S A D E C E Ö Z G Ü R

Akşam saat 10'a yaklaşıyor. Ankara'da bir pastanede oturmuş konuşuyoruz eşimle. Yakınımızda dolu iki masa daha var. Birisinde 8-10 yaşlarında bir çocuk anne ve babasıyla oturmuş. Diğer masada 20'li yaşlarında iki genç. Çocuğun elinde küçük ekranlı, babasında büyük ekranlı bir tablet bilgisayar var. Hiç konuşmadan her ikisi de ekranlarına konsantre olmuşlar. Bir süre sonra anne de akıllı telefonunu çıkartıyor çantasından. Artık üçünün de gözü ekranlarında. Gecenin 10'unda o ekranlarda bakacak ne buluyorlar acaba diye merak ediyoruz. Utanmasak gidip soracağız. O derece merak içindeyiz. Bu arada yirmili yaşlardaki iki gencin de elinde akıllı telefonları kurcalayıp duruyorlar.  İletişim çağı bu olsa gerek.  Biz, çağ dışı kaldığımıza kanaat getirip hesabı istiyoruz. 

2004'ten bu yana süren sadeceozgur.blogspot.com, geçtiğimiz haftasonu aldığım bir karar ile şekil değiştiriyor. Bu kitap etiketiyle bu bloga yazılmış son yazı. Kitap etiketli yazılar, bundan böyle sadeceokumak.blogspot.com adresli yeni blogda olacak. Bu blogdaki diğer yazılar da zaman içerisinde sadeceokumak'a taşınacak. Orada daha ayrıntılı etiketlemelerle aradığınız türe daha kolay erişebileceksiniz. Kitap, ne yazık ki fazla ilgi çekmiyor. Sadeceozgur.com'un en az okunan yazıları kitapla ilgili olanlar. Belki sadece kitap notlarının bulunduğu özel bir blog yapmak, bu makus kaderi değiştirebilir.  Birinci baskısını 2010 yılında Yitik Ülke Yayınları'ndan yaptıktan sonra 2012'de Can Yayınları tarafından yeniden basılan Burası Tekin Değil, Sine Ergün'ün ilk öykü kitabı. Ergün, 85 sayfaya 27 öykü sığdırmış. Yazardan okuduğum ilk öykü kitabı Bazen Hayat'ta aynı tarz öyküler içeriyordu. Bu ilk öykü kitabında da ana tema ölüm. Öyküleri okurken aklıma Portishea

Aşağıda okuyacağınız yazı teknik etiketli son yazım. Geçtiğimiz haftasonu aldığım bir karar doğrultusunda sadece'leri çoğalttım. Sadeceteknoloji.blogspot.com adresi, aşağıdaki ve benzeri içerikte yazacağım yazıların yeni adresi olacak. Sadeceozgur'de ne yazacağımı henüz bilmiyorum. Bakalım zaman ne gösterecek... Başlık pek bir şey anlatmıyor olabilir. Doğaldır. Kimi kelimeleri dilimize çevirince anlamında değişiklikler oluyor. Smart böyle kelimelerden. Akıllı diye çevirince, tam karşılamıyor anlamını. Yazının konusu yakın zamanda ortaya çıkan iki yeni ürün ve yeniden alevlenen eski bir tartışma: televizyonun evdeki işlevi ne olacak? Basit bir monitör mü ev içi eğlence sisteminin merkezi mi? Son sözü başta yazarak görüşümü belirteyim. Ben televizyonun bir ekran haline dönüşeceğini düşünenlerdenim. Bilgisayarın ekranı gibi, akılsız. Ne verirsen onu görüntüleyen bir cihaz. Peki, piyasada durum nedir?  Bugün elektronik marketlere gittiğinizde akıllı televizyonların pazarda

Mekan etiketi taşıyan son yazının konusu Pancar . İyi yemek, hoş sohbet sloganlı bir mekan Pancar. Mezeleriyle, yaprak ciğeri ve Manisa usulü kabak tatlısıyla rakılı sofralar için keyifli bir yer. Şarap seçeneği de sunulsa bile mezeler daha çok rakıya yönelik. Deniz ürünlü mezeler 12, diğerleri 8 TL.  Masalar iki kişilik sohbetler için uygun büyüklükte. Mezeler küçük tabaklarda servis edilince fazla yer tutmuyor. Sandalyeler ise böyle mekanlarda pek görülmedik şekilde konforlu. Uzun sohbetler için düşünülmüş belki de.  Servis özenli ve hızlı. Açılalı bir seneden fazla olmuş. Cumartesi akşamı için normal sayılır belki ama beklediğimizden kalabalıktı. Masa sayısı fazla değil. Bu yüzden gitmeden rezervasyon yaptırmakta fayda var. Yemek istediğiniz mezeye karar verdiyseniz ayırtmanız yerinde olacaktır. Özellikle haftasonları mezeler hızla tükeniyor.  Peki bu yazı neden son mekan etiketli yazı? İnternette mekan gezip yorumlar yapan bir çok site var. Aslında internette pek çok şeyi y

Sine Ergün, genç öykücülere güvenimi tazeleyen isimlerden. Bazen Hayat, Ergün'ün ikinci kitabı. 92 sayfalık kitapta 22 öykü var. Çoğu 3 sayfalık, kimisi ise tek sayfadan ibaret. Kelimeleri süslenmiş, şekil değiştirmiş değil. Yalın ve kısa cümlelerle anlatıyor öykülerini.  Öykülerindeki bu duru anlatımı ve kısa tarzı sevdim. Günlük hayatın bunaltıcı yanlarından, gençlerin ilişkilerinden bahsediyor. Bunu yaparken ne öğretici bir üslup takınıyor ne sorgulayıcı. Daha çok olaylara gözlemci gibi yaklaşıyor. Var olan durumu betimliyor taraf tutmadan. Böyle yaparken ama, Aile Haysiyeti adlı öyküsünde mesela, öyle bir acıtıyor ki okuyanın içini. Kamyon Şoförlerinin Buluşması ve Karanlıkta adlı öyküleri, özellikle Karanlıkta, gerçek üstü anlatımlar taşıyor. Can yayınlarından 2012'de çıkan Bazen Hayat'ın ikinci baskısıydı benim okuduğum. Dost kitabevi ziyareti sırasında rastlayıp, tesadüfen tanımış olduğum Ergün'ün Burası Tekin Değil adlı ilk kitabını da okumaya karar verdim.

Televizyon dünyasının teknolojisi kısmıyla ilgiliyseniz, büyük olasılıkla tivilogy.com 'u biliyorsunuzdur. IPTV, Video On Demand, Digital Terrestrial Television, Interactive Television ve daha uzatabileceğimiz bir çok İngilizce kavramı Türkçe internet sitesinde değerlendirmek kolay iş değil.  Sayfanın üç kurucusu var. Kurucuları arasında ilk tanıştığım Uygar Boynudelik, tivilogy.com 'a veda etti. Diğer iki kurucu Tanıl Ergin ve Emre Çınar ile bir e-söyleşi yaptım. Soruları gönderdim, vakit bulduklarında yanıtlarını gönderdiler. Bu yazıyla birlikte yeni bir etiket eklendi bloguma: soylesi. Aklımda bir kaç site daha var. Bakalım, kabul ederlerse onlara da sorularım olacak... Kendinizden kısaca bahsedebilir misiniz? EMRE: Tabii ki 1984 İstanbul doğumluyum, Yeditepe Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Grafik Tasarımı bölümünü bitirdikten sonra UCLA'da The Business and Management of Entertainment sertifikasını aldım. Son olarak da Oxford Brookes Üniversitesi Tekno

Sonunda ülkemizin, istediğimiz düzeyde, gelişememesinin asıl sebebini buldum. Eğer gelişmişlik düzeyimiz sizi tatmin ediyorsa, yazının geri kalanını okumanıza gerek yok. Tespitim ve iddiam şudur. Maddeler halinde sıralayayım: Ülkemizde insanların büyük çoğunluğu bir işe girebilmek, bir meslek edinebilmek amacıyla üniversite okuyor / okumak istiyor. İşin bu kısmında da bir tuhaflık var aslında. Meslek liseleri, meslek yüksek okulları bu işe daha uygun yerler bence. Gene de bu noktada fazla durmayıp bu iş sahibi olmak için üniversiteye giren insanların durumuna bakalım. Üniversitede okuyacağı bölüme bir sınavdan aldığı puana göre karar veriyor.  Kendimden örnek vereyim. Üniversiteye girdiğim dönemde iki basamaklı sınav sistemi vardı ve tercihlerimizi ikinci sınava girmeden önce yapıyorduk. Yani henüz kaç puan aldığımızı, sınavın nasıl geçtiğini bile bilmeden. Tercihlerimi bilgisayar / elektronik / bilgisayar / elektronik / tıp / tıp / tıp şeklinde sıralamıştım. Üniversiteye gi