Ana içeriğe atla

Dünya Ağrısı / Ayfer Tunç

Okumaya başlayıp, sayfalar ilerledikçe okumayı yavaşlattığım çok kitap oldu bugüne kadar. Kimisi sarmadı, kimisini okurken farklı işler girdi araya. Biteceğini bildiğim için okumayı yavaşlattığım ilk roman Dünya Ağrısı. 
Her romanın bir zamanı var gibi geliyor bana. Bu romanı başka bir ruh hâli ile okusam, gene bu kadar etkiler miydi beni, sanmıyorum. Benim de "dünya ağrım" mı var, emin değilim. Dışarıdan bakıldığında herşey yolunda gibi görünüyor ama öyle mi gerçekte?
Neredeyse hiç okuyucusu olmayan bir blog yazıyorum, hem de 18 seneden fazla zamandır. Neden? Nedir bu boş çabaların sebebi? Bu, kimsenin okumadığı ve önemsemediği blogda, 400'ün üzerinde kitap notu var. Kimi uzun, kimi kısa. Neyse, bildiğimi yapmaya devam edeyim, kimsenin okumayacağı yeni bir not karşınızda...
Blogun okuyucusu olan tanıdıklar biliyor, ömrümün neredeyse tamamı Ankara'da geçti. 18 aydır ise İstanbul'da yaşıyoruz. Ankara'ya dair blogda çok yazı var. İstanbul'a taşınınca beni en çok üzen, kitap ve hayat üzerine sohbetleriyle günümü güzelleştiren arkadaşımdan ayrılmak oldu. Hayat, her kitabı okuyacak kadar uzun değil. Bu yüzden kitap önerileri, benim için çok kıymetli. İstanbul'a taşınınca, deyim yerindeyse, sudan çıkmış balığa dönmüştüm. Neyse ki çalıştığım iş yerinde elimde kitap gören bir arkadaş önerilerde bulunmaya başladı. Bu sayede Barış Bıçakçı ve Nermin Yıldırım'ın eserlerini tanıdım. Ayfer Tunç da aynı arkadaşımın önerisiydi. 
Sonunda Dünya Ağrısı üzerine yazmaya başlıyorum. Sizlere bir kaç yazar ve bir kaç film sıralayacağım. Albert Camus, Yusuf Atılgan, Oğuz Atay, Hermann Hesse romanlarını ve Nuri Bilge Ceylan'ın Mayıs Sıkıntısı, Ömer Kavur'un Anayurt Oteli, Wim Wenders'ın The Million Dollar Hotel (Sırlar Oteli) filmlerini sevdiyseniz Dünya Ağrısı'nı da elinizden bırakamadan okuyacaksınız demektir. 
Ayfer Tunç, edebi süslerle bezeli cümleler kurmak yerine kısa ama vurucu bir tarz ile yazmış. Romanı, bir taşra kentinde babadan kalma oteli işleten Mürşit'in anlatımıyla okuyoruz. "Mürşit" isminin seçimi, romanın ilerleyen sayfalarında daha da anlamlı hâle geliyor. Hayat ağrısını çeken Mürşit, otel müşterilerinden, altın madeninde çalışan mühendis, ki adının Uzay olduğunu ilerleyen sayfalarda öğreneceğiz, ile her gece içiyor. Bu gecelerde ikisinin de içinde geçmeyen ağrının sebepleri olduğunu öğreniyoruz. Okuma zevkini bozmamak adına budan başka bir bilgi paylaşmayacağım romana dair. 
Babalar ve oğullarının insanlık tarihi kadar eski mücadelesi, Alevilerin dışlanmışlığı, birarada yaşamanın yolu olarak adını ve etnik kökenini gizleme yolunu seçmiş komşular, kendi sorunuyla tüm ömrünü çürütüp çocuğunun dertlerini görememe, hiç üzerinde konuşulmayan ancak sanıldığından da sık yaşanılan ensest... Liste daha da uzatılabilir ama bir yerde bırakmam gerek. Dünya Ağrısı, bu saydıklarımın tümüne değiniyor. 
Can Yayınları, romanın başında tanıtım amaçlı kısa alıntılar yapılabileceğini belirtmiş. Bu bilgiye dayanarak aşağıdaki iki kısa alıntı ile bu notu sonlandıracağım. Ülkemizin güney doğusunu yıkan depremin şoku üzerimizde. Ruhumu enkaza dönüştüren sarsıntıyı nasıl atlatacağımı bilemiyorum. En doğrusu gene sanata sığınmak sanırım. 
"Mürşit için otuz küsur yıldır her gün, hiçbir şey olmadan, hiçbir şey yapmadan geçiyor. Bazen hayatını altüst eden şeyler oluyor ama çoğunlukla bir şey olmuyor. Düşünüyor, suçluluk hissinin dışında omuzlarını ezen şey doğuştan gelen ataleti, yıllardır hiçbir şey yapmadan öylece oturmanın yorgunluğu. Bedeni oturuyor ama kafasının içi kaynıyor, yorgunluktan beyninin duvarları yıpranıyor. Madenci'yle paylaştığı bir büyük rakının başına geçince biraz rahatlıyor ancak. Hayat zaten manen bir yük, bir de her gün para sıkıntısı ekleniyor buna.
"Keşke karımın sevgisini minnetle kabul edecek kadar normal bir adam olabilseydim diye düşünüyor. Ama her sabah alıp başını gitmek niyetiyle uyanıp ancak iki yüz metre gidebilen, gecelerini puslu ve soğuk bir gökyüzünün altında, kederinden ölecek bir madenciyle rakı içerek geçiren ve kendi ölümünü hayal ederek zamanını tüketen bir adama normal denemez. Ruhu kanser oldu çoktan ama ölemiyor, bedeni içtiği onca sigara ve içkiye rağmen öküz gibi sağlam."


Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

IPTV World Forum ardından, gözlemler

Etkinliğin teknik değerlendirmesini önümüzdeki haftaya bıraktım gerçi. Ancak, haftaya kadar bekleyemeyenler için kısa kısa gözlemlerimi aktarayım. Ayrıntılı değerlendirmeler gelecek merak etmeyin... Türk Telekom, yaklaşık 5 yıl önce başladığı IPTV projesinde sona gelmiş. TTNet şirketi üzerinden IPTivibu (TTNet CEO'sunun sunumunda, ki konferansın tümü simultane tercüme falan yapılmadan sadece İngilizce'ydi, bu ismin İngilizce'de that is IPTV anlamına geldiğini söyleyince fark ettim IP tivi işte bu anlamında bir kısaltma olduğunu :) adlı hizmeti sunmaya 2 hafta önce başadıklarını duyurdular. Konferansta soft launch (yumuşak duyuru ?) olarak yapılan duyuru ile hizmetin başlatıldığı söylense bile henüz web sayfasında bu konuyla ilgili bilgilere ulaşılamıyor.  IPTivibu hizmeti için en az 8 MBit/saniye hızında TTNet internet aboneliği gerekiyormuş. Şimdilik 101 kanal, ki bunların içerisinde HD olanları da olacakmış. Etkileşimli hizmetler, flick uygulaması falan da sunula

IPTV World Forum Eastern Europe bu yıl İstanbul'da.

Konu ile ilgililerin merakla beklediği etkinlik ilk kez ülkemizde gerçekleştirilecek. Mövenpick Hotel, İstanbul'da 12-13 Ekim (yani haftaya salı-çarşamba) günlerinde toplam 9 oturumda önemli konuşmacıların yer alacağı IPTV World Forum Eastern Europe ile ilgili ayrıntıları web sayfasında bulabilirsiniz. Etkinliğe katılım ücretli. Ücretler epey yüksek. 5 Ekim'den önce kayıt yaptırmışsanız, ki bu iletiyi yazdığım tarih düşünülünce artık çok geç :), 1499 € ödemeniz gerekiyor. Bugün kayıt yaptırırsanız ise 1799 € ödeyeceksiniz. Ancak Free Operator Pass adlı bir seçeneğiniz daha var. Free Attendance For Service Providers olarak ayrıntılandırılan bu seçeneğin tam olarak kimleri kapsadığını çözemedim. Eğer IPTV hizmet sağlayıcılar kastediliyorsa Türk Telekom, TTNet, Superonline gibi şirket çalışanları kapsanmış oluyor. İşin doğrusu kendimi de o kategoriye sokup kayıt yaptırdım :) Ancak kaydımın geçerli sayılıp sayılmadığı belli değil henüz. Neyse, fırsat bulursanız önemli bir etkinlik

IPTV World Forum Eastern Europe etkinliğine katılacağım

Etkinliğe ilişkin bilgileri daha önce paylaşmıştım. Yarın, bir günlüğüne İstanbul'a giderek etkinliğin Salı günü olan bölümüne katılacağım. Benim açımdan bir çok ilke sahne olacak bu katılım. Kızlarımın doğumundan bu yana onlarsız ilk kez şehir dışına çıkıyor olacağım. İlk kez bu kadar uzun süre onlardan ayrı olacağım. İlk kez şehir dışındaki bir etkinliğe (mesleğim ve işim ile ilgili olmasına karşın) katılmak için tüm masraflarını cebimden karşılayıp, senelik izin kullanıyor olacağım. Neyseki katılım ücreti konusunda organizatörler kolaylık sağladılar. Ücretsiz katılım hakkı sundular.  Neyse, önemli olduğunu düşündüğüm bu etkinliğe ilişkin gözlemlerimi, bir gazeteci dikkati ile, not alıp blogumda paylaşacağım. O güne kadar sağlıcakla kalın...