S A D E C E Ö Z G Ü R

Uzunca bir süredir sayısal karasal televizyon yayınları konulu yazılar yayınlıyorum. Aslında sayısallaşma süreci, televizyonlar kadar radyo yayınlarını da ilgilendiriyor. Ülkemizde kısa süren bir deneme dışında pek bir çaba görülmeyen sayısal radyo, Avrupa'da, özellikle Birleşik Krallık'ta hızla yaygınlaşıyor. FM yayınlarından daha kaliteli sesin yanı sıra basit görsellerin de iletilebildiği DAB (DAB:Digital Audio Broadcast) yayınlarının bugün geldiği durumu analiz eden güncel bir rapor yayınlandı. Birleşik Krallık'ın RTÜK + BTİK'sı olarak düşünebileceğimiz Office of Communication (OFCOM) tarafından 25 Eylül (yani dün) yayınlanan rapor ilginç veriler içeriyor. Raporun tamamına buradan erişebileceğiniz hatırlattıktan sonra bana ilginç gelen bilgileri kısaca paylaşayım: BBC'nin ulusal multipleksi hanelerin %94,4'üne, ulusal ticari multipleksi %89,5'ine ulaşmış durumda. Yerel DAB multipleksleri ise %71,7'ye erişebiliyor.  Hanelerin %98'i sayısal

Günün en sıcak konularından birisi. Kartlı sayacı olan tüketiciler, mesela bendeniz, kış gelirken elindeki nakiti doğazgaza yatırıp mevsim boyunca, yaşanması kesin, fiyat artışlarından kurtulurdu. Gaz dağıtım şirketleri özelleştirilirken tüketicilerin, ne kadar karlı olduğu tartışmalı olan, bu tutumunun engellenmesine yönelik bir düzenleme yapılmış. Geçtiğimiz şubat ayında Resmi Gazete'de yayınlanan yönetmelik değişikliği ile   “ Da ğı t ı m ş irketi, ö n ö demeli saya ç kullanan m üş terilere, benzer m üş terilerin son iki y ı l ı n ayn ı ç eyrek d ö nemlerine rastlayan do ğ al gaz kullan ı m miktarlar ı n ı n ortalamas ı n ı esas alarak, bir ay i ç erisinde, en fazla ortalama iki ayl ı k do ğ al gaz t ü ketim miktar ı kadar do ğ al gaz sat ışı yapabilir. ”   denilerek aylık gaz satışına üst limit belirleme hakkı, dağıtım şirketlerine verilmiş. Bu değişikliğin sonuçlarının neler olduğunu bu sonbahar itibariyle yaşayarak görüyoruz. Mevcut durumda aylık olarak belirlen

Orhan Kemal bugüne kadar okumadığım yazarlarımızdandı. Cemile'nin Nisan 1958 yılında yapılan ikinci baskısını sahaftan satın aldım. Varlık yayınlarından çıkmış ikinci baskısı da. İlk yayınlanış tarihi 1952. Çukurova'da hayata odaklanmış bir roman Cemile. Romana adını veren Cemile, Boşnak göçmeni bir genç kız. Babası Malik ve abisiyle birlikte yaşıyorlar. Buna yaşamak denirse elbette. 12 saatlik fabrika mesaisinden artan zamanda uyumak, ev işlerini yapmakla geçen bir ömür. 12 saatin karşılığı da üç otuz para.  Roman, sadece Cemile ve ailesinin hayatını anlatmıyor. Fabrikanın iki ortağı üzerinden dönemin sonradan görmelerine, eğitimsiz olup paralı olmanın getirdiği güç ile iktidar kurma heveslerine de değiniliyor.  152 sayfalık roman, bol diyaloglarla ilerliyor. Uzun karakter tahlillerine ihtiyaç bırakmıyor bu özenle yazılmış diyaloglar. Karakterlerin ağızlarından özellikleri belli oluyor. Edebiyatta bu tarzın bir adı vardır herhalde ancak ben edebiyat üzerine bir eğitim alm

Yukarıdaki başlığa bakıp, sadeceozgur IBC'ye de gitmiş demek ki diye düşünmeniz doğal. Ne yazık ki bu yıl da gelenek bozulmadı. 1998'den bu yana çalıştığım yayıncılık dünyasının Avrupa'daki en büyük buluşması bensiz gerçekleşti. Eksikliğimi pek hissetmiyorlar demek ki hiç bir yıl davet edilmiyorum :) Şaka bir yana, yayıncılık sektörünün bir köşesinden tutan herkesi ilgilendiren gelişmelerin ilk kez duyurulduğu IBC fuarı, web sitelerindeki yorumlardan takip edebildiğim kadarıyla, bir kez daha sektöre yön vermiş.  Etkinliğe katılmayan birisi olarak tartışmaları bilmem, yazılanlardan okuduklarım kadar olanaklı. Bu bağlamda en öne çıkan konunun Ultra HD olduğunu düşünüyorum. Aşağıda bu konuya ilişkin fikirlerim var:   Ultra High Definition: Ultra diye yazmaya başlayınca aklıma gazetelerin promosyon yarışında olduğu günlerde fırsatı kaçıranlar için yayınlanan MEGA, ULTRA kuponlar geldi. Aslına bakarsanız bu ULTRA da onlar gibi bence. Benzerliği şuradan kaynaklanıyor: MEGA

nar çiçeği Pazarlama konusunda çalışanlar başlığın neyi ifade ettiğini bilirler. Bu alan dışında çalışanlar ise bilmeden kullanırlar " affiliate " programlarını. Sık gittiğiniz markette size verilen bir üyelik kartı ile size özel indirimler sağlanması bir örneğidir bu uygulamanın. Başka bir çok örneği verilebilir. Mesela üyesi olduğunuz dernek, tutup çeşitli kurum ve kuruluşlarla masaya oturup üyelerine avantajlar sunulmasını talep edebilir. Böylece bu derneğe üyeliğinizin maddi bir faydasını görüp dernekle aranızdaki gönüllü ilişkiyi maddi çıkarla sağlamlaştırmış olursunuz. Mezunlar dernekleri, kulüpler, köy dernekleri bu tip anlaşmalar yaparak hem üyeliği cazip hale getirmeye çalışırlar hem de mevcut üyelerinin maddi çıkar elde etmesiyle derneğe daha bir şevkle geleceklerini düşünürler.  Buraya kadar, herşeyi metalaştıran ve metalaştırdıkça da değersizleştiren kapitalizmin bir uygulaması / aldatmacası olarak görüp sessiz kalınabilir uygulamalara. Hatta, madem düzenin

3 Mart 2011 tarihinde Resmi Gazete'de yayınlanarak yürürlüğe giren 6112 sayılı kanun sayısal karasal televizyon dönüşümü için bir takvim içeriyordu. Kanunun ilgili maddelerine göre yasanın yürürlüğe girmesinin ardından iki yıl içerisinde multipleks kapasitesi tahsis ihalelerinin bitirilmesi gerekiyordu. 2013 yılının 3 Mart 2013 tarihine geldiğimizde, yapılacak ihalelerin duyurusu bile henüz yayınlanmamıştı. İhalelere ilişkin duyuru 22 Mart 2013 tarihli Resmi Gazete'de yayınlandı. Yukarıda yazdığım durum, RTÜK Üyesi Sn. Esat Çıplak'ın Hürriyet Gazetesi'nde 14 Ağustos 2013 tarihinde yer alan açıklamalarına göre ihalenin iptalinin gerekçeleri arasında yer almış. Sn. Çıplak'ın açıklamalarında ihalenin iptal edilmesinin üç nedeni de yer alıyor.  Bunlar işin görünen yüzü. Arka planda neler olduğuna dair tahminlerim var elbette. Ancak bunları yazmaya cesaretim yok.  Para büyük, hesap büyük. Sadece, açıklamalara göre ihalenin iptaline neden olan gerekçelerin tüm

Türkiye Radyo Televizyon Kurumu'nun ORAN sitesindeki yerleşkesinin yanından incecik bir yol ilerler. 2005 yılında Kerkük'te  görevi esnasında  geçirdiği kalp krizi sonucu hayatını kaybeden TRT kameremanı Mustafa Ünal'ın anısını, ismiyle yaşatan bu sokak ORAN'dan Eymir gölü kenarına iner. Sokaktan aşağıya indiğinizde sağınızda ODTÜ'nün yerleşkesi içerisinde yer alan Eymir Gölü tesisleri bulunur. Sağa dönmeyip ilerlediğinizde sola doğru, gölden uzaklaşıp köylere doğru ilerleyen bir yol görürsünüz. İşte Özgür Bahçe bu yol üzerinde sağınızda kalıyor. Sırtını bir tepeye veren bahçe çimle kaplı. Çocukların oynaması için bir kaç oyuncak var. Bahçenin geniş bir otoparkı var. Kapalı mekanı, havanın dışarıda oturmaya izin vermediği günler için ideal. İçerideki sobalar, size eski günleri hatırlatacak. Eymir yakınlarındaki bahçeler genellikle gözleme, semaver, köfte sunarken Özgür Bahçe alkollü içecekler ve ızgaralarıyla öne çıkıyor. Fiyatlar, kent içerisindeki yerler kadar

Maltepe'den Tandoğan'a doğru Gazi Mustafa Kemal bulvarı üzerinde ilerlerken yolun sağ tarafında kalabalık masalar görürseniz Ciğerci Aydın'ı buldunuz demektir. Günün, neredeyse her saati kim gelir neler yer diye düşünürüm bu kalabalığı her gördüğümde. Adı ciğerci olsa bile sadece ciğer şişi ile değil, belki ondan da lezzetli, lahmacun / pide ve kebaplarıyla gönlümüze taht kuran bir mekan Aydın.  Lahmacunun hamuru incecik açılmış. Malzemesi tam kıvamında ve çıtır çıtır pişirilmiş. Sanırım fırınından da kaynaklanıyor bu lezzeti. Evlere sipariş olanağı sunan mekan gece geç vakitlere kadar hizmetini sürdürüyor.  Adres ve telefon bilgileri şöyle: GMK Bulvarı no: 122/B Maltepe / Ankara tel: 0 312 230 25 11 / 230 25 12 http://www.cigerciaydin.com/

Ankara'da haftasonları gidilebilecek keyifli mekanlardan birisi Büyülü Bahçe. Haymana yolu üzerinde yer alan tesis, adından anlaşılacağı gibi, genişçe bir bahçeden oluşuyor. Kapalı mekanları var mıydı dikkat etmedim. Bahçede çocukların oynayacağı salıncaklar var. Ayrıca, bu tarz mekanların olmazsa olmazı, çeşitli kanatlılardan oluşan minyatür hayvanat bahçesi. Genellikle çocuklu ailelerin tercih ettiği bir yer olmasına şaşmamak gerekir. Açık havada ızgara, mangal yapma olanağı var. Fiyatlar, bence, yüksek sayılmaz. Et ızgaraların (biftek, pirzola) porsiyonu 25 TL. Köfte biraz daha ucuz. Porsiyonlar doyurucu, servis düzgün ve hızlı.  Pazar günleri uzun kahvaltı hizmeti de sunuluyor. Onun fiyatı da, yanlış hatırlamıyorsam, 25 TL / kişi.  Haymana yönüne doğru giderken yolun sol tarafında kalıyor mekan. Adres ve telefon bilgileri şöyle:  Haymana Yolu 4. KM No: 169 Gölbaşı - ANKARA tel: 0 312 498 23 94  

T witter hesabın olmadığı için zaman zaman üzüntü duyuyorum. 140 karakterle ifade edebileceğim bir konuyu / haberi blog yazısı halinde kurgulamak zor geliyor. Konu malum: sayısal karasal televizyon yayıncılığı. Tarih malum: Ankara'da sayısal karasal televizyon yayınlarının başlayacağı duyurulan tarih. Peki, 15 Ağustos 2013 tarihli RTÜK açıklaması ile ulusal lisans ihalelerine ilişkin işlemlerinin durdurulduğu bir ortamda bu tarihin geçerliliği var mıdır? Twitter hesabım olsaydı yazacağım tweet şöyle olurdu: " 1 Kasımda Ankara'da DTT'yi kim yapacak? "

Gene bir sahaf gezisi, gene kenarda köşede kalmış önemli bir eser: Geçmişi Aşabilmek. İki buçuk liraya satılıyordu sahafta. Bireşim yayınlarından ilk baskısını ekim 2000'de yapan kitabın, benim okuduğum kasım 2000 tarihli ikinci baskısıydı. Müftüoğlu soyadını duyanların aklına ilk gelen Oğuzhan Müftüoğlu'nun kuzeni Osman Müftüoğlu oluyor. Türkiye sol tarihini bilenler için ise Oğuzhan Müftüoğlu ismi yabancı değil. 1980 darbesi öncesi Devrimci Yol'un lideri Oğuzhan Müftüoğlu darbe sonrası 11 yılını hapishanede geçirmiş. Geçmişi Aşabilmek adlı kitabında, Özgürlük ve Dayanışma Partisi'nin kuruluşu öncesi yaşanan tartışma dönemine ışık tutan yazılara yer vermiş. 1996 yılında Ankara'da düzenlenen coşkulu bir şenlikle "Aşkın ve Devrimin Partisi" sloganı eşliğinde kurulan partinin 1999 seçimlerinde aldığı (250.000 oydan ibaret) sonuçlara, kitapta değinilmemiş. Sanırım kitabın derlenme aşamasında amaçlanan partileşme sürecinin kitaplaştırılmasıydı zaten.  Kit

Blog yazanların, hatta daha genel ifadeyle bir şeyler yazıp bunu bir şekilde yayınlayanların, ortak amacı yazdıklarının okunmasıdır. Ben kendim için yazıyorum, okunmayı önemsemiyorum diyenlere inanmayın. Okunmayı önemsemeyen, yazdıklarını yayınlamaz. Günlük, bu tür yazılanlar içindir zaten. Eğer yazdığını yayınlıyorsan, okunsun diyedir ve okunmasını da önemsersin, itiraf etmesen bile. 2004 yılından beridir yazdıklarımı yayınlıyorum. Aslında hikayem daha eskilere gider. Ama o dönem blog öncesi olduğu için pek anımsamıyorum işin doğrusu. Neyse, 2004'ten bu yana sürdürdüğüm blog yazılarım, artık daha çok okunmaya başladı. Google'ın bir hizmeti olan blogger platformunu kullanıyorum ve paylaşacağım veriler, aynı hizmetin sundukları.  Son bir kaç aydır Hürriyet gazetesinin internet hizmetlerinden birisi olan Bumerang'a üyeyim. Bumerang, web sayfası sahiplerinin üye olabileceği bir platform. Buraya üye olduktan sonra çeşitli seviyelere göre çeşitli olanaklara sahip olunuyor.

  Fırsat penceresi diye bir kavram var gelişme iktisadında. İngilizcesi daha bilinir aslında: Window of opportunity. İnternette bu kavramı, Turkey ile birlikte aratırsanız karşınıza genç nüfus çıkıyor. Nüfusun genç olması fırsat olduğu kadar tehdittir, ama konumuz bu değil. Yaşı uygun olanlar şehirler arası telefın edebilmek için santrallere numara yazdırıldığı dönemleri hatırlayacaktır. Ya da evine telefon alabilmek için araya torpil koydurulduğu günleri. O günlerde, ülkemizin bir çok köyünde bırakın santrali, haberleşme kablosu bile yoktu. Telefon kabloları bakırdan fiber optiğe dönerken, ülkemizde henüz bakır kablosu bile olmayan köylere / kasabalara fiber optik kablolar döşenmeye başladı. Analog santrali biel olmayan kasabalar sayısal telefon santralleri ile tanıştı. Bir kaç yıl içerisinde Avrupa ülkelerine kıyasla sayısal telefon santrallerine geçiş oranı olarak çok daha iyi bir noktaya ulaşmıştık. Bu arada sayısal telefon santrali ve fiber optik kablo üreten bir çok tesis