Yağmur damlaları arabanın silecekleriyle yarış halindeydi. Az önce temizlenen yerler, gökten düşenlerle yeniden ıslanıyor ve görüşü bozmaya devam ediyordu. Binalar ve şehir uzaklaşırken, ne yapıyorum gerçekten diye düşündü. İç sesini sözle tekrarladığını fark ettiğinde, arabada yalnız olduğuna şükretti. İş çıkışı, akşam trafiğinde kendi kendine konuşmak pek garip karşılanmazdı gerçi. Bu aralar akıl sağlığını korumak herkes için zordu. Zor zamanlardan geçiyoruz, dedi kendi kendine. Hangi zamanımız kolay oldu ki diye ekledi. Kendine hak verdiğini fark edip güldü. Hava kararmaya başlayacak birazdan, daha çevre yoluna bile gelemedim. Bu gidişle bugün rekor kıracağım. Neyse ki evde bekleyenim yok. Bekleyeni olmadığına sevinmesi garibine gitti. Çocukluğu ve gençliği boyunca kendisini hep kalabalık bir ailenin babası olarak hayal ettiğini hatırladı. Karısı, kızları ve oğulları ile güle eğlene yaşayıp gideceği kocaman bir ev görürdü ne zaman geleceği düşünse. Oysa hiç evlenmed...
İlk kez bir eserini okuduğum yazarların sayısı artmaya devam ediyor. Italo Svevo, 1861'de İtalya'nın Trieste kentinde doğmuş. Aslında bugün İtalya'da olan Trieste demek daha doğru olacak sanırım, çünkü kent, o tarihlerde İtalya toprakları içerisinde değilmiş . Günümüzde İtalya'nın Slovenya ile sınırında yer alıyor. Yaşlılık adlı romanı dilimize Neyyire Gül Işık çevirmiş. Çevirmenin ne kadar önemli olduğunu, özenli çevirileri okurken daha iyi fark ediyorum. Neyyire Gül Işık'ın dipnotları sayesinde romanı okumak çok keyifli oldu. Ayrıca Sunu başlıklı bölümde Işık'ın yazdıkları hem Svevo hem de dönem ile ilgili ön bilgilenmeyi sağladı. Can Yayınları'nca ilk baskısı 1998 yılında yapılan romanın Mart 2014 tarihli ikinci baskısını okudum. 243 sayfalık romanda 35 yaşındaki erkek kahramanın aynı kentte yaşayan bir kadına duyduğu saplantılı bağlılık ve gelişen olaylar anlatılıyor. Romanın başlarında kahramanı şu sözlerle tanıtıyor Svevo: "Hep bekleyerek yaşıy...