Filmli makineler zamanından kalmayım. Siyah beyaz ILFORD'la çektiğim karelerin bir bölümü duruyor hâlâ. Film banyosu, kart baskısı, deklanşöre basıldığı anda film üzerine sabitlenen karenin baskı sırasında değişikliklere uğratılması... Hepsi hoş, güzel anılar oldu artık. Başlıktaki soruyu, neden fotograf çekiyoruz sorusunu son zamanlarda daha çok soruyorum. Bulduğum bir kaç yanıt var. Sizlerin yorumlarını da merak ediyorum. İşte benim yanıtlarım: İleride dönüp o anı hatırlamak için. Orada bulunduğumuzu göstermek için. Herkes çektiği için.
Psikoterapi sürecini hem doktorun hem de hastanın kaleminden aşama aşama okumak isterseniz Her Gün Biraz Daha Yakın'dan başka seçeneğiniz var mı bilmiyorum. Dr. Irvin Yalom terapist açısından Ginny Elkin, ki bu ismin gerçek isim olmadığı kitapta belirtilmiş, ise hasta açısından hissettiklerini, düşündüklerini yazmışlar. Kitap 1974 yılında yayınlanmış. Türkçe çevirisini Zeliha İyidoğan Babayiğit yapmış. Benim okuduğum Kabalcı Yayınevi'nden çıkan Kasım 1999 tarihli 319 sayfalık dördüncü baskısıydı. Kabalcı'dan çıkan ilk baskı Mart 1999 tarihli. Psikoterapi ülkemizde fazla uygulanmıyor sanırım. Hem tedavi sürecinin uzunluğu hem de maliyeti sebebiyle farklı yöntemler tercih ediliyor. Kitabın arka kapağındaki yazıda belirtildiği gibi, "Şu anda terapi görmekte olan bir kimse için belki de pek rahatlatıcı olmayacaktır bu kitap çünkü her şeyi iki tarafın da bakış açısıyla anlatıyor. Fakat terapide masanın önünde ve arkasında olmak arasındaki farkı merak eden entele...