notları almakta olduğum tramvay. Şehir içi ulaşımında metro ve otobüs ile muazzam bir ağ örülmüş durumda. Viyana, Avrupa'daki kentler arasında büyüklerden sayılabilir. 2 milyona yakın nüfusu var. Wikipedia'daki bilgilere göre Viyana'nın nüfusu 1.680.000 kişiymiş . Kentin 23 ilçesi (bölgesi var). Benim kaldığım Ottakring 16 numaralı bölge. 1 numaralı bölge eski kent merkezi. Kent, yavaş yavaş sınırlarını genişletmiş. Ring Strasse adlı cadde, şehrin ilk genişlemesi sonucu yıkılan surların yerine yapılmış. Bizim sur içi diye olarak düşünebileceğimiz tarihi kent, el değmeden korunmuş. Mozart'ın evi, saraylar, müzeler, tarihi kiliseler bu bölgede yer alıyor. Eski surların yıkılmasıyla oluşan boşluğu kamu binaları yaptırılmış. Halka ş