Zülfü Livaneli'den okuduğum ilk kitap, onun son romanı oldu. 481 sayfalık eserin ilk 200 sayfasını bir oturuşta bitirmişim. Tümünün bitmesi bir kaç gün sürdü. Bu süreler, romanın ne kadar akıcı bir dille kaleme alındığını ortaya koyuyor. Doğan Kitap'tan çıkan Serenad, Mart 2011'de ilk ve 40. baskılarını yapmış. Dan Brown'un kitaplarını andıran bir tarzı var Serenad'ın. Brown'un tarzını çok sevdiğimi belirterek, bu benzetmeyi olumlu bir anlamda kullandığımı açıklamış olayım. Brown'un tarzı dediğim, tarihsel gerçekler üzerine oturtulmuş, gerçek olabilecek bir kurgu. Romanın kahramanları kurgu belki ancak yaşadıkları dönem, ilişkide bulundukları kişilerin bir bölümü gerçek.
Serenad'ın kahramanı ve romanın anlatıcısı Maya Duran. İstanbul Üniversitesi'nde halkla ilişkiler bölümünde çalışan, temel görevleri arasında üniversitenin yabancı konuklarının ağırlanması da bulunan İngiliz dili edebiyatı mezunu Maya, oğlu Kerem ile birlikte yaşıyor. Kocası Ahmet'ten boşanmış. Serenad, Maya'nın hayatının akışını tamamen değiştiren 3 ayı anlatıyor. Üniversitenin konuğu olarak ABD'den gelen Prof. Maximilian Wagner ile geçirdiği bir kaç gün, kendi geçmişi, ülkenin geçmişi, ikinci dünya savaşı döneminde yaşanan acılarla karşılaşmasına neden oluyor.
Romanın yazılış tarzı ilginç geldi bana. İlk 268 sayfa, Serenad olarak adlandırılan bölümde, romanın ana konusu anlatılıyor. Gittikçe artan bir gerilimle her alt bölümün sonunda bir sonraki bölümü okumak için büyük heyecan duyuyor insan. Ancak Serenad bölümü bittiğinde, ana konuyu öğrenmiş oluyoruz. Serenad bölümünü Maximilian ile Nadia'nın Hikayesi adlı küçük bölüm izliyor. 60 sayfalık bu bölümde kullanılan yazı biçimi farklı. Çünkü anlatıcı değişiyor. Profesörün anlatımıyla yaşadıklarını okuyoruz. Maya'nın hikayesinin kalanını Kaldığım Yerden başlıklı bölümde okuyoruz. Aslında romanın temel konusunu bu ilk 328 sayfada bitmesine karşın, roman burada bitmiyor. Bu açıdan ilginç geldi bana.
Ülkemiz ikinci dünya savaşına katılmamış olduğu için okullarda bu savaşa ilişkin pek bir şey anlatılmaz. Özel ilginiz yoksa savaşın nedenlerini, Hitler'in iktidara seçimle geldiğini, Almanya'da yaşananların ülkede yaşayanlar tarafından nasıl karşılandığını pek bilmeyiz. Bu açıdan Serenad önemli. İkinci dünya savaşında, öncesinde ve sonrasında yaşanan trajedilerin bir bölümünü anlatıyor. Livaneli, iktidarın öldürdüğünü söylüyor. Hatta iktidarın özünde bunun yattığını vurguluyor. Güçlü ile haklının anlatıldığı bir metni kitaba dahil ederek bu ilişkiyi yakından izliyor.
Serenad'da hünkar beğendinin, Beyoğlu'nun isimlerinin nereden geldiğine ilişkin de bilgiler var. Romanın ana hikayesinin yanında günümüzde değişen değerler, anne-çocuk ilişkisi, internet bağımlısı gençler gibi yan hikayeler de var. Bu anlamda roman dizi film yapılsa epey sündürülebilir. Her karakterin yaşamına ilişkin uzatılabilecek konular mevcut. Bu arada, Livaneli'nin internette rastladığım söyleşilerinde Serenad'ın filme aktarılmasını istediğini okudum. Kendisinin de söyleşide belirttiği gibi bu ancak Holywood'un altından kalkabileceği bir iş olur. Zira, film için Almanya'dan, ABD'ye Romanya'dan ülkemize bir çok mekan, farklı zaman kesitleri, patlamalar, bombalamalar vb epey masraflı bir prodüksiyon gerekli.
Serenad'ın kahramanı ve romanın anlatıcısı Maya Duran. İstanbul Üniversitesi'nde halkla ilişkiler bölümünde çalışan, temel görevleri arasında üniversitenin yabancı konuklarının ağırlanması da bulunan İngiliz dili edebiyatı mezunu Maya, oğlu Kerem ile birlikte yaşıyor. Kocası Ahmet'ten boşanmış. Serenad, Maya'nın hayatının akışını tamamen değiştiren 3 ayı anlatıyor. Üniversitenin konuğu olarak ABD'den gelen Prof. Maximilian Wagner ile geçirdiği bir kaç gün, kendi geçmişi, ülkenin geçmişi, ikinci dünya savaşı döneminde yaşanan acılarla karşılaşmasına neden oluyor.
Romanın yazılış tarzı ilginç geldi bana. İlk 268 sayfa, Serenad olarak adlandırılan bölümde, romanın ana konusu anlatılıyor. Gittikçe artan bir gerilimle her alt bölümün sonunda bir sonraki bölümü okumak için büyük heyecan duyuyor insan. Ancak Serenad bölümü bittiğinde, ana konuyu öğrenmiş oluyoruz. Serenad bölümünü Maximilian ile Nadia'nın Hikayesi adlı küçük bölüm izliyor. 60 sayfalık bu bölümde kullanılan yazı biçimi farklı. Çünkü anlatıcı değişiyor. Profesörün anlatımıyla yaşadıklarını okuyoruz. Maya'nın hikayesinin kalanını Kaldığım Yerden başlıklı bölümde okuyoruz. Aslında romanın temel konusunu bu ilk 328 sayfada bitmesine karşın, roman burada bitmiyor. Bu açıdan ilginç geldi bana.
Ülkemiz ikinci dünya savaşına katılmamış olduğu için okullarda bu savaşa ilişkin pek bir şey anlatılmaz. Özel ilginiz yoksa savaşın nedenlerini, Hitler'in iktidara seçimle geldiğini, Almanya'da yaşananların ülkede yaşayanlar tarafından nasıl karşılandığını pek bilmeyiz. Bu açıdan Serenad önemli. İkinci dünya savaşında, öncesinde ve sonrasında yaşanan trajedilerin bir bölümünü anlatıyor. Livaneli, iktidarın öldürdüğünü söylüyor. Hatta iktidarın özünde bunun yattığını vurguluyor. Güçlü ile haklının anlatıldığı bir metni kitaba dahil ederek bu ilişkiyi yakından izliyor.
Serenad'da hünkar beğendinin, Beyoğlu'nun isimlerinin nereden geldiğine ilişkin de bilgiler var. Romanın ana hikayesinin yanında günümüzde değişen değerler, anne-çocuk ilişkisi, internet bağımlısı gençler gibi yan hikayeler de var. Bu anlamda roman dizi film yapılsa epey sündürülebilir. Her karakterin yaşamına ilişkin uzatılabilecek konular mevcut. Bu arada, Livaneli'nin internette rastladığım söyleşilerinde Serenad'ın filme aktarılmasını istediğini okudum. Kendisinin de söyleşide belirttiği gibi bu ancak Holywood'un altından kalkabileceği bir iş olur. Zira, film için Almanya'dan, ABD'ye Romanya'dan ülkemize bir çok mekan, farklı zaman kesitleri, patlamalar, bombalamalar vb epey masraflı bir prodüksiyon gerekli.
Yorumlar
Yorum Gönder
Yorumlarınız denetimimden geçtikten sonra yayınlanacak. Beğenmediklerinizi hakaret içermeyen şekilde ifade edin lütfen.