S A D E C E Ö Z G Ü R

2013, Aydın / Türkiye Kısaltmalar ile konuşmaya ben de alışıyorum. Başlıktaki kısaltmanın anlamına geçmeden kısaca bir anımı paylaşayım. Üniversite yıllarında, manyetik dersinin sınavında bir arkadaş PM nedir diye sordu, gözetmenlik yapan profesöre. Pek esprili bir hocaydı, kulakları çınlasın. Şimdi dedi, PM'in nerede kullanıldığına bağlı, ne anlama geldiği. Mesela, Prime Minister demek olabilir, ya da öğleden sonra anlamına gelebilir. Ancak, bu derste ve bahsettiğin soruda bu iki anlama da gelmiyor.   EBU, Avrupa Yayın Birliği; PTS ise Production (Üretim) Teknoloji Semineri kelimelerinin baş harfleri. EBU'nun her yıl düzenlediği ve yayıncılık dünyasının üretim kısmına ait güncel teknolojilerin tartışıldığı bir seminer. Tahmin edebileceğiniz üzere bugüne kadar EBU binasını görmüş değilim. Haliyle PTS'e de katılmadım.  Bununla birlikte, 26-28 Ocak 2016 tarihlerinde Cenevre'de düzenlenecek PTS'in programına bakıp, Avrupa'da yayıncılık dünyası neleri taki

Psikiyatri uzmanlığı yapmış bir tıp doktoru Semih Dikkatli. Kitabın tam adı Evliliklerde Aynı Kısır Döngü Ben (Sahte Ben), Biz, Yine Ben, Hep Ben, Hep Ben. Karina Kitap'tan 2013 yılında ilk ve şimdilik tek baskısını yapmış eser, 154 sayfa.  Psikiyatri uzmanlığı yapmış isimlerin yazdığı benzer kitapları severek okudum / okuyorum. Kişisel deneyimlerini de katarak, ilişkiler konusunda yaşanmışlıkları, akıcı bir dil ile kağıda dökmek herkesin harcı değil.  Dikkatli'nin eseri, bir kaç bölümden oluşuyor. İlk bölümde erkeğin hayata ve evliliğe dair tespitleri yer alıyor. Kadının deneyimlerini, çocukluğa ait deneyim aktarımları izliyor. Bölümler arasında Dikkatli'nin yorumlarına yer verilmiş eserde.  Dil, daha özenli seçilse daha başarılı bir eser olabilirdi. Özellikle erkeğin anlatımlarında sokak ağzından uzak durulmasını tercih ederdim. 

Hep yazıyorum, 2015 pek bir değişik geçti benim için. Senenin başı ile sonu arasındaki Özgür'lerin birbiriyle yakından uzaktan ilgisi yok. Bu büyük değişikliğe sürpriz haberler sebep oldu. Sağlık durumumla ilgili öğrendiklerim, hayata bakışımı, hayata bakışım, günlerimi nasıl geçirdiğimi değiştirdi. Bir başka değişiklik, kendimi kabullenişim ile ilgili.  Bu fotografı 2014'te Paris yakınlarında bir doğa parkında çekmiştim. Biraz dikkatli bakınca uzaktaki geyikleri görebilirsiniz. Aslında hayat da böyle bir şey. Yaşamımızda dikkat etmeden geçtiğimiz ne kadar çok şey var aslında. Bu yolda, sevgili dönem arkadaşım Burcu Babaç'ın büyük katkısı var. Bu söyleşi, hem Burcu'nun yaptığı işleri tanıtmak hem de sizlere de farkındalığınızı arttırabileceğinizi söylemek adına yapıldı. 1. Bu dört soruluk e-söyleşilerimin ilk ve son sorusu klasikleşti aslında. İlk sorularım hep kendini tanıtmakla ilgili. Ancak, zaten tanıdıklarıma biraz farklı yöneltiyorum soruyu. Şöyle ki

Tadilat öncesi Erzurum Oteli Ankara Bir önceki yazıda bıraktığım yerden başlayayım istedim. Bu kez doğru başlıkla :) Bu yazıdan önce de okumanızı salık vereceğim bir yazı dizim var. Bu konuyu önemsiyorum ve umarım akademik bir makale haline de getirebilirim. Konumuz, İngilizce adıyla "value chain". Ben "değer zinciri" diye kelime kelime tercüme ettim. Belki sektörde farklı bir tabir kullanılıyordur. Burada, eski yazımı tekrarlamak istemiyorum, bu yüzden Televizyon Dünyasında Değişen İş Modelleri 1 ve 2 yazılarımı okumanızı rica ediyorum. 2013 haziran, bildiniz gezi ayında, ben kelimenin gerçek anlamıyla gezerken, Londra'da yazmıştım.  Televizyon dünyasının temel oyuncusu televizyon kanallarıdır. Kamu hizmeti yayıncılarını değerlendirme dışında bırakırsak, finansman modeli olarak bir TV kanalının temel gelirleri bellidir: reklam, PayTV'den alınacak para, özel içerik üretiminin satışı ve diğer gelirler. Bu diğer gelirler kalemi ilginçtir, ona sonr

Leiden, Hollanda 2015 1998 yılından bu yana yayıncılık dünyasında mühendis olarak çalışıyorum. Sektörün farklı bölümlerinde görev yaptım. Bilgi teknolojileri bölümünde şebeke mühendisliği ilk projemdi. Ardından stüdyoda, rejide teknik yönetmenlik ve onu izleyen on iki yıl süresince araştırma - geliştirme mühendisliği. Son beş yıldır, neredeyse tamamını kendi bütçem ile karşıladığım seyahatler ve toplantılar, konferanslar... Sonunda, 2013 yılında bu yazımda blogda adını geçirdiğim Netflix hizmetine ülkemizden de erişebiliyoruz. Hepimize ve tüm sektöre hayırlı olsun. Öncelikle, çeşitli yerlerde okuduğum bir iki yanlış anlamayı düzelterek başlayayım. Bu yazımda, bilinenleri tekrardan kaçınacağım. Bu yüzden, yazı içerisinde bir çok bağlantı olacak. Kıymetli sektör çalışanı blog yazarlarının, çok sağlam yazıları var. Mutlaka okumalısınız eğer tüm süreci anlamak istiyorsanız. Benim yorumlarıma geçmeden bu bağlantıları sıralayayım: İlk bağlantı, kendime torpil geçeyim, kendi blog

SOHO'da Karl MARX'ın kaldığı ev Sektör etkinliklerini 2011 yılından bu yana takip eden birisi olarak Netflix'in Türkiye pazarına girişini, uzunca bir süredir bekliyordum. 2013 yılında Londra ve Talin 'de takip ettiğim iki sempozyumda da en çok konuşulan konu Netflix'ti. Aslında Netflix ile ilgili ilk yazımı, Avrupa'da esen OTT rüzgarını değerlendirdiğim 2011 yılında yazmışım .  2013 yılında, televizyon yapımları için verilen ödülleri toplayan House of Cards da Netflix için üretilen bir içerikti. Belki haber bundan ibaret olsa, televizyon dünyası açısından çok önemli olmayabilir. Sonuçta Digitürk'ün platform kanalı için ürettirdiği Bir Erkek Bir Kadın adlı uyarlama da çok tuttu örneğin. Ancak House of Cards, TV pazarını ve işleyişini kökten sarsıcı özellikler taşıyordu. Öncelikle, yapımcıları dizideki ilişkiler ağının bir pilot bölümde anlatılamayacak kadar karmaşık olduğunu bu yüzden bir sezon için sipariş verilmesini istediler, pilot bölüm olmaksı

106 sayfalık bir eser, bu kadar çarpıcı olabilir mi? Olabiliyormuş. Everest yayınlarının Dost Körpe çevirisiyle Mayıs 2006'da dilimize kazandırdığı eseri Kureyşi, 1998'da yayınlamış. Pakistan baba ve İngiliz anneye sahip Kureyşi'nin bu eseri, eser deyip duruyorum çünkü roman olarak kategorilendirilmiş olan Yakınlık bence novella türünde, sinema filmi olarak da uyarlanmış. Hatta sinema filmi, Venedik festivalinde büyük ödül kazanmış.  Konu, Londra'da yaşayan, iyi kazanan, iki oğlu ve partneriyle birlikte "sıkıcı", "bezdirici tek düzelikte", "kendisini boğan" bir hayattansa sevgilisi ile "özgürlüğü" seçmeye karar vermiş hedonist adamın evi ve ailesini terk etme sürecini, hatta gününü anlatıyor.  Yazının devamını, kitabı henüz okumamış olanları önermem. Okumanın heyecanını kaçıracağını düşünebilirsiniz.