Almanya'da televizyon yayınlarına erişim

Televizyon yayınları kablolu ve kablosuz olmak üzere iki ortam kullanılarak evlere ulaştırılır. Her iki ortam için de farklı uygulamalar bulunmaktadır. Kablonun kullanıldığı durumlarda Kablo TV, IPTV seçenekleri mevcuttur. Kablosuz ortam için ise uydu ve karasal vericiler kullanılabilir. Her ortamın kendisine göre avantajı, dezavantajı vardır. Daha ayrıntılı analizlerde, yayıncı için ve izleyici için avantajlar ve dezavantajlar olduğu görülecektir. Hatta ülkelerin düzenleyici denetleyici kuruluşlarının desteklediği ve/veya kösteklediği televizyon dağıtım yöntemleri olduğu söylenebilir. 

Bu uzun girişi yazmamın sebebi, Arthur D. Little adlı araştırma kuruluşunun yakın tarihte yayınladığı bir araştırma. Lars Riegel ve Julien Duvaud-Schelnast imzalı Almanya'da TV Platformları 2014 ve sonrası başlıklı 10 sayfadan ibaret rapor, Almanya'da son dönemin sıcak tartışma konusu durumundaki sayısal karasal televizyonun geleceğine ilişkin önemli analizler içeriyor. Geçtiğimiz Nisan ayında blog sayfamda gündeme getirdiğim bir makale ile farklı bir boyuta taşınan bu tartışmaya, tüketiciler açısından bakan Arthur D. Little araştırmacıları ilginç sonuçlara ulaşmışlar. Raporun sonuçlarına geçmeden önce bilmeyenler ve unutanlar için bu sıcak tartışmayı hatırlatayım. 

Almanya, televizyon yayınlarının dağıtımında uydu ve kablonun neredeyse eşit ağırlıkta kullanıldığı bir ülke. Ülkenin genişliği, kablo altyapısının güçlü olması, dağlık bir coğrafyaya sahip olması gibi nedenler sayılabilir bu durumun sebebi olarak. Sebep ne olursa olsun sonuç değişmiyor: sayısal karasal vericilerden yayın izleyenlerin sayısı fazla değil. Bu tespiti yapan RTL Grubu sayısal karasal vericilerden yaptığı yayını sonlandırma kararını açıklıyor. Zaten fazla olmayan sayısal karasal vericilerden yayın izleyenlerin oranı, bu açıklamanın gerçekleşmesinin ardından daha da düşecek muhtemelen. 2013'ün ilk çeyreğinde Avrupa Yayın Birliği (EBU) teknik dergisinde yayınlanan bir makalede Almanya'da DVB-T2 ile kurulması planlanan yeni nesil sayısal karasal televizyon sisteminin üç yıl süren testlerinden beklenilen verimin alınamayacağı sonucunun çıktığı ileri sürülüyor. Söz konusu makalede, sayısal karasal için kullanılan frekansların mobil servislere tahsisinin kamu yararı açısından daha olumlu sonuçlar vereceği, sayısal karasal televizyon yerine hibrit bir modelin kullanılabileceği önerisi de yer alıyor. 

Almanya'da başlayan tartışma, yayıncılık dünyası için çok önemli. Kar marjları düşen ve yüksek rekabetle boğuşan mobil hizmet sunucular sayısal karasal yayıncılık için kullanılan frekans bandına göz dikmiş durumda. Bu bant, altın / platin gibi değerli madenlerle isimlendiriliyor. Google'da "470 - 790 mhz mobile" anahtar kelimesini yazdığınızda konu ile ilgili bir çok rapora erişebilirsiniz. Az bir nüfusun izlediği sayısal karasal televizyon için bu frekansların heba edilmesi yerine kendilerine verilmesini dillendiriyorlar ne zamandır. 

Arthur D. Little'ın yazımda konu ettiğim raporu bu açıdan çok önemli ve değerli. Raporda, Almanya'da televizyon dünyasının ayrıntılı analiziyle birlikte Total Cost of Ownership (TCO) olarak ifade edilen toplam sahip olma maliyeti şeklinde dilimize tercüme edebileceğimiz bir kavrama yer veriliyor. Bu analize göre Almanya'da beş farklı yayın izleme ortamının TCO değerleri şöyle:

• Web TV              169 € / Hane
• IPTV                     89 € / Hane
• Kablo TV               86 € / Hane
• Uydu TV                33 € / Hane
• Sayısal Karasal TV   20 € / Hane

Raporu ücretsiz olarak internetten indirip, analizin ayrıntılarına bakabilirsiniz. Ayrıntılarda, rakamların nasıl hesaplandığı yazılı. Transfer ödemeleri analizi, raporun ilgi çekici bölümlerinden. Televizyon dağıtım zincirinde kim ne kadar para ödüyor sorusuna net yanıt veriliyor. 

Sayısal karasal televizyon yayınları kapatılırsa ne olur diye merak edip bir simülasyon çalışması yapılmış. Bu çalışmanın sonuçları, yayınların kapatılmasını savunanların yüzünü asacak gibi görünüyor. Rapordan orijinal dilinde aktarayım:

Nevertheless, Web-TV should not be considered as a viable opportunity for TV content distribution without a business model that enables fair reimbursement for use of network infrastructures, which is not the case at the moment. The migration of terrestrial TV to Web-TV is inefficient from a macroeconomic point of view

Türkçesi ise karasal televizyonun yerine Web TV'yi koyamazsınız. Bu ikisi, en azından bugün için birbirinin yerini tutamaz.