Ana içeriğe atla

Burcu Babaç söyleşisi

Hep yazıyorum, 2015 pek bir değişik geçti benim için. Senenin başı ile sonu arasındaki Özgür'lerin birbiriyle yakından uzaktan ilgisi yok. Bu büyük değişikliğe sürpriz haberler sebep oldu. Sağlık durumumla ilgili öğrendiklerim, hayata bakışımı, hayata bakışım, günlerimi nasıl geçirdiğimi değiştirdi. Bir başka değişiklik, kendimi kabullenişim ile ilgili. 

Bu fotografı 2014'te Paris yakınlarında bir doğa parkında çekmiştim. Biraz dikkatli bakınca uzaktaki geyikleri görebilirsiniz. Aslında hayat da böyle bir şey. Yaşamımızda dikkat etmeden geçtiğimiz ne kadar çok şey var aslında.

Bu yolda, sevgili dönem arkadaşım Burcu Babaç'ın büyük katkısı var. Bu söyleşi, hem Burcu'nun yaptığı işleri tanıtmak hem de sizlere de farkındalığınızı arttırabileceğinizi söylemek adına yapıldı.

1. Bu dört soruluk e-söyleşilerimin ilk ve son sorusu klasikleşti aslında. İlk sorularım hep kendini tanıtmakla ilgili. Ancak, zaten tanıdıklarıma biraz farklı yöneltiyorum soruyu. Şöyle ki, İzmir Fen Lisesi ve ODTÜ Elektrik-Elektronik Mühendisliği bölümünü bitirdin, ardından mühendis olarak çeşitli firmalarda farklı görevlerle çalıştın ve sonra birgün....

"ve sonra birgün...."e gelmeden filmi biraz geri sarmam iyi olur. Yıl 96'da profesyonel hayatıma başladım senin de belirttiğin şekilde amma ruhumun uyanışı 02'de başladı aslında. Beyaz yakalı yaşamdaki gel gitleri yaşadım. Bu kurumsal yaşam pek bana göre değil galiba, cafe mi açsam, kıyı kasabasına mı yerleşsem vs vs hayallerinde gidip geldim ben de ama fark ettim ki; hayır, bana göre değil bunlar; ‘başka türlü bir şey benim istediğim, ne ağaca benzer ne de buluta’ tadında bir yolculuk ihtiyacım olan ...  Özetle, anlam arayışlarım, kendi çıkmazlarım, sorunlarım içinde boğuşurken bir dostumun "reiki diye birşeyle tanıştım, bana iyi geldi, bir de sen dene" önermesiyle girilen bir yolun öyküsüdür bu. 

Peki sonra neler oldu? Uzun yıllar profesyonel yaşamımın yanında bu yolda yürürken, öğrenirken, uygularken, şifalanırken, kendime ermeye çalışırken; pek çok insana, eşe dosta, duyup da gelene, "bana da şifa versene", "benim böyle böyle sorunlarım var bir bakar mısın", "yaptıkların bilmem kime iyi gelmiş, bana da yapsana" diyenlerle, bu yolda yürümemin anlamı ve önemi şekillendi.

Veee sonra bir gün... Radikal bir kararla, uzun yıllardır olmam öğretilen, beklenen değil, olmak istediğim yola girmeye karar verip, kestirme yollardan değil, kendi ana yolumdan ilerlemeye karar verdim.

Bu benim için bir adanma öyküsüdür....

2. Reenkarnasyon nedir? Bugün yaşayan her insan aslında daha önce de farklı zaman dilimlerinde yaşamış mı? Bu durumda dünyada toplam kaç farklı ruh var? Bugün yaşayan 6 milyar insan var ise, bundan 1000 yıl önce dünya nüfusu bundan çok daha az ise, o zaman ruhların bir bölümü bedenlenmiyor mu yoksa yeni ruhlar mı geliyor dünyaya?

Bu konuda pek çok benzer görüş var, pek çok görüş ayrılığı da... kimi "var", kimi "yok", kimi "pek emin değilim ama neden olmasın" diyor....

Ben de konuya kendimce cevap vermek istiyorum. Bu dünyada bizler ruhu olan bedenler değiliz, bedeni olan ruhlarız. Benim inanışıma göre; ruh, sonsuz bir yolda yürüyen ve varlığını anlamaya, özünü bulmaya çalışan bir yolcudur. Bedense, onun bu yol üzerinde konakladığı hanlardır. Dolayısıyla, bizler ruh varlığımızla, yol boyunca değişik bedenlerde deneyimler yaşıyoruz. Farklı görüntüler, farklı düşünceler, farklı varoluşlarla kendi gerçekliğimizi anlamaya çabalıyoruz. 

Başka bir açıdan soruna cevap verecek olursam; evet bence defalarca bedenleniyoruz; zira tekâmül dediğimiz, kendi özünü arama olgusudur, sonsuzdur ve bunun tek bir yaşamda tamamlanması imkânsızdır. Bu minvalde olay, bu dünyadaki nüfus sayısından öte kaotik bir olgu, zamanı gelen varlık gelir, gider, gelir, gider... şu an sürdürmekte olduğumuz yaşam buz dağının görünen yüzü diyebiliriz.

Rakam olgusu, bu konuyu açıklayamayacak kadar kısıtlı kalıyor, tıpkı ömür dediğimiz şeyin, nam-ı diğer zaman, bir yanılsama olması gibi... Şu an bilimde gelinen nokta da bir önceki önermemi doğrular nitelikte malum.

Bir ekleme, minik bir pencere açmak diyebiliriz, yaparak cevabımı sonlandırmak istiyorum. Ruh olgusunu sadece insana özgü bir kavram olarak düşünmemek de doğru olur. Bu dünyadaki her varlık da birer ruh; kediler, köpekler, arılar, bitkiler vs... Bir dahakine hangi bedene girerler kim bilir? Dolayısıyla böyle bir sayıyı insan nüfusuyla orantılayarak yorumlamamız pek doğru olmaz kanısındayım.

3. Geçmiş yaşam çalışmaları ne sağlıyor insanlara? Çalışmalarında nasıl bir bakış açısıyla ilerliyorsun?

Bir önceki soruda da cevaplamaya çalıştığım gibi, ruhun yolculuğu sonsuz ve her yaşamda yeni bir bilgi biriktiriyor, özüne dair farklı konular öğreniyor. Bizleri birer öğrenci olarak kabul edecek olursak; dünya okulunda değişik sınavlara giriyoruz, kimini geçip o dersi atlıyoruz, kimini geçemeyip başka bir zamana aktarıyoruz ve bu bilgi farklı bedenlere enkarne olsak bile saklanıyor. Bu çalışmalarda da, bu yaşamda karşılaşılan pek çok sorun, tekrarlayan patternlerin çözümü için kök sebeplere, kök yaşamlara kadar inerek, derin bir araştırma sürecinde irdeleme yapılarak, taşınmış enerjinin gün yüzüne çıkarılması, bireyin farkındalığının yükseltilmesi ve ruhsal gücünü geri kazanması hedefleniyor.

Bu çalışmayı ben dedektifliğe benzetiyorum, şöyle ki: çözülmesi gereken bir gizem var ve dedektif elindeki her tür veriyi, ipucunu, tanıkları kullanarak taa ki sonuca ulaşana kadar, gerekirse iğneyle kuyu kazarak durumu aydınlatıyor. 

Tabii ben bunları anlatırken, enkarnasyon olayına şüpheyle bakanlarda, teknikle ilgili soru işaretleri yaratmış olabilirim. Buna da danışanlarıma her zaman söylediğim cümleyle cevap vereyim: "Ben diyeyim geçmiş yaşam, siz diyin çocukken seyredip etkilendiğiniz film, ya da okuyup aklınızda kalan bir öykü; bizim için hiç fark etmez. Sonuçta gerçek ya da sizin hayal ürününüz, önemli olan sizde olan bu kodun bir virüs misali yaşamınızı etkileyecek şekilde çalışması..." Bir mühendis olarak benzetecek olursam; bizim yaptığımız çalışmalar, virüsü/virüsleri tespit edip, kaynağına inip, kişide hangi yaşamsal programı nasıl ve neden etkilediğini tespit etmeyi ve sistemden temizlemeyi hedeflemektedir. Böylece bilgisayarın performansı düzelebilir. Kişi, yükselen farkındalığı ve yeni kararlarıyla, daha üst bir enerji düzeyinden ruhsal ve fiziksel olarak gücünü tekrar ele alma, yaşamını şekillendirme şansına sahip olur.

4. Ve klasik son sorumuz. Eklemek istediğin herhangi bir şey için bu soru senin. Kendin sor kendin yanıtla bir yerde.

O zaman sorayım madem "Burcu, bir tek geçmiş yaşam çalışması mı yapıyorsun?" 

Cevabını da vereyim :) 

Hayır..  pek çok yöntem kullanıyorum açıkçası. Ben insanın, ruhu, bedeni, zihni, duygularıyla bir bütün olduğu gerçeğinden yola çıkarak, herhangi bir durumla ilgili çözümleri bütünsel bir yaklaşımla, olası tüm yönlerden araştırıyorum ve danışanıma destek olmayı hedefliyorum.

Danışanlarım için bir yol arkadaşıyım. Onlarla kimi zaman Pandora'nın kutusunu açıp içindekileri döküyor, kimi zaman içinde kayboldukları labirentin çıkışını buluyor, kimi zaman fiziksel olarak daha sağlıklı olmaları için eterik (Eterik: Burcu'nun web sayfasında bu kelime ve konu ilgili başka bilgilere de ulaşabilirsiniz) bedende enerji çalışmaları yapıyor, kimi zaman kafa karışıklıklarını netleştiriyor, kimi zaman da mucizelerine doğru birlikte koşuyoruz.

Hal böyle olunca da çalışmalar da kişiye özel oluyor, zira hepimiz eşsiz mücevherleriz; yaşadıklarımıza verdiğimiz reaksiyonlar, bunlardan çıkardığımız sonuçlar, aldığımız dersler bize özel, önemli olan neyi hangi amaçla yaşadığımızı yüksek bir bilinç düzeyinde anlamak, varlığımıza hizmet edecek olan kararları ve bunların enerjilerini yaşamımızda uygulayabilmek, bize hizmet etmeyecek olanları serbest bırakma iradesini kazanabilmektir.

Bu güzel röportaj için sana çok teşekkür ederim Sevgili Özgür. Bu konuların ucu bucağı yok, anlat anlat bitmiyor. Bu konularla ve çalışmalarımla ilgili daha ayrıntılı bilgi almak isteyenler www.burcubabac.com sitemdeki iletişim bilgilerimden bana ulaşabilirler. 

Farkındalıkla ve mucizelerle dolu bir yaşam diliyorum...

Yorumlar

geçen ay en çok okunan 10 yazı

Göksu Restaurant

Özellikle öğlen saatlerinde Kızılay, Sakarya civarında düzgün yemek yiyeceğiniz bir yer arıyorsanız en doğru seçim Göksu Restaurant olacaktır. Meşhur Otlangaç'ın karşısına denk düşen mekan, hızlı ve özenli servisi, lezzetli ve fahiş olmayan fiyatları ile bölge insanlarının gönlünde çoktan taht kurmuş. Öğle saatlerindeki kalabalığa karşın hızlı ve özenli servisin sırrı yeterli sayıda personel çalıştırmak olsa gerek. Yemeklerinde etsiz çeşitlerinin az oluşu dışında kusuru yok denebilir. Akşam servisini hiç denemedim, ancak akşamları Sakarya'ya gidenlere fazla hitabetmeyebilir. Afiyet olsun. GÖKSU RESTAURANT Bayındır Sokak No: 22 / A Kızılay - ANKARA tel 312 431 47 27 - 431 22 19

Göksu Restaurant Nenehatun şubesi açıldı

ve beklenen gerçekleşti...Ankara'nın Sakarya caddesine açılan Bayındır sokakta yer alan Göksu, gönüllere taht kurdu. Gerek servisi, gerek yemeklerin lezzeti vazgeçilmezler arasına girdi. Mekanın Kızılay'ın göbeğindeki Sakarya caddesinde olması, kimilerini üzüyordu. Özellikle Kızılay'a hiç inmeyenler, kalabalığı sevmeyenler yukarılarda bir Göksu hayali kuruyordu. Uzun sürdü inşaat. Nenehatun caddesi ile Tahran caddesinin kesiştiği köşede yer alan binanın inşaatının neden bu kadar sürdüğünü pek anlamamıştım, düne kadar. Dışarıdan 4-5 kat görünen bina toplamda 10 katlıymış. Üstte 3 kat içkili restaurant (ki bu bölüm henüz açılmamış), girişte bekleme salonu ve bar-kütüphane, girişin altında işkembe ve kebapçı (ki bu bölüm hizmet vermeye başladı), işkembecinin altı tam kat mutfakmış, onun altında garaj-çamaşırhane ve en altta iki kat konferans salonu olarak düzenlenmiş öğrendiğime göre. İlk ziyaretime ait fotografları (binanın dıştan çekilmiş bir görüntüsü ve iştah açıcı) beğe...

Yabancı dil öğrenmek üzerine: DuoLingo deneyimimim

kızımın çizgileri Ülkemizin kanayan yaralarından birisidir sanırım, yabancı dil öğrenmek. Onlarca kurs, yüzlerce kitap, saatlerce ders ve sonuç: anlayan (en azından anladığını düşünen) ve konuşamayan kişiler... Bir yerlerde bir sorun olduğu kesin, ama nerede? Farklı zamanlarda, 3 kez Fransızca kursuna gittim. İlk seferin ardından, aslında bir temel bilgim olmasına karşın, her seferinde en baştan başladım, hiç bilmiyormuşum gibi. Ne yazık ki kurslarda öğrendiklerim kalıcı olamadı. Şimdilerde, 70 gündür, her sabah DuoLingo ile çalışıyorum. Ücretsiz ve arada çıkan reklamlarla devam eden sürümünü kullanıyorum. Eminim farklı online dil kursları da vardır. Online platformda, kurslarda olmayan ne var diye düşününce bir kaç şey tespit ettim. Belki sizlerin de işine yarar diye paylaşıyorum: Yabancı dil öğrenmek, sürekli ve kesintisiz tekrar gerektiren bir süreç. Kurslar, sadece haftanın belli günleri, bir kaç saat için ve çoğunlukla, günün en yorgun olunan akşamlarında oluyor. ...

Eski Maltepe pazarı eski yerinde yakında bizlerle...

Ankaralılar bilir, kot pantolondan araba teybine, ara musluğundan kuruyemişe ne ararsan bulabildiğin hem de uygun fiyata bulabildiğin bir pazar var(dı): Maltepe camisinin üst tarafından pazartesi dışında (o gün semt pazarı kurulurdu) her gün hizmet veren seyyar paravanlarla ayrılmış küçük dükkancıkların oluşturduğu bir pazardı. Bu pazarın bulunduğu araziye bir alışveriş merkezi yapıldı. Ankara'nın en ilginç mimarisine sahip olduğunu düşündüğüm Malltepe Park, eski pazar esnafının ahını almıştı. Sopalarla dövüle dövüle pazar yerinden atılan esnafın tutan ahı, Malltepe Park'ı iflas noktasına getirdi. Market, dükkanlar derken hayalet alış veriş merkezine dönüştü Malltepe Park. Sonunda alış veriş merkezi yönetimi eski (kendi deyimleriyle tarihi) maltepe pazarını Malltepe Park'ın içine taşımaya karar vermiş.  Bugünlerde hummalı bir çalışma sürüyor Malltepe Park'ta. Dükkanlar alçıpanla küçük dükkancıklara bölünüyor. Öğrendiğime göre şimdiden 70'ten fazla pazar esnafı taş...

Yapay zeka, blog yazıları

2004 yılından bu yana devam ediyorum blog yazmaya. Kişisel hayatımda da teknoloji dünyasında da bir çok değişiklik oldu bu süreçte. Zaman zaman ara verdim yazmaya. Blog yazmaya, Türkçe içerikleri çoğaltmak amacıyla başlamıştım. Bugün geldiğimiz noktada ise özgün içerikleri çoğaltmak gibi bir hedef ile devam ediyorum yazmaya.  Bir çok işin yapay zeka araçlarına yaptırıldığı günümüz dünyasında, özgün içerik bulmak zorlaşıyor. İlk başlarda heyecan verici görünen yapay zeka tarafından oluşturulan içerikler, bir noktadan sonra birbirinin kopyası hâline dönüşüyor. Büyük olasılıkla bu sorunu aşacak araçlar da çıkacaktır.  Farklı konularda, yapay tatlardan ari içeriklere ulaşmak isterseniz tek yapmanız gereken SadeceOzgur sayfasına ulaşmak. Bu yazıyla birlikte, bundan sonra yapay zeka destekli hiçbir içeriğin blog sayfamda yer almayacağını duyuruyorum. 

Yaylapınar (Sinekçiler) Köyü Nazilli tatili

Yazılacaklar birikti, bu gidişler birikmeye devam edecek. Üst üste gelince seyahatler, okunanlar, teknik gelişmeler böyle oluyor. Yavaş düzgündür, düzgün ise hızlı deyip başlayayım bir yerinden.  Geçtiğimiz haftanın 6 gecesini, Aydın'ın Nazilli ilçesinin, eski adıyla Sinekçiler, Yaylapınar köyünde geçirdik. Ne ben, ne de eşim Nazilli'li. Oralarda yaşayan akrabamız da yok. Peki nasıl oldu da bir köyde kaldık 6 gece. Pınar Kaftancıoğlu sayesinde. Kendisini büyük şehirlerde, özellikle İstanbul'da, yaşayan çocuk sahipleri tanıyacaktır. Ayşe Arman'ın söyleşisinden sonra tanıyanlar ve alış veriş yapanların sayısında ciddi artış olmuş. Siz tanımayanlardansanız İpek Hanım'ın Çiftliği'nin web sayfasına bakmanızı ve yazının geri kalanını sonra okumanızı öneririm.  Kaftancıoğlu, bana kalırsa ülkemiz için uygulanabilir bir kalkınma modeli oluşturmuş. Ülkemiz, her ne kadar son dönemlerde ihmal edilmiş olsa bile, bir tarım ülkesi. Tarıma elverişli topraklara ...

Bozkırdaki Gölgeler (Don Segundo Sombra) / Ricardo Güiraldes

Ricardo Güiraldes, Arjantin edebiyatının önemli isimlerinden birisiymiş. Don Segundo Sombra'yı, Can Yayınları'nın 1983 Ocak tarihli, Siren Tayla ve Vedat Tayyar Erdamar'ın çevirisiyle Bozkırdaki Gölgeler adıyla yayınladığı baskısından okudum. 235 sayfalık romanın sonunda Harriet de Onis'in makalesine yer verilmiş. Genel olarak Arjantin edebiyatı, özel olarak ise Güiraldes ve Son Segundo Sombra'ya dair ilginç bilgiler var makalede.  Romanın konusu Arjantin kırsalında bir gencin yetişkin olma yolundaki serüveni diye özetlenebilir. Kendisine rol model olarak Don Segundo Sombra adlı bir sığır çobanını seçtikten sonra yaşadıkları, düşündükleri ve dönüştüğü karakterini akıcı bir dille kaleme almış Güiraldes. 

Uykusuzluğun nedeni sıcaklar mı?

Başlıktaki soru dışında ne yazabilirim bilmiyorum. 02.20'de uyanık olduğum gece sayısı fazla değil. Kafam yastığa bir karış kaldığında uykuya dalmamla öğünürüm oysa.  Peki bu uykusuzluğun nedeni ne? Mevsim normallerinin üzerinde seyreden sıcaklık mı? İzlemeyi çoktan bıraktığım ama Google'ın "harika" algoritması nedeniyle maruz kalmaktan kurtulamadığım haberler mi? Yoksa, Yoks, Yok, Yo, Y.

Boğaz'da erguvanlar

İstanbul’un baharı, erguvanların açmasıyla başlar. Boğaz’ın yamaçlarında, morun en güzel tonlarıyla süzülen bu ağaçlar, kente özgün bir hava katar. Erguvanlar, sadece doğanın değil, şehrin ruhunun da bir parçasıdır. Peki nedir bu erguvan? Erguvan ( Cercis siliquastrum ), Akdeniz iklimine özgü, ilkbaharda mor-pembe çiçekler açan bir ağaçtır. Anadolu'da yüzyıllardır bilinen bu ağaç, hem mitolojik hem de kültürel anlamda derin semboller taşır. İstanbul Boğazı çevresinde doğal olarak yetişen ender türlerden biridir. Erguvanın İstanbul’daki Yeri Erguvan, Bizans’tan Osmanlı’ya kadar pek çok dönemde İstanbul’da zarafetin ve geçiciliğin simgesi olmuştur. Rivayetlere göre Bizanslılar erguvanı imparatorlukla özdeşleştirirken, Osmanlı’da "erguvan cemiyetleri" adı verilen bahar eğlenceleri düzenlenirmiş. Osmanlı döneminde saray mensupları, Boğaz kıyılarındaki yalılarından erguvanların açmasını izler, bu manzarayı şiirlerle ölümsüzleştirirdi. Erguvan Nerelerde Görülür? ...

23 Nisan depreminin ardından

1999 yılında yaşanılan büyük depremin üzerinden 26 sene geçmiş. O günden bu güne her sarsıntının ardından konuşanlar ve konuşulanlar neredeyse hiç değişmiyor. İstanbul'un depreme hazır olmadığı, kentsel dönüşümün olması gerektiği kadar hızlı ilerlemediği, toplanma alanlarının yetersizliği gibi bir çok eksiklikten bahsediliyor.  1999 Marmara depreminin üzerinden 26 yıl geçti. Aradan geçen yıllarda şehirler büyüdü, nüfus arttı, teknoloji ilerledi. Ancak her sarsıntının ardından dile getirilen endişeler neredeyse hiç değişmiyor. İstanbul’un olası büyük depreme hazırlıklı olup olmadığı, kentsel dönüşümün yeterince hızlı ilerleyip ilerlemediği ve toplanma alanlarının durumu hâlâ konuşulmaya devam ediyor. Dünkü Deprem ve Kitapçıda Yaşananlar Dünkü depremi kızımla birlikte bir AVM’deki kitapçıda yaşadık. Kahvelerimizi içiyor, etrafımızda 23 Nisan sevincini yaşayan çocukları izliyorduk. Ancak bir anda her şey değişti. Sarsıntı başladığında insanlar hızla dışarı çıkmaya çalıştı. Çocukl...