S A D E C E Ö Z G Ü R

Biliyorum biliyorum. İstikrar diyeceksiniz. Hani pazardı, geçen hafta cumartesi oldu, bu hafta perşembe diyeceksiniz. Ne yapayım, en istikrarlı olduğum konu bu: istikrarsızlık :) İki hafta öncesinde başladığım yemek mevzusunun bu haftaki konukları gene Osmanlı mutfağından, bir kez daha 15. yüzyıla ait bir yemek: tavuk kavurması + bulgur pilavı (ki pilav, tamamen uydurmasyon tarifine ait :) ile Şili'li madencilere selam olsun diye bir Şili şarabı: Frontera. Kendisi Chardonnay cinsi üzümlerden üretilmiş leziz bir beyaz.Orijinal tarifi merak edenler Boyut Yayın Grubu'nun Marianna Yerasimos tarafından hazırlanan 500 Yıllık Osmanlı Mutfağı kitabına bakabilir. Birazdan okuyacağınız tarif, Yerasimos'un tarifinin bozulmuş (tahrif edilmiş) halidir. Bu hali de gayet lezzetli oldu, baştan söyleyeyim :)  Efendim öncelikle malzemelerimiz :  bir kaşık un, 5 yumurta, 2 orta boy kuru soğan, 3 kaşık kadar sıvı yağ, 500 gr kadar tavuk eti, 1 kaşık kadar sirke, kimyon

Etkinliğin teknik değerlendirmesini önümüzdeki haftaya bıraktım gerçi. Ancak, haftaya kadar bekleyemeyenler için kısa kısa gözlemlerimi aktarayım. Ayrıntılı değerlendirmeler gelecek merak etmeyin... Türk Telekom, yaklaşık 5 yıl önce başladığı IPTV projesinde sona gelmiş. TTNet şirketi üzerinden IPTivibu (TTNet CEO'sunun sunumunda, ki konferansın tümü simultane tercüme falan yapılmadan sadece İngilizce'ydi, bu ismin İngilizce'de that is IPTV anlamına geldiğini söyleyince fark ettim IP tivi işte bu anlamında bir kısaltma olduğunu :) adlı hizmeti sunmaya 2 hafta önce başadıklarını duyurdular. Konferansta soft launch (yumuşak duyuru ?) olarak yapılan duyuru ile hizmetin başlatıldığı söylense bile henüz web sayfasında bu konuyla ilgili bilgilere ulaşılamıyor.  IPTivibu hizmeti için en az 8 MBit/saniye hızında TTNet internet aboneliği gerekiyormuş. Şimdilik 101 kanal, ki bunların içerisinde HD olanları da olacakmış. Etkileşimli hizmetler, flick uygulaması falan da sunula

Bu satırları yazarken etkinliğin ikinci günkü programı devam ediyor. İki günlük, oldukça yoğun program tam zamanında başlaması, zaman çizelgesine uygun devam etmesi ile uluslararası bir organizasyon olduğunu belli etti. Katılım ücretinin yüksekliğinin getirdiği en önemli sonuç etkinlik izleyicilerinin gerçekten ilgili kişiler olmasıydı. Sadece ilk gününü takip edebildiğim etkinlikte TTNet ve AirTies CEO'ları gibi çok üst düzey konuşmacılar söz aldı. Oturumların araları, toplantı salonunun önündeki fuayede kurulan sergileri gezmek için yeterli uzunlukta tutulmuştu.  İstanbul'un en kolay ulaşılabilen otellerinden birisi olduğunu düşündüğüm Mövenpick'in seçilmiş IPTV Forum için. Levent metrosunun çıkışında yer alan otel, aynı zamanda Fatih Sultan Mehmet köprüsünün dibinde. Levent metrosundaki otobüs duraklarında Sabiha Gökçen havaalanına direkt giden İETT otobüsü kalkıyor. Zaten Atatürk havaalanına raylı sistemle, aktarmalar yaparak ulaşılabiliyor. Sabah 6 uçağı Atatürk hav

Etkinliğe ilişkin bilgileri daha önce paylaşmıştım. Yarın, bir günlüğüne İstanbul'a giderek etkinliğin Salı günü olan bölümüne katılacağım. Benim açımdan bir çok ilke sahne olacak bu katılım. Kızlarımın doğumundan bu yana onlarsız ilk kez şehir dışına çıkıyor olacağım. İlk kez bu kadar uzun süre onlardan ayrı olacağım. İlk kez şehir dışındaki bir etkinliğe (mesleğim ve işim ile ilgili olmasına karşın) katılmak için tüm masraflarını cebimden karşılayıp, senelik izin kullanıyor olacağım. Neyseki katılım ücreti konusunda organizatörler kolaylık sağladılar. Ücretsiz katılım hakkı sundular.  Neyse, önemli olduğunu düşündüğüm bu etkinliğe ilişkin gözlemlerimi, bir gazeteci dikkati ile, not alıp blogumda paylaşacağım. O güne kadar sağlıcakla kalın...

Aslında Türkiye'nin ilk ulusal radyolarından birisi Best FM. Ancak benim yeni dikkatimi çekti. Özellikle sabahları Cem Arslan'ın yaptığı program NTV Radyo'nun İşe Giderken'inden ayrılmama neden oldu. Telefon konuklarıyla uzun ve doyurucu içerikli konuşmalarını ilgiyle takip ediyorum. Ankara için frekansı 98.3 MHz. Best FM web sayfasında diğer illerdeki frekans bilgileri verilmiş...

Bu hafta, yazı her ne kadar pazar gününde yayınlanıyor olsa bile, yemeği cumartesi akşamı yaptım. Söz konusu yemeğimiz 15. yüzyıl Osmanlı tarifi olunca, pazar akşamını bekleyip pazartesi yenecek bir yemek yapmak istemedim. Cumartesi akşamından yapıp, tadı beğenilmezse pazar günü ben yerim diye düşündüm. Günlerden cumartesi olunca TRT Müzik kanalındaki Ferhat Göçerle programını izlemek durumunda kaldım. Ankara'nın ayazında Kent Park alışveriş merkezinin açık alanında o kadar konuğu nasıl ikna ettiklerine şaşırarak izledim programı yemeğimi yaparken. Konuk sanatçı Muazzez Ersoy bile sahneye şal ile çıktı. Programı kapalı mekana alma konusunu gündeme getirir umarım birileri, seyirciler telef olmadan :) Tarifi denemeye karar verdiğimde, Marianna Yerasimos'un 500 yıllık Osmanlı Mutfağı kitabına güvenim sonsuzdu. Kitap, güvenimi bir kez daha boşa çıkarmadı. Malzemelerden başlayıp yemeği anlatayım. Bu kez yemeğin aşamalarını ve sonucunu fotografladım. Umarım beğenirsiniz... Önc

Bu pazar ne pişireceğime karar verdim. Osmanlı mutfağından bir tarif sayfaya eklenecek yarın, bilemediniz pazartesi karşınızda: Terkib-i Çeşidiyye. 15. yüzyıla ait bir tarif. Tarifteki malzemelerin biri hariç tamamını buldum. Asya'nın yüksek dağlarında yaşayan bir tür erkek ceylanın derisinin altındaki bir bezden çıkartılan müthiş güzel kokulu bir madde olan miski bulmak mümkün olmadı. 

Malumunuz geçenlerde bir yazı yazdım Maltepe pazarı ile ilgili. Malltepe Park'ın içerisinin yeniden düzenlenerek eski Maltepe pazarı esnafının buraya taşınacağını söyledim. Bugün, eski esnafın büyük çoğunluğunun yerleştiği Cemal Gürsel Bulvarı kenarındaki pazara uğradım. Esnafla sohbet ederken yakında yeni yerinize taşınacaksınız sanırım dedim. Aldığım yanıt beni oldukça şaşırttı. Malltepe Park'ta yeni bir Maltepe pazarı kuruluyormuş. Eski pazar esnafı ile pek ilgisi yokmuş. Hatta Maltepe Pazarı isminin kullanımı ile ilgili davalık olmuşlar.  Biz tüketiciler için rekabet iyidir diyelim. İki Maltepe pazarının olmasının bence bir sakıncası yok. Sayfamda hatalı bilgiler vermemek adına son öğrendiklerimi paylaşayım istedim.. .

Konu ile ilgililerin merakla beklediği etkinlik ilk kez ülkemizde gerçekleştirilecek. Mövenpick Hotel, İstanbul'da 12-13 Ekim (yani haftaya salı-çarşamba) günlerinde toplam 9 oturumda önemli konuşmacıların yer alacağı IPTV World Forum Eastern Europe ile ilgili ayrıntıları web sayfasında bulabilirsiniz. Etkinliğe katılım ücretli. Ücretler epey yüksek. 5 Ekim'den önce kayıt yaptırmışsanız, ki bu iletiyi yazdığım tarih düşünülünce artık çok geç :), 1499 € ödemeniz gerekiyor. Bugün kayıt yaptırırsanız ise 1799 € ödeyeceksiniz. Ancak Free Operator Pass adlı bir seçeneğiniz daha var. Free Attendance For Service Providers olarak ayrıntılandırılan bu seçeneğin tam olarak kimleri kapsadığını çözemedim. Eğer IPTV hizmet sağlayıcılar kastediliyorsa Türk Telekom, TTNet, Superonline gibi şirket çalışanları kapsanmış oluyor. İşin doğrusu kendimi de o kategoriye sokup kayıt yaptırdım :) Ancak kaydımın geçerli sayılıp sayılmadığı belli değil henüz. Neyse, fırsat bulursanız önemli bir etkinlik

Ne zamandır kendime ait bir rutimin (tekrarımın) olmadığını fark ettim bu gün acıyla. Çok eskiden (bundan 15 yıl kadar önce) cumartesileri Express günüm olurdu. Sonra kendime ayrıdığım her ayın ilk perşembesi oldu. EMO danışma kurulu günü. Express, ne yazık ki, artık çıkmıyor, EMO'ya gitmek içimden gelmiyor. Yeni bir rutin bulmak elzem oldu. Sonunda buldum: Yemek artı blog yazısı. Rutin şu şekilde olacak. Pazar günü akşamları 21-22 saatleri arası o hafta seçtiğim bir yemeği pişireceğim TRT Müzik kanalında Türkü Söylemek Lazım programı eşliğinde g ene hafta içi belirlediğim bir şarabı tadarken. Sonra pişirdiğim yemeğin tarifini sizlerle paylaşacağım. Bu gün biraz geç kaldım paylaşma işinde. Ertesi güne sarktı yazının tamamlanması. Yılların arkadaşı/dostunu çevrimiçi (online) görünce uzayan sohbet, yazıyı geciktirdi. Neyse, geç olsun güç olmasın... İlk yemek kabak çorbası. Önce yemek ve işte malzemeler: Haliyle kabak. Adı üstünde kabak çorbası kabaksız olmaz. 3 tane yeterli oluy

Dün Grand Ankara Rixos otelinde Koç Sistem , VMWare ve Hayat Bilgi tarafından düzenlenen sanallaştırma etkinliğine katıldım. 1990'ların sonlarında bilgi işlem bölümünde çalışırken hep kafama takılırdı. Her hizmet için ayrı sunucu almak gerekli mi? Sadece yazı yazmak için bilgisayar kullanan birisine son sistem (her ne demekse :) bilgisayar verilmeli mi? Neyseki bu soruları soran tek ben değilmişim.  Amerika'da başlayıp Avrupa'ya yayılan ve yavaş yavaş ülkemize gelen sanallaştırma ve bir sonraki aşaması olduğunu algıladığım bulut bilişim önümüzdeki dönemin temel konuları olacak. Ne yazık ki etkinliğin açılış konuşmaları sonrasındaki teknik sunumlarını izlemeye vaktim olmadı. Son derece anlamsız bir çağrı ile bu önemli etkinliğin asıl ilgi çekici bölümüne katılamadım. Sanallaştırma hem sunucuların bir havuz içinde hizmet vermesini hem de masaüstü bilgisayarların modern aptal terminallerle değişmesine olanak sağlıyor.  Bu bağlamda, eğer yanlış anlamadıysam artık yerel alan a

Türkiye İstatistik Kurumu'nun verilerine göre ülkemizde nüfusun yarısından fazlası hayatında internet kullanmamış. Bilgisayar sahipliği verileri de internet kullanımı verilerine yakın. Bilgisayara sahip olmayan, internet erişimi olmayan çoğunluğa internet üzerinden sunduğunuz e-devlet hizmetlerinin ne faydası olacak? Gerek gelir düşüklüğü, gerek eğitim yetersizliği nedeniyle günün sunduğu nimetlere erişim şansı bulamayan bu kesime e-devlet hizmetlerine nasıl eriştireceğiz? Birleşik Krallık'ta ikibinlerin başında kafa yorulan benzer sorun sayısal televizyon ile çözümlenmiş. 2003 yılında Birleşik Krallık'ta sayısal televizyon sahibi hane oranı %50'den az iken, televizyonun getireceği kullanım kolaylığı da düşünülerek, internetin yanı sıra televizyon üzerinden e-devlet hizmetlerinin sunulması planlanmış. 2002 yılında ilk olarak Kirklees'de, ardından bir çok yerel yönetimde e-hizmetler sayısal televizyon üzerinden sunulmaya başlanmış. Bu kadar yazıyı neden yazdım? Ülkem

Epey uyduruk bir yemek. Aslında yemek bile sayılmaz belki. Ben yaptım, yedim, beğendim. Paylaşayım istedim. Umarım siz de beğenirsiniz. Önce malzemeler: 1 demet semizotu 1 kuru soğan biraz sarımsak (keyfinize göre, isterseniz hiç katmayın) 2 domates 2 etimek zeytinyağı, tuz Semizotunu güzelce yıkayıp elimizle ufak parçalara ayırıyoruz. Bu işleme başlamadan yemeklik doğradığımız soğanı tencereye koyup yağda çevirmeye başlarsak zamandan kazanıyoruz. Semizotunu tencereye ekliyoruz. Soğanın pembeleşmesini falan beklemenize gerek yok. Birlikte güzelce pişiyorlar. Ardından domates, sarımsak (ben biraz diri seviyorum sarımsağı o nedenle soğan ile birlikte koymadım) ekleyip ağzı açık tenceremizde pişiriyoruz. Semiz, bir süre sonra kendini bırakıp tencerenin içinde kayboluyor adeta. Pişmiş yemeğimizi (yemekcik de diyebilirsiniz) 2 etimek koyduğumuz tabağımıza alıyoruz. Üzerine tuz ve biraz daha zeytinyağı ekleyip afiyetle yiyoruz. 

Eski fotograf negatiflerimi taratmaya karar verdiğimde bu işi nasıl yapacağım konusunda fikrim yoktu. Aklıma iki seçenek geldi. Birincisi gidip negatif de tarayan bir tarayıcı satın almak, ikincisi bu işi hakkıyla yapacak bir fotograf stüdyosu bulmak. Taratacağım negatiflerin sayısı fazla olsa bile (toplamda 50'in üzerinde 36 pozluk) ikinci yolu tercih ettim. Satın alacağım tarayıcı stüdyonun kullandığı tarayıcı kalitesinde olmayacaktı. Tarattığım negatif sayısı fazla olunca iyi indirim yaptılar. Ben de jest olsun diye, pek ihtiyaçları olmasa da, reklamlarını yapayım istedim. Aşağıda gördükleriniz, negatiften taranmış eski fotograflarımdan... Stüdyo Muhammed Ali'nin bir çok şubesi var. Ben Armada Şubesi ile çalıştım. Tüm şubelerin adres telefon bilgilerini web sayfalarından edinebilirsiniz... http://www.muhammedali.com.tr

Kimi yazarlar var, aşk profesörü ünvanlı. Çok satan gazetelerde köşe yazarlığı yapıyorlar, kitapları yok satıyor. Benim öyle iddiam yok. Kendi deneyimlerim ışığında bir iki kelam edeyim istedim.  Efendim, hayatının bir bölümünü karşı cins peşinde koşarak geçirmiş, bu koşusunda çoğu kez yere kapaklanmış birisiyim. 10 yıldan uzun zamandır bu karşı cins peşinde koşmaktan elimi ve eteğimi çektim: evlendim. Paylaşacağım deneyimlerin 10 yıl öncesindeki gözlemlerime, yaşadıklarıma dayanıyor. 10 yıldır pek bir şey değişmediğini düşünerek, birilerinin yararlanacağını umarak yazıyorum.  Bunu yazı dizisi olarak mı yayınlasam tek yazıda tümünü yazıp bitirsem mi bilemedim. Neyse, hele başlayalım. Sonra duruma göre karar veririz.  Lafı yeterince uzattım, konuya geçelim: Diyelim ki yaşı yaşınıza uygun, bekar bir karşı cins sizi yemeğe davet ediyor. Öyle arkadaş arası bir yemek değil. Başbaşa, siz ve o'nun dışında kimse yok. Ve siz davete icabet ediyorsunuz. Keyifli bir yemek. Sonra sizi eve bırak

Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) 2010 yılı verilerinden oluşturduğum grafik, ülkemizde internet kullanımının yaşla ilişkisini ortaya koyuyor. Yaş arttıkça, internet kullanımı oranındaki dramatik düşüş dikkatinizi çekmiştir. Özellikle internet tabanlı elektronik devlet uygulamalarının en büyük sorunlarından birisi bu yandaki grafik. Yaşlı nüfusun %10'u bile interneti kullanamazken sadece internet tabanlı e-devlet projelerinizin tüm halka ulaşmayacağı aşikar. Hal böyle olunca halkın çoğunluğunun (özellikle nüfus kağıdı genç olanlar) kullanabileceği farklı platformlar araştırılmış. Televizyon, bulunan en uygun çözüm gibi görünüyor. Peki televizyon nasıl kullanılacak? Konunun ayrıntılarını merak edenleri 24 Eylül 2010 tarihinde Grand Ankara Rixos Oteli Millenium 2 Salonuna bekliyorum. Saat 09.30-10.00 arası Etkileşimli Televizyonun Yerel Yönetimlerde Kullanımı başlıklı bildirimi sunacağım. Türkiye Bilişim Derneği'nin düzenlediği 27. Bilişim Kurultayı 'nda buluşalım. Özellikle

Patricia Highsmith, Ripley karakterinin yaratıcısı ünlü bir yazar(mış). Beceriksiz adlı polisiye gerilim tarzındaki romanını okuyana dek Yetenekli Bay Ripley adlı filmin Highsmith'in romanından sinemaya uyarlandığının farkında değildim. Oysa filmden ve filmin müziklerinden çok etkilenmiştim. 1921 doğumlu Highsmith 1995 yılında vefat etmiş. Yazar hakkında ayrıntılı bilgilere özgür ansiklopedi Wikipedia 'dan ulaşabilirsiniz. Yazardan okuduğum ilk kitap olan Beceriksiz, dilimize 1995 yılında Ayrıntı Yayınları tarafından kazandırılmış olmakla birlikte 1954 tarihli bir roman.  Karısı ile ilişkilerinde sorunlar yaşayan ve ondan boşanmak isteyen bir avukatın, tesadüfler ve kendi beceriksizlikleri ile karısını öldüren bir kitapçı ile kesişen hayatlarını anlatıyor. 241 sayfalık eseri son sayfasına kadar süren bir merakla okudum. Karakter çözümlemeleri, romanın kurgusu, dilin akıcılığı etkileyiciydi. Bugüne kadar Highsmith romanlarından okumadığıma üzüldüm. Romana ilişkin çok daha

Bebekler olduktan sonra fark ettiğimiz büyük bir sektör: bebek/çocuk ürünleri. Emzik, biberon, body, bez, mama diye başlayan alışverişimiz giderek daha pahalı ürünlerle devam ediyor. Mama sandalyesi, bebek arabası tek kalemde epey para harcayacağınız ürünler. Bizim gibi ikiziniz varsa bu ürünlerden ikişer tane almak durumunda kalıyorsunuz.  Ankara'da bebek/çocuk ürünleri almak için farklı seçenekleriniz var. Zincir mağazalardan almak isterseniz pazarlık etme olanağınız olmuyor. Çoğu alışveriş merkezlerinde yer alan bu mağazalarda şık düzenlenmiş vitrin maliyeti, yüksek dükkan kiraları aldığınız ürünlerin fiyatlarına yansıyor. Aynı ürünleri Özelcan Bebe mağazasından aldığınızda ise piyasada verilen en düşük fiyatın da altında alabiliyorsunuz. Özelcan' ın bu uygun fiyat politikasının sanırım bir kaç sebebi var. Birincisi, sattığı ürünlerin çoğunun toptan dağıtımını da yapıyor. Toptancısından alıp üzerine kar koyup satanlara göre avantajlı. İkinci sebep ise dükkanlarının lüks alı

Ankaralılar bilir, kot pantolondan araba teybine, ara musluğundan kuruyemişe ne ararsan bulabildiğin hem de uygun fiyata bulabildiğin bir pazar var(dı): Maltepe camisinin üst tarafından pazartesi dışında (o gün semt pazarı kurulurdu) her gün hizmet veren seyyar paravanlarla ayrılmış küçük dükkancıkların oluşturduğu bir pazardı. Bu pazarın bulunduğu araziye bir alışveriş merkezi yapıldı. Ankara'nın en ilginç mimarisine sahip olduğunu düşündüğüm Malltepe Park, eski pazar esnafının ahını almıştı. Sopalarla dövüle dövüle pazar yerinden atılan esnafın tutan ahı, Malltepe Park'ı iflas noktasına getirdi. Market, dükkanlar derken hayalet alış veriş merkezine dönüştü Malltepe Park. Sonunda alış veriş merkezi yönetimi eski (kendi deyimleriyle tarihi) maltepe pazarını Malltepe Park'ın içine taşımaya karar vermiş.  Bugünlerde hummalı bir çalışma sürüyor Malltepe Park'ta. Dükkanlar alçıpanla küçük dükkancıklara bölünüyor. Öğrendiğime göre şimdiden 70'ten fazla pazar esnafı taş

Bu ara kafayı salıncaklara takmış durumdayım. Malumunuz Çankaya Belediyesi'nin parklarındaki salıncaklar içler acısı durumda. Eski, bakımsız, dengesi bozuk. Belediye ile yaptığım yazışmalardan anladığım kadarıyla bu durum yakın zamanda değişmeyecek. Peki, Ankara'nın diğer belediyelerine ait parklarındaki salıncaklar ne durumda? İlk örnek Büyükşehir Belediyesi'nin Dikmen Vadisi'ndeki salıncağa ait. Yeni, temiz ve bakımlı. Bu salıncak Polis Evi'ne yakın taraftaki çocuk oyun parkına ait. Parkta yanlış saymadıysam 6 adet salıncak var. 4 tanesi fotografta görülen şekilde, küçük çocukları sallamaya yönelik. Diğer ikisi ise daha büyük çocuklara yönelik. Zaman buldukça diğer ilçe belediyelerinin parklarını fotograflayacağım. Belki birileri ilham alır, kim bilir?