S A D E C E Ö Z G Ü R

Fransız sinemasının asi çocuğu Ozon'dan sarsıcı bir film: La Refuge. Türkçe vizyon adıyla Yuva. Geçen sene sinemalarımızda gösterilen film, 2009 yapımı. Kanal D Home video etiketiyle DVD olarak bulunabilir. Benim izlediğim de Fransız Kültür kütüphanesinden ödünç aldığım bu DVD. DVD, Fransızca. Türkçe altyazıları var. Ozon'un filmlerinden 5x2, Havuz, Kumlar Altında ve 8 Kadın'ı izlemiştim. Bu filmin en ilginç yanı başroldeki kadının hamile olması. Isabelle Carre, ikinci çocuğuna hamileyken, Ozon'un teklifi üzerine filmde oynamayı kabul etmiş. Filmin konusunu kısaca özetlemek gerekirse, varlıklı bir ailenin oğlu ile sevgilisi uyuşturucu bağımlısı olmuştur. Erkek, yüksek dozdan ölürken geride hamile bir sevgili bırakır. Ailenin baskın annesi, çocuğun aldırılmasını ister. Kadın ise doğurmaya kadar verir ve okyanus kıyısında bir eve gider. Film boyunca okyanus kıyısındaki, insana burada yaşanır dedirten, evde bebeğini bekleyen kadın ile vefat eden sevgilisinin erkek kardeşi

Levent Mete'den okumaya devam. Psikiyatrist yazar Mete'den okuduğum bu dördüncü kitap, bunların üçü romandı. Mete, bir kez daha ilişkiler üzerine yazmış. 140 sayfalık kısa roman 2002 yılında İletişim yayınları tarafından piyasaya sunulmuş. Sanıyorum tek baskıda kalmış. Oysa, Mete'nin diğer romanları gibi okumayı sevenleri memnun edecek bir metne sahip Terapi de. Sınır kişilik olarak dilimize çevirebileceğimiz borderline kişilik özelliklerini taşıyan bir genç kızın yaşamından bir kesit sunuyor Terapi. Belki de kendisine gelen hastalarından etkilenerek yazmıştır romanını Mete. Zaten psikiyatrist olmadan böylesi bir roman ortaya koymak pek olanaklı görünmüyor. Sınır kişilik, başlı başına çetrefilli bir konu. Psikiyatri hastalıklarıyla iligli epey okumuş birisi olarak, en korkutucu gelen hastalıklardan/durumlardan ikinci gibi gelmiştir bana. Şizofreniden sonra elbette. İnsan ruhunun derinliklerinde gizlenen sıkıntılar, geçmişte yaşananların peşini bir türlü bırakmaması, cinsell

Yazının başında belirteyim ki son dönemlerde en keyif veren romanların başında geliyor Levent Mete'nin bu ilk romanı.  Mete, Ankara Fen Lisesi ve Hacettepe Tıp Fakültesi'ni bitirmiş. Psikiyatri alanında İzmir'de çalışıyor. Roman, İletişim Yayınları'ndan 2000 yılında çıkmış. 131 sayfalık roman, klasik romanlardan farklı bir kurgu ile yazılmasından olsa gerek 1000 adet olan ilk baskısından sonra yeniden basılmamış. Levent Mete'den okuduğum diğer roman Aşk Hastalığı adını taşıyordu. Aşk, hastalık mıdır? Aşık olmak nasıl bir ruh halidir? Kendinden vazgeçmek midir? Başkasını koşulsuz kabul müdür? Kitaptan bir alıntıyla: "...Yaşamı bir fedakarlık olarak algılayan ve kendi gereksinimlerini unutarak başkaları için yaşayanlar, aşk için gereken gerilimi yaratamayacak kadar gevşek bir ruha sahiptirler. Onların arasından saçını süpürge eden anneler ve inançları uğruna ölüme giden militanlar çıkabilir, ancak tutkulu aşıklar çıkmazdı. Öte yandan, kendinden başkasını düşünem

Hani derler ya yazsam hayatım roman olur diye.  Cahide Üçok'un, kendine uygun gördüğü ismi ile Cahit Uçuk, gerçekten roman gibi bir hayat yaşamış. Şanslıyız ki kalemi güçlü bir yazar kendisi. Bu roman gibi hayatını üç kitapta toplamış. Yapı Kredi Yayınları, Uçuk'un hayat hikayesinin başlangıç bölümünü oluşturan Bir İmparatorluk Çökerken'i yeniden basıyor. Ne yazık ki hikayenin devamının yer aldığı Silsilename I ve II'nin yeni baskıları yapılmıyor. Belki bu yazı vesile olur, çokca sorulan bu iki kitabın yeni baskıları yapılır. Cahit Uçuk, ilk kitabın bıraktığı yerden devam ediyor hayatını anlatmaya. İlk kitap, çoğunlukla annesinin başından geçenlere ayrıldığı için üçüncü tekil kişi dilinde yazılmıştı. Bu kitap ise birinci tekil kişi dilinde. Kitabı okurken düşünmeden edemedim yazar bir kadınla evli olmanın ne kadar tehlikeli bir şey olduğunu :) İnci Aral'ın kitaplarını okurken de aynı şeyi düşünmüştüm. Sonuçta iki kişinin yaşadıklarını biz tek kişinin gözüyle i

Fransız Kültür kütüphanesinde Türkçe'ye çevrilmiş Fransızca kitaplar da var. Bunlardan birisi Kerdellant'ın romanı. Everest yayınlarından Mart 2004'te yayınlanmış. 272 sayfalık kitap hızlı okunanlardan. İdil Engindeniz'in tercümesi başarılı. Kimi deyimleri ve televizyon programlarını anlayacağımız şekilde çevirmiş. New York yerine Paris'te geçen bir Sex & The City şeklinde tanımlanabilecek bir roman. Baş karakterimiz Eva adlı kadın dergisinde çalışan 33 yaşında bekar Marianne. Bekar İdeal Erkek (BİE) arayışını, yakın arkadaşlarının hayatlarından kesitlerle izliyoruz roman boyunca. Karşısına çıkan BİE adaylarının hayata bakışları, kadın-erkek ilişkisi üzerine yorumları kah güldürüyor kah düşündürüyor. Uzunca sayılabilecek roman bitince geriye ne kalıyor derseniz, işin doğrusu doyurucu bir yanıtım yok. Kolaylıkla çok izlenen bir dizi ya da film haline dönüştürülebilecek, keyifle okunan ama kalıcılığı olmayan bir roman. Kafa dağıtmak için birebir.

İzmir'de çalışan bir psikiyatrist Levent Mete. Kitabın yayınlandığı yıllarda doçent olarak görev yapıyormuş hastanede. İlk baskısı 1999 yılında yapılmış Depresyon adlı eserin. Benim okuduğum 2000 yılında yapılan ikinci baskısıydı. İki baskının toplam adeti 1500. Bugünlerde ilk baskıda 50.000 sayısıyla kıyaslayınca şaşırdım. 128 sayfalık kitap İletişim yayınları tarafından çıkartılmış. Birbirinden farklı karakterdeki insanların öyküleri ile başlıyor kitap. Ortak yanları, hayatlarının bir döneminde doktora başvurmalarını gerektirecek kadar yoğun yaşadıkları depresyon. Kitabı okumadan önce de depresyonun yaygın karşılaşılan bir hastalık olduğunu biliyordum. Ancak kitaptan öğrendiğime göre kadınlarda, erkeklere kıyasla iki kat daha sık görülüyormuş. Ayrıca ilginç bir bilgi daha: bekar erkeklerde ve evli kadınlarda görülme sıklığı fazlaymış (s.82) İkinci bölümde depresyonun sebepleri üzerinde durulmuş. Tedavi seçenekleri son bölümü oluşturuyor. Bu kadar sık rastlanan bir hastalık konusu

Sinema ile oldum olası ilgilenirim. Zamanında Ankara film festivalinde oynayan filmlerin büyük bölümü izlerdim. Kavaklıdere sinemasının halen sevgiyle yadederiz. Kapanmadan önce, başka salonlarda oynama olasılığı bulunmayan nice film seyretmiştik. Şimdi geriye Kızılırmak, bir yere kadar Büyülü Fener kaldı sadece. Diğer salonlarda genel beğeniye hitabeden filmler dışında bir şey izlemek zor. Geçtiğimiz aylarda yaptığım bir abonelik, yeniden sinematek keyifleri yaşamamı sağladı: Fransız Kültür kütüphanesine üyelik. Fransızca bilmiyorum. Şimdilik öğrenmeyi de planlamıyorum. Ancak bu durum yıllık 60 TL verip üye olduğum Fransız Kültür kütüphanesinden yararlanmam önünde engel değil. Kütüphanede Türkçe dublajlı, altyazılı dvdler ve Türkçe'ye çevrilmiş Fransız yazarların kitapları var. Luis Bunuel, kütüphaneden alıp izlediğim yönetmenlerden. Arzunun Şu Karanlık Nesnesi ve Burjuvazinin Gizli Çekiciliği filmlerini seyrettim. Sinemayla ilgilensem bile seyirci olmanın dışında bir bilgim yok.