S A D E C E Ö Z G Ü R

Yazının başında belirteyim ki son dönemlerde en keyif veren romanların başında geliyor Levent Mete'nin bu ilk romanı.  Mete, Ankara Fen Lisesi ve Hacettepe Tıp Fakültesi'ni bitirmiş. Psikiyatri alanında İzmir'de çalışıyor. Roman, İletişim Yayınları'ndan 2000 yılında çıkmış. 131 sayfalık roman, klasik romanlardan farklı bir kurgu ile yazılmasından olsa gerek 1000 adet olan ilk baskısından sonra yeniden basılmamış. Levent Mete'den okuduğum diğer roman Aşk Hastalığı adını taşıyordu. Aşk, hastalık mıdır? Aşık olmak nasıl bir ruh halidir? Kendinden vazgeçmek midir? Başkasını koşulsuz kabul müdür? Kitaptan bir alıntıyla: "...Yaşamı bir fedakarlık olarak algılayan ve kendi gereksinimlerini unutarak başkaları için yaşayanlar, aşk için gereken gerilimi yaratamayacak kadar gevşek bir ruha sahiptirler. Onların arasından saçını süpürge eden anneler ve inançları uğruna ölüme giden militanlar çıkabilir, ancak tutkulu aşıklar çıkmazdı. Öte yandan, kendinden başkasını düşünem

Hani derler ya yazsam hayatım roman olur diye.  Cahide Üçok'un, kendine uygun gördüğü ismi ile Cahit Uçuk, gerçekten roman gibi bir hayat yaşamış. Şanslıyız ki kalemi güçlü bir yazar kendisi. Bu roman gibi hayatını üç kitapta toplamış. Yapı Kredi Yayınları, Uçuk'un hayat hikayesinin başlangıç bölümünü oluşturan Bir İmparatorluk Çökerken'i yeniden basıyor. Ne yazık ki hikayenin devamının yer aldığı Silsilename I ve II'nin yeni baskıları yapılmıyor. Belki bu yazı vesile olur, çokca sorulan bu iki kitabın yeni baskıları yapılır. Cahit Uçuk, ilk kitabın bıraktığı yerden devam ediyor hayatını anlatmaya. İlk kitap, çoğunlukla annesinin başından geçenlere ayrıldığı için üçüncü tekil kişi dilinde yazılmıştı. Bu kitap ise birinci tekil kişi dilinde. Kitabı okurken düşünmeden edemedim yazar bir kadınla evli olmanın ne kadar tehlikeli bir şey olduğunu :) İnci Aral'ın kitaplarını okurken de aynı şeyi düşünmüştüm. Sonuçta iki kişinin yaşadıklarını biz tek kişinin gözüyle i

Fransız Kültür kütüphanesinde Türkçe'ye çevrilmiş Fransızca kitaplar da var. Bunlardan birisi Kerdellant'ın romanı. Everest yayınlarından Mart 2004'te yayınlanmış. 272 sayfalık kitap hızlı okunanlardan. İdil Engindeniz'in tercümesi başarılı. Kimi deyimleri ve televizyon programlarını anlayacağımız şekilde çevirmiş. New York yerine Paris'te geçen bir Sex & The City şeklinde tanımlanabilecek bir roman. Baş karakterimiz Eva adlı kadın dergisinde çalışan 33 yaşında bekar Marianne. Bekar İdeal Erkek (BİE) arayışını, yakın arkadaşlarının hayatlarından kesitlerle izliyoruz roman boyunca. Karşısına çıkan BİE adaylarının hayata bakışları, kadın-erkek ilişkisi üzerine yorumları kah güldürüyor kah düşündürüyor. Uzunca sayılabilecek roman bitince geriye ne kalıyor derseniz, işin doğrusu doyurucu bir yanıtım yok. Kolaylıkla çok izlenen bir dizi ya da film haline dönüştürülebilecek, keyifle okunan ama kalıcılığı olmayan bir roman. Kafa dağıtmak için birebir.

İzmir'de çalışan bir psikiyatrist Levent Mete. Kitabın yayınlandığı yıllarda doçent olarak görev yapıyormuş hastanede. İlk baskısı 1999 yılında yapılmış Depresyon adlı eserin. Benim okuduğum 2000 yılında yapılan ikinci baskısıydı. İki baskının toplam adeti 1500. Bugünlerde ilk baskıda 50.000 sayısıyla kıyaslayınca şaşırdım. 128 sayfalık kitap İletişim yayınları tarafından çıkartılmış. Birbirinden farklı karakterdeki insanların öyküleri ile başlıyor kitap. Ortak yanları, hayatlarının bir döneminde doktora başvurmalarını gerektirecek kadar yoğun yaşadıkları depresyon. Kitabı okumadan önce de depresyonun yaygın karşılaşılan bir hastalık olduğunu biliyordum. Ancak kitaptan öğrendiğime göre kadınlarda, erkeklere kıyasla iki kat daha sık görülüyormuş. Ayrıca ilginç bir bilgi daha: bekar erkeklerde ve evli kadınlarda görülme sıklığı fazlaymış (s.82) İkinci bölümde depresyonun sebepleri üzerinde durulmuş. Tedavi seçenekleri son bölümü oluşturuyor. Bu kadar sık rastlanan bir hastalık konusu

Sinema ile oldum olası ilgilenirim. Zamanında Ankara film festivalinde oynayan filmlerin büyük bölümü izlerdim. Kavaklıdere sinemasının halen sevgiyle yadederiz. Kapanmadan önce, başka salonlarda oynama olasılığı bulunmayan nice film seyretmiştik. Şimdi geriye Kızılırmak, bir yere kadar Büyülü Fener kaldı sadece. Diğer salonlarda genel beğeniye hitabeden filmler dışında bir şey izlemek zor. Geçtiğimiz aylarda yaptığım bir abonelik, yeniden sinematek keyifleri yaşamamı sağladı: Fransız Kültür kütüphanesine üyelik. Fransızca bilmiyorum. Şimdilik öğrenmeyi de planlamıyorum. Ancak bu durum yıllık 60 TL verip üye olduğum Fransız Kültür kütüphanesinden yararlanmam önünde engel değil. Kütüphanede Türkçe dublajlı, altyazılı dvdler ve Türkçe'ye çevrilmiş Fransız yazarların kitapları var. Luis Bunuel, kütüphaneden alıp izlediğim yönetmenlerden. Arzunun Şu Karanlık Nesnesi ve Burjuvazinin Gizli Çekiciliği filmlerini seyrettim. Sinemayla ilgilensem bile seyirci olmanın dışında bir bilgim yok.

Uzuuun bir aradan sonra yeniden büyükler için yazılmış bir tiyatro oyunu izlemenin keyfini sürdük geçtiğimiz pazar günü. Babaanne ve dede evde bebeklerle keyif yaparken biz de 2 yılı aşkın süre sonra Ankara Sanat Tiyatrosu'nun sahnelediği Giderayak isimli oyunu izledik. Ülkemiz hep ilginç bir ülke olagelmiştir. Ancak son dönemlerde ilginçlikler giderek inanılmaz boyutuna ulaşıyor. Zaytung.com adlı gerçek olamayacak absürd olayları gerçekmiş gibi yazan bir internet sitesi var. Son dönemde gerçekten olmuş bir çok olay, Zaytung haberlerinden daha absürd. Giderayak, böyle bir haberin Nisan 2008'de gazetelerde yer almasıyla yazılmış. Ankara Sanat Tiyatrosu'nun oyun ile ilgili sayfasından alıntıyla: "TMSF kurulundaki boş üyeliklerden birisine atanması istenen isim; Başbakan Erdoğan’ın bir arkadaşının oğlu, Mehmet Fatih Karaca. TMSF’ye bu ismin atanması için ilgili Devlet Bakanı Nazım Ekren’e talimat veriliyor. Ekren’in Bakanlığı da Mehmet Fatih Karaca’nın TMSF üyeliğine atan