Başka türlü bir şey

Akşamın bir saati olmuş. Oturmuş, müzik dinliyor ve düşünüyorum. Düşünecek o kadar çok şey var ki. Düşündükçe içim daralıyor, bunalıyorum. En iyisi düşünmemek diyorum. Her koyun kendi bacağından asılır ne de olsa. Sağlığım yerinde. İşim gücüm var. Keyfim yerinde. Geri kalanına ilişkin yapabileceğim ne var ki zaten. Altta kalanın canı çıksın diyor yaşadığımız sistem. Doğaya bile aykırı düşlediğiniz dünya diyor birisi. Beş parmağın beşi bir değilken, tüm insanlar, sadece insan oldukları için, hatta tüm canlılar, sadece var oldukları için belli haklara sahip olmalıdır demek olsa olsa düştür, diyor bir başkası ve ekliyor: Uyanırsın geçer, ama benim ki uyanınca ortaya çıkıyor.

Lüks şehirlerarası otobüste oturup yaşadığım şehre doğru yola çıkmışken, aldığı aylığın yedide biri karşılığında oturduğum koltukta bana hizmet etmesini beklerken hostun, yanındaki belediye otobüsünde sıkış tepiş binmiş yorgun yüzleri görünce düşüm aklıma geliyor. Ya da sakin huzurlu evimde otururken televizyon ekranına yansıyan savaş haberlerini görünce başka türlü bir dünya mümkün diyorum kendi kendime. Her şeyin mal olmadığı, Ankara sonuna Mall eklenmediği, gittiğimde kendimi de bir meta, mal hissetmediğim yerlerin olabileceğini düşlüyorum.

İnsan düşlerini de kaybederse ne kalır geriye? Büyük yazar Rıfat Ilgaz?ın söyleşine katılma şansım olmuştu bir tarihte. Nazım Hikmet?i anma için düzenlenen bir etkinlikti ODTÜ Spor Salonunda. Nazım Hikmet ile ilgili bir anısını anlatmıştı Ilgaz söyleşisinde. Aynı yerde kalırlarken Ilgaz?ın şiirlerini okuyup, Sen düz yazı yaz, şiiri ben yazarım demiş Ilgaz?a Hikmet. Ilgaz?da bu sözü tutmuş ve düz yazı yazmış. Büyük ustalardan Can Yücel Rıfat Ilgaz için:

RIFAT'A

Ilgaz, Anadolu'nun sen yüce bir dağısın
Eteklerinde kitaplar...

diye yazmış. Cide'de Temmuz ayının başında anılacak Ilgaz?ın yazdığı az sayıdaki şiirlerden biri düşlerini kaybedenlere reçete gibi:

AYDIN MISIN

Kilim gibi dokumada mutsuzluğu
Gidip gelen kara kuşlar havada
Saflar tutulmuş top sesleri gerilerden
Tabanında depremi kara güllelerin
Duymuyor musun

Kaldır başını kan uykulardan
Böyle yürek böyle atardamar
Atmaz olsun
Ses ol ışık ol yumruk ol
Karayeller başına indirmeden çatını
Sel suları bastığın toprağı dönüm dönüm
Alıp götürmeden büyük denizlere
Çabuk ol

Tam çağı işe başlamanın doğan günle
Bul içine tükürdüğün kitapları yeniden
Her satırında buram buram alın teri
Her sayfası günlük güneşlik
Utanma suçun tümü senin değil
Yırt otuzunda aldığın diplomayı
Alfabelik çocuk ol

Yollar kesilmiş alanlar sarılmış
Tel örgüler çevirmiş yöreni
Fırıl fırıl alıcı kuşlar tepende
Benden geçti mi demek istiyorsun
Aç iki kolunu iki yanına
Korkuluk ol
RIFAT ILGAZ (1968)