S A D E C E Ö Z G Ü R

Emeklilik başlıklı yazımı hazırlamanın kolay olacağını düşünmüştüm. Yazıp sildikçe, tahminimin doğru olmadığını gördüm. 1995'te üniversiteden mezun oldum ve çalışmaya başladım. Bu sene Mart'ın son günü emekli olana dek neredeyse kesintisiz çalıştım.  "Emeklilik" kavramı üzerine yazmak istiyorum ancak söz dönüp dolaşıp neden emekli oldum, emekli olduktan sonra büyük bir heyecanla başladığım ve kelimenin gerçek anlamıyla gecemi gündüze katıp çalıştığım yeni işimden 3 ay sonunda neden ayrıldığım gibi konulara geliyor. Aynı tuzağa bu kez düşmeyeceğim ve emeklilik kavramı üzerine kalem oynatacağım. Osmanlıca'da tekaüt ya da takaüt kelimesi kullanılırmış, ki oturmak kökeninden gelirmiş . Emekli olana ise mütekaid denilirmiş. Emek sahibi, emek vermiş anlamına gelsin diye mi emekli kullanılıyor günümüzde emin değilim. 18-20'li yaşlarda başlayan çalışma hayatı, ömrün sonuna kadar sürmüyor. Çalışma hayatı boyunca, hafta içi günlerin gündüzlerini kapsayan vakitlerimi

Yıllarca farklı birimlerinde çalıştığım TRT'den Mart 2023'te emekli oldum. Bu uzun yolculuğun ardından, bir yüksek mühendis olarak TRT'nin dijital platformu Tabii 'yi incelemek benim için oldukça heyecan verici bir deneyim. Öncelikle belirtmeliyim ki, Tabii ile birlikte, TRT'nin sektördeki liderliği, dünya çapında rekabet edebilecek bir dijital platformla birleşmiş durumda. Bu, izleyicilere zengin bir içerik deneyimi sunmak adına atılmış önemli bir adım. Sizi eski yazılarımla sıkmak istemem, ancak TRT'nin bu dijital yolculuğunda nasıl evrildiğini anlamak adına Over The Top TV (OTT TV) konusundaki geçmiş yazılarıma göz atmanızı öneririm. 2011'de OTT'nin adını bile sık duymadığımız bir dönemde bu konuda yazmıştım . Gelelim Tabii platformuna. Tabii, Türkiye'nin küresel çevrimiçi yayın hizmeti olarak tanımlanıyor ve içeriğinde dizi, film, program, belgesel ve birçok orijinal yapımı barındırıyor. Üstelik, bu içeriklere ücretsiz olarak ulaşmak mümkün. Kred

Sadeceözgür, 2004 doğumlu bir blog. Başlangıç senelerinde, "mekân" etiketli bir çok yazı yayınladım. O tarihlerde Google Haritalar hizmeti yoktu hayatımızda. Artık, ben de bir çok kişi gibi, Google Haritalar'a yazdığım yorumlar ile gittiğim mekânları değerlendiriyorum. Bu yüzden "mekân" etiketli son yazım 2019 tarihli ve o yazı film yıkatıp negatiften baskı alabileceğiniz mekânlarla ilgili .  Bu giriş paragrafının ardından gelelim bu yazıyı neden hazırladığıma. Malûmunuz, İstanbul sokakları ve kafelerini keşfetmeye devam ediyorum. Bu keşifleri, zaman zaman blogda da paylaşmaya karar verdim. Civitas , bu serinin ilk yazısına konu oldu.  İstanbul'un Anadolu Yakası'nda, Marmara kıyılarına yakın, güzide semtlerinden Suadiye'deki bir kafe Civitas . Mekâna ilk ziyaretimde sadece kahve içmiş, vitrindeki tatlıların görüntülerine hayran kalıp, bir daha gelmeliyim diyerek, ayrılmıştım. İstanbul gibi devasa bir şehirde yaşayınca, bir daha, bir sene sonraya den

Neredeyse 45 sene Ankara'da yaşadım. İstanbul'a taşınalı ise 2 sene kadar oluyor. Ankara'dayken, Ankara'dan başka yerde yaşayamam diye düşünen, şehri çok seven birisiydim. Hatta şairin dediği Ankara'nın en güzel yanı İstanbul'a dönüşü sözünü İstanbul için dillendirirdim, her İstanbul seyahati sonrası.  İstanbul'a taşınınca fikrin değişti mi diye sorarsanız şair haklıymış demekle yetinebilirim. Onca anıya, yaşanmışlığa karşın Ankara'nın en güzel yanı, benim için de artık, İstanbul'a dönüşü. Günün her saati, neredeyse her noktasında trafik yoğunluğu olan, toplu taşıma araçlarına ise sabah erken ve akşam iş çıkışı saatleri kalabalık yüzünden zor binilen, merkezlerindeki her caddesinden her milletten insan seli akan, pahalı, havası gittikçe kirlenen bir şehir için insan neden böyle düşünür?  İstanbul, tüm hengamesine tüm kaotik yapısına karşın, hatta belki hengamesi ve kaotik yapısı sebebiyle çok sürprizli ve eğlenceli bir şehir. İmparatorluklara başkent

Cumhuriyetimizin 100. yılı kutlamalarına hazırlanırken mimari yarışma sonucu inşa edilen ve 1981 yılında 100. Yıl Çarşısı adıyla hizmete açılan yapı bloğunu, anket sonucuna göre yıkıldığını görmek benim için çok üzücü oldu.  Ankara'yı bilmeyenler için mekânın Ulus meydanındaki at üzerinde Atatürk heykelinin çaprazında ve Cumhuriyet'in ilânına da tanıklık etmiş ilk Meclis Binası olarak da kullanılmış İttihat ve Terakki Cemiyeti'nin Ankara Şubesi Binası'nın tam karşısında yer aldığını söyleyerek başlayayım.  Ankaralıların pek sevmediği değişik bir çarşıydı Ulus 100. Yıl çarşısı. Çarşı kompleksinin bir yanında yer alan Kültür Merkezi'nde tiyatro oyunları ve konserler izlemiştim zamanında. Hep, daha işlevsel hale getirilse ne güzel bir yer olur aslında diye düşünmüştüm Ankara'da yaşarken. Bir önceki Belediye yönetimi döneminde yıkılması planlanmışken açılan davalar sonucu yıkım kararı durdurulunca da sevinmiştim. 2022 yılında 100. Yıl Çarşısı ve Yakın Çevresi nasıl

Cumhuriyet'in ilk seneleri, henüz çok partili sisteme geçilmemiş. Ebedi Şef İsmet Paşa'nın liderliğinde CHP'nin tek parti iktidarının son seneleri yaşanıyor. Trakya göçmeni, Balkan Savaşı sırasında şehit düşen Hasan dayısının kanını taşımanın gururu ve onun gibi zabit olamamanın hüznünü bir arada yaşayan Bekçi Murtaza'nın yaşam mücadelesini anlatıyor Murtaza adlı romanında Orhan Kemal, asıl adıyla Mehmet Raşit Öğütçü.  Geçenlerde Cihangir'de bir arkadaşım ile görüşmeden dönerken Orhan Kemal müzesinin önünde buldum kendimi. Defalarca önünden geçmiş ancak hep bir yerlere yetişme telaşından, gezme fırsatı bulamamıştım. Orhan Kemal'i oğlu Işık Öğütçü tarafından kurulan ve ayakta tutulan bir özel müze, Orhan Kemal Müzesi. Kadir Has Üniversitesi'nde çalıştığım günlerde Cibali'nin arka sokaklarında Orhan Kemal Sokağı'nı ve yazarın bir dönem yaşadığı evi görmüştüm. Müzenin görevlisinin verdiği bilgilere göre Cibali'deki ev, yazarın ailesi ile birlikte ki

Ankara'da yaşadığımız dönemde Ankara Sanat Tiyatrosu'nda bir çok oyunda sahnede izlediğimiz, bugünlerde ise Aile dizisinde rol alan Yıldırım Şimşek'in anılarından oluşan Çinçin Sahnesi adlı eserini, bir solukta okudum.  Dorlion Yayınları'ndan Aralık 2022'de çıkmış kitap. Çıktığı günlerde sipariş vereyim diye düşünmüştüm ancak araya emeklilik, yeni işler, yeni kurulacak işler girince unuttum. Kısmet bugünlereymiş. İki bölümden oluşuyor kitap. İlk bölüm Yıldırım Abi'nin çocukluk ve gençlik yıllarına ait. Çalışkanlar Mahallesi, Çinçin, Aydınlıkevler, Siteler bölgelerinde geçiyor.  Sevgili Yıldırım Abi, babamın kuzeni.  Babamın dayılarının çoğunun yaşadığı Çinçin'e onları ziyaret etmek için gittiğimiz günleri hatırladım, anıları okurken. Biz Tuzluçayır'da oturuyorduk. Birbirine fiziksel olarak pek yakın sayılmayacak iki kenar mahallenin paylaştığı yoksulluk ve yoksunluk aynıydı. Anılarda geçen konuşmaları şive ile yazmasını çok beğendim. Satırları okurken kâ

İlk bölümünü 8 Nisan'da, 11. bölümünü ise 17 Haziran'da sayfamda paylaştığım ve sonbaharın başlamasıyla birlikte devam bölümleriyle karşınızda olacağını söylediğim Ali adlı roman denemem ile ilgili yeni bir gelişme var.  Ali'nin şimdiye kadar yayınladığım 11 bölümü, 1 Ocak 2024 tarihine kadar erişime açık kalacak. O tarihten sonra okumak isteyenlerin ise Haziran 2024'e kadar beklemeleri gerekecek. Aslına bakarsanız bu yaptığım duyuru bir çok okuyucu için bir şey ifade etmiyor. Çünkü Ali'nin bölümlerinin hiçbiri 35 görüntülenmenin üstüne çıkamamış. Yani her bir bölümü farklı kişiler okumuş olsa bile, ki bu varsayım pek mantıklı değil elbette, toplam okuyucusu 400 civarında. Neyse,  zaten 19 senedir yazmamın da okunma sayısıyla ilgisi yok. Şarkıda denildiği gibi ben bunları anı olsun diye yaşıyorum :) Ali'yi basılı eser hâlinde okuyuculara sunmaya karar verdim. Henüz hangi yayınevinden çıkacağını bilmiyorum. 

Eylül ayı, yayın dünyasında çalışanlar için IBC ayı olarak geçiyor. Öncesinde 15-20 gün pre-IBC, sonrasında 15-20 gün post-IBC günlerini de katarsanız aslında Ağustos ortası ile Ekim başına kadar geçen 40-45 gün, Amsterdam'daki dört günlük etkinliğe odaklanılarak geçiriliyor. IBC, Amsterdam için de önemli. Bu sene 170 farklı ülkeden 43.000'den fazla ziyaretçi gelmiş şehre. Farklı salonlara dağılmış 1250'den fazla şirketin hepsini ziyaret etmek olanaksız elbette. Bu yıl, üç tam günü fuarda geçirdim.  4 gece 5 günlük Amsterdam'daki fuarın, konaklama, kent içi ulaşım, ki IBC, Amsterdam içinde geçerli 4 günlük kartı ücretsiz veriyor, Leiden - Amsterdam arası tren maliyetleri, yeme - içme ve İstanbul - Amsterdam gidiş dönüş uçak bileti dahil 1200 € maliyeti oldu bana. İlerleyen senelerde bu yazıyı yeniden okuyacaklar için anlamlı olabilsin diye 8600 TL'lik uçak biletini de Euro'ya çevirerek toplam maliyeti hesapladım. Burada en büyük kalem, otel konaklaması oldu, her

Uzun yıllardır kütüphanede bana bakan, hep okumak istediğim ancak bir nedenle sıra gelmeyen kitaplardan birisiydi Koku. Patrick Süskind adlı Alman yazarın dünyaca ünlü romanını Tevfik Turan'ın çevirisinden okudum. Eserin, Can Yayınları'nın 1993 yılında çıkan 6. baskısıydı.  Yazar Alman, ancak roman Fransa'da geçiyor.  Jean-Baptiste Grenouille adlı kahramanın  1700'lerin ortalarında Paris'te başlayıp Fransa'nın güneyinde süren ve sonu gene Paris'te biten sıradışı hayatını anlatıyor. Romanı okuma keyfinizi yok etmemek adına ipuçları vermemeye çalışarak hazırladım bu yazıyı. Gönül rahatlığı ile okuyabilirsiniz. 1700'lerin ortaları Avrupa ve dünyanın tarihine damga vuracak bir takım gelişmelerin yaşandığı seneler. Fransa'da yaşanacak devrime yol açtığı da düşünülen savaşlar, açlık, sefalet romanın arka planını oluşturuyor. Son derece ayrıntılı betimlemeler var romanda. Sanki Süskind 1985 yılında yazmamış romanı, 1800'lerde Paris'te yaşayan biri k

Amsterdam'dan Leiden'e uzanan dört gece ve beş gündüz süren seyahatim, IBC (Uluslararası Yayıncılık Fuarı) deneyimimin sonucunu paylaşmak için beklenenden daha uzun sürdü. 2015 yılında 15 Eylül'de sona eren IBC'nin ardından yazımı 16 Eylül'de kaleme almıştım. 2018'de ise 18 Eylül'de sona eren IBC'nin ardından ilk değerlendirme yazımı yine fuarın son gününde paylaşmıştım. Ancak 2023'de işler biraz farklı bir seyir izledi. Bu sefer, 18 Eylül'de sona eren fuarın yazısı için neden 5 gün bekledim? Yanıt, TVTechTR . Blogumu takip edenler zaten hikayemi biliyorlar, ama bir kez daha anlatmamda bir sakınca yok. 25 yıl boyunca TRT'de çalıştım ve Mart 2023'ün sonunda emekli oldum. Nisan 2023'te Kadir Has Üniversitesi'nde yeni bir başlangıç yapmak istedim. Ancak işler planladığım gibi gitmedi ve Temmuz başında ayrıldım ve yıllardır içimde taşıdığım 'kendi işimin patronu' olma hayalimi gerçekleştirdim. Ağustos ayından bu yana, TVTechTR

Bir IBC fuarinin daha sonuna yaklasiyoruz. Bugun kapali, yagmurlu bir hava var, hem Leiden hem Amsterdamda. Oysa hava tahminleri pazartesi gunune kadar gunesli gosteriyordu. Neyse ki sabahtan aksama kapali yerde olacagim. Ucuncu gun, IBC gibi buyuk alana yayilmis fuarlarin en zor gecen gunudur bence. Ilk iki gunun fiziki yorgunlugu, uzayan is yemeklerinden oturu hasret kalinan uyku ile birlesince ucuncu gun zor gecer. Oysa benim gun boyu randevularim var. Neyse ki kahve var. IBC 2023, seneler icinde tahminlerimde yanilmadigimi kanitliyor. Ulkemizde pek farkinda olmasak bile klasik TV yayinciligi gercekten son demlerini yasiyor. Gerci calisma hayatimin sonuna kadar muhtemelen varliklarini surdureceklerdir ama 10 sene sonra klasik TV, lineer TV gorecegimizi zannetmiyorum. OTT isi ise bu sene patlama yapmis. Oyle ilginc firmalar ile tanistim ki fuar boyunca eve dondugumde uzun uzun anlatirim ama kisaca sunu soyleyeyim icerik kral olmayi surduruyor. Elinizde kiymetli icerik varsa bunu OTT

2015, 2018 ve 2022`nin ardindan bir kez daha IBC fuarina katiliyorum. Bu yaziyi duzenledigim medya merkezi bilgisayarinda Turkce kalvye yok, bu yuzden yazidaki bozukluklar icin anlayisiniza siginiyorum. Bu yil IBC`de neler on planda onlardan bahsedecegim. Fuarin ardindan Istanbul donusu, daha ayrintili ve bu kez Turkce klavye ile daha duzgun yazilar hazirlamaya calisacagim. Her yerde kar var sarkisi gibi her yerde OTT var , IBC`de. Daha once defalarca yazdim bu blogda, sohbet ettigim arkadaslarima da hep soyluyorum, benim 25 sene calistigim ve simdilerde danismanlik isi ile ekmek yedigim sektor buyuk bir kriz icinde... Klasik TV yayinciligi son demlerini yasiyor. Iktisadi olarak surdurulebilir bir is modeli yok, gerci ulkemiz ozelinde bu durumun pek onemi yok. Sonucta kimse TV kanalinin kar etmesini beklemiyor ya da onemsemiyor. Neden boyle diye soracaginizi sanmiyorum, ama bu konunun ayrintilarini baska bir yaziya birakayim.  Fuar katilimcilari bu sene 1000ìn uzerinde OTT, Over The To

TVTechTR.net adlı web sayfasını kurarken iyi tanımlanmış bir hedefim vardı. Şu an okumakta olduğunuz sadeceozgur.com 'da Türkçe olarak paylaştığım teknik içerikli yazıları İngilizce yazmak ve bu vesile ile uluslararası etkinliklere basın akreditasyonu ile katılmak. Bu amacıma 2013 yılında ulaştım. Connected TV Summit 'e basın akreditasyonu ile katıldım. Ardından hedefimi büyütüp TVTechTR.net 'teki paylaşımlarım sayesinde uluslararası bir etkinliğe davetli konuşmayı olmaya çabaladım. Aynı yıl,  Estonya 'da yaptığım sunum ile bu amacıma da ulaştım. Şimdi kendime yeni bir hedef koydum: TVTechTR.net 'i  danışmanlık hizmetlerimin vitrini hâline getirmek. Kısaca anlatayım: 25 sene TRT 'nin farklı birimlerinde görev yapıp Mart 2023 sonunda emekli olunca, Kadir Has Üniversitesi'nin FabriKHAS adlı projesinde çalışmaya başladım. Temmuz 2023'te birlikte çalışmamızın zorluklarını görüp kendi işimi kurmak üzere üniversiteden ayrıldım. Yaz boyu kuracağım danışmanlık

15 - 18 Eylül arasında Amsterdam'da düzenlenecek olan IBC fuarının ilk iki günü, katılım için ayrı ücret ödenmesi gereken konferans olacak. 17 ve 18 Eylül'de ise ziyaretçi kartı ile takip edebileceğiniz Changemaker Programme adlı bir dizi oturum gerçekleşecek. Türkçe çevirisi sanırım Fark Yaratan Programı gibi bir şey oluyor.  Cinsiyet eşitliğinden sürdürülebilir yayıncılığa, kapsayıcı teknolojiye kadar bir dizi ilginç konuda sunumlar yapılacak.   Bir başka ücretsiz etkinlik ise Hall 3'te Microsoft tarafından desteklenen Innovation Stage . Bu etkinlik 15 - 18 Eylül arasındaki dört gün boyunca sürecek. Etkinlik alanında IBC Accelerator Media Innovation Programme kapsamında 8 farklı proje sergilenecek. Projelerin sunum gün ve saatlerine buradan ulaşabilirsiniz.  Hall 12 ise Showcase Theather adı altında yapılacak sunumlara ev sahipliği yapacak. Bu etkinlik de ziyaretçi kartınız ile takip edebileceğiniz etkinliklerden birisi. Firmaların çözümlerini anlatacakları, geleceğe d

IBC 2022 hatırası  2019 yılında katıl(a)madığım IBC'nin öncesinde yayınladığım Pre IBC yazılarındaki konulara baktım, bu ikinci yazıyı hazırlamadan önce. İşin doğrusu 2019'da 3 yazıda paylaştıklarıma bakınca, bu senenin ilk yazısında, 2019'un üç yazısında anlattıklarımın fazlasına yer verdiğimi gördüm. Bu uzun, ancak bence gerekli girişin ardından, önemli bir bilgi ile başlayayım bu yazıya. 2023 IBC'sinde ücretli konferans oturumları 15 ve 16 Eylül'de. 17 ve 18 Eylül'deki oturumlar ise ücretsiz olacak. Programa dikkatli bakarsanız 15 ve 16 Eylül'deki kimi oturumların da ücretsiz izlenebileceğini fark edeceksiniz. Ayrıca fuar alanına yayılmış farklı bölümlerde özel sunumları takip edebilirsiniz. Avrupa Yayın Birliği'nin ( EBU) desteklediği  TECH ZONE adlı bir program çerçevesinde 5 ayrı sunum olacak. Hall 8'de görebileceğiniz bu sunumlara kısaca değinmek istiyorum:  Japonya kamu yayıncısı NHK'in yapay zeka destekli video özetleme uygulaması, arşi

Dördüncü kez kendimi temsilen ve kendi olanaklarımla, Avrupa'nın en büyük yayıncılık fuar ve konferansı IBC'ye basın akreditasyonu ile katılacak olmanın heyecanı içerisindeyim. 2019'da bir dizi yayınlamıştım; Pre IBC başlığı ile.   O sene IBC'ye katılamamıştım gerçi ama şimdi dönüp okuyunca 2019'da konuşulanları hatırlamanın kolaylığı, 2023 için de bir Pre IBC hazırlamaya itti beni.  2019'da Temmuz ayının ilk günlerinde yazmaya başlamışım, Pre IBC'leri. Konferansa gelme konusunda kararsız kalanlar için bir rehber olmuştur belki. Bu yıl, bu anlamda oldukça geç kaldım. Amsterdam'daki otellerin büyük bölümünde yer bulmak zor, yer kalanların ise ücretleri fazlasıyla yüksek. Keza uçaklarda da durum farklı değil. Sözü gene uzattım, buyurun Pre IBC 2023 dizisinin ilk yazısına: Bu yazıda IBC'ye ilk kez katılacaklara, dördüncü kez katılmanın deneyimi ile önerilerimi sıralayacağım. IBC, RAI Amsterdam adlı bir fuar alanında düzenleniyor. Amsterdam merkezine,

IBC 2022 - Amsterdam RAI 19 yaşını devirmeye hazırlanan blogumda teknik etiketli 373 yazı yayınladım. Bu yazıların büyük bölümü, çok az sayıda okuyucunun ilgisini çekti. Gene de yazmaya, yazmak için araştırmaya devam ediyorum. Next Generation Audio (NGA) konusunu 2019 Ocak'ta yazmıştım . Konuyu yeniden, güncel bilgilerle birlikte ele almadan önce Ocak 2019'daki yazımı okudum. Üzerinden neredeyse 5 sene geçmiş, toplam görüntülenme sayısı 272. Umarım bu yazım daha fazla sayıda okuyucuya ulaşır. Hoş, kimse okumasa bile yazmaya devam edeceğim. Bu uzun ve muhtemelen gereksiz girişin ardından gelelim konumuza. Öncelikle  yazıyı hazırlarken yararlandığım kaynakları bu kez başta sizlerle paylaşayım. Öncelikle Avrupa Yayın Birliği'nin (EBU) 10 Things You Need To Know About Next Generation Audio adlı 30 sayfalık raporunu okudum. Mayıs 2021 tarihli rapora ücretsiz olarak erişmek olanaklı . Ardından  IBC 2023'ün web sayfasındaki MPEG-H ve Dolby AC- 4 ile ilgili yazıları okudum.

Okumakta geç kaldığım romanlardan birisini daha, geç olsa, bitirdim.  Saatleri Ayarlama Enstitüsü  Ahmet Hamdi Tanpınar'dan okuduğum ilk eser. Yazarın, okumam gerektiğini düşündüğüm bir kaç eseri daha var. Dergah Yayınları'ndan Eylül 2000 tarihli yedinci baskısından okudum bu önemli romanı. Birinci baskısı 1962 yılında yapılmış, ancak sanırım bu Dergah Yayınları'ndaki ilk baskısının tarihi. Romanın okuyucu ile ilk buluşması ise 1954 yılında Yeni İstanbul Gazetesi'nde tefrika olarak yayınlanması ile olmuş.  Benim okuduğum baskıda yayınevinin kısa bir sunuşunun ardından dört bölümden oluşan romana yer verilmiş. Eserin sonunda ise Berna Moran'ın Mart 1978'de Birikim Dergisi'nde; Mustafa Kutlu'nun Nisan 1983'de Yönelişler Dergisi'nde ve Beşir Ayvazoğlu'nun Temmuz 1985'te Töre Dergisi'nde yayınlanan makaleler okuyucunun dikkatine sunulmuş. Yayın tarihine göre sıralanmış bu makaleleri okumak, romanda dikkatimden kaçan kimi noktaların olduğu

15 - 18 Eylül 2023 tarihleri arasında Amsterdam'da düzenlenecek, yayıncılık dünyasının Avrupa'daki en büyük buluşmasına, IBC 'ye katılmaya hazırlanıyorum. IBC'ye 2015, 2018 ve 2022 senelerinde de katılmıştım. Daha önceki yıllarda olduğu gibi bu yıl da tamamen kendi imkânlarım ile gidip geleceğim Amsterdam'a.  2015'te ilk olmanın şaşkınlığı ile her yeri ve her şeyi görebileceğimi düşünmüş, kafam allak bullak dönmüştüm. 2018'de daha planlı gidip, daha bilgilenmiş olarak Ankara'daydım. 2022 ise maddi zorluklar yüzünden çok sıkışık bir program ile katılabildiğim bir sene olmuştu. Cuma sabah uçağı ile gelip pazar öğleden sonra uçağı ile dönünce önceden planladığım görüşmeler dışında neredeyse standları gezecek vakit bile bulamamıştım. 2023'te ise vakti daha geniş tuttum. Bu kez fuar başlamadan bir gün önce gidip, fuarın son günü akşam üstü uçağı ile döneceğim eğer bir terslik olmaz ise. Gene işlemlerde bir aksaklık yaşamazsam bu kez kendi işimin patronu

Esra Nihal İnce'nin ilk eseri, İş Hayatında Dönen Filmler'i bir solukta okudum. Önsözünde kısa roman olarak belirtilmiş eserin türü. Yazarı böyle söyleyince, okuyucu olarak bana düşen okuduklarımın kurgu olduğu bilgisini aklımda tutmak oluyor. Türkiye'de ve aslında tüm dünyada kadın olmak zor. Barbie filminde, Barbie'nin hayal dünyasında gördüklerimizin tümü ve fazlasını, Ken'ler olarak her gün yaşıyoruz. Ne yazık ki kadınlar, dünyanın tümünde varolma mücadelesi vermek zorunda kalıyor.  Kadın, çalışma hayatında da sadece cinsiyetinden ötürü türlü zorluklarla yüzleşiyor. Hele yazar gibi inşaat sektöründe çalışan beyaz yakalı bir kadınsanız, karşılaştığınız zorlukların sayısı ve türü çeşitleniyor, katmerleniyor. Yazar, tüm bu zorluklarla mücadelesini esprili bir dille anlatmış. Yazılanların kurgu olduğunu aklımızdan çıkartmadan, romanda gözlemlerinden yararlandığını düşünüyorum.  Her iş yerinin bir filmle özdeşleştirilmesi zekice bir buluş. Kısa tutulmuş bir eser, İş

1991 yılında Orta Doğu Teknik Üniversitesi'nde Elektrik - Elektronik Mühendisliği Bölümü'nde okumaya başladığımda cep telefonu yoktu. Evimizde bilgisayar ve internet bağlantısı da yoktu. 1993 yılında 486 DX 2 - 66 işlemcili bir toplama bilgisayar sahibi olduğumuzda, ki hâliyle "evin" bilgisayarıydı bu cihaz, internete bağlanmak için bir sene daha beklemiştik. Çevirmeli bağlantı ile bir fotografın inmesi bile epey vakit alıyordu.  1998'de TRT'de işe başladığımda yerel alan ağı ihalesi yeni yapılmıştı, geniş alan ağı bağlantısı ise henüz yoktu. Bu girişi yapmamdaki amaç, "platform" kavramının hayatımıza neden bu kadar geç girdiğine dair bir tespitimi paylaşmak... Teknoloji, hem internet bağlantı hızları anlamında, hem de sıkıştırma algortimaları anlamında hazır değildi.  Sanırım platformlardan bahsetmeye başlamadan önce Over The Top Television ya da daha yaygın bilinen adıyla OTT nedir sorusuna açıklık getirmek iyi olur. Endişelenmeyin, dünya bir gaz -