Ana içeriğe atla

RTÜK üyesi Sn.Esat Çıplak DTT süreci ile ilgili açıklamalar yapmış

Arkadaşlar arasında Link Edin olarak bilinip anılan Linked In sitesinde bildiklerimi paylaşıyorum. Bu paylaşımlar tek yönlü olmuyor neyse ki. Dün Kenneth Wenzel'ın gönderdiği bir ileti ile haberdar oldum RTÜK üyelerinden Sn. Esat Çıplak'ın açıklamalarından. 

Sn. Çıplak, sayısal karasal televizyon yayıncılığına geçiş sürecini eleştiriyor. Çıplak, frekansın verimli kullanılmasından yola çıkarak, analog karasal yayınların sonlandırılması ile boşa çıkacak kıymetli, kimilerine göre altın kadar değerli, bandın mobil operatörlerin kullanması amacıyla ihale edilmesini öneriyor. Buna gerekçe olarak sayısal karasal televizyon (Digital Terretrial Television: DTT) şebekesinin kurulması için gereken kaynağın büyüklüğüne dikkat çekiyor. EMO'da 2013 yılında düzenlediğimiz bir panelde ülke nüfusun %90'nına DTT ulaştırılması için gerekli şebeke yatırımının 1 milyar Avro civarında olacağı konuşulmuştu. Çıplak'a göre bu tutarda yatırım heba olacak. Çünkü artık kimse analog karasal televizyon yayını izlemiyor. 


Sayısal Karasal Televizyon yayıncılık dünyasının hızlı trenidir


Hep aynı örneği veriyorum: Ankara-Eskişehir arası hızlı tren olmadan önce kaç kişi demiryolunu tercih ediyordu? Şimdi kaç kişi hızlı trene biniyor? DTT, hızlı tren gibidir. Halkın genel çıkarına uygundur. Doğrudur, ilk yatırım maliyeti yüksektir. Ancak kurulum sonrasında izleyiciye DTT'ye uygun kutu/alıcı dışında maliyeti yoktur. Yayınlar, büyük oranda, FTA (Free To Air: ücretsiz izlenebilen) olarak gerçekleşir. DTT yayınlarının tümüyle FTA olmasını sağlamak RTÜK'ün bir yönetmelik değişikliğine bakar sadece. 

LTE-B çözümü sayesinde mobil operatörler; öncelikle 700 Mhz gibi "altın" değerinde bir banda kavuşacaklar. Böylelikle daha düşük güçte vericilerle daha geniş alanları kapsayabilecekler. Yani maliyetleri düşecek. İkinci olarak ise ses gelirleri, yeni uygulamalarla düşen mobil operatörlere, deyim yerindeyse, can simidi atılmış olacak. Artık pek çok kişi WIFI bağlantılar üzerinden internete bağlanıp Skype, WhatsApp gibi uygulamaları kullanarak ücretsiz iletişim kuruyor. Mobil operatörler, insanları paketlere zorunlu kılarak bu süreci olabildiğince az hasarla atlamak derdinde. LTE - B, teorik olarak akla yatkın görünse bile mobil operatörlerin hücresel sistemlerini kullandığı için, adı Broadcast olsa da bildiğimiz Broadcast değildir. 

Avrupa'da DTT en çok tercih edilen TV izleme yöntemi


Avrupa Birliği'nin  (AB), Avrupa Yayın Birliği'nin (EBU) raporları istatistikleri incelendiğinde Avrupa ülkelerinde durum ortaya çıkıyor. AB İstatistiklerinde 2013 tarihli EuroBarometer'a (http://ec.europa.eu/information_society/newsroom/cf/dae/document.cfm?doc_id=2629)  bakmak bile DTT'nin Avrupa'daki hakimiyetini göstermeye yeter. Bu çalışmaya göre AB ülkelerinde televizyona DTT ile erişenlerin oranı %40'tır. 

Sn. Çıplak'ın ileri sürdüğü çözümün benzerleri EBU Teknik Dergisinde Almanya ile ilgili yapılmıştır. Yayınlandığı 2013 yılında epey tartışılan öneri, DTT şebekesinin kapatılarak sayısal televizyona kablo, uydu ve LTE-B ile erişilmesi şeklindedir. Sn. Çıplak'ın önerisi ile büyük benzerlikler içeren tartışma, neyse ki, tartışma olarak kalmıştır. Kablo altyapısı, IP erişiminin kolaylıkları ve ucuzluğu, gelir seviyesi gibi ülkemizle kıyaslanamayacak Almanya'da DTT şebekesi, DVB-T2 HEVC olarak 2017 yılında kurulacaktır. 

Uzun lafın kısası Sn. Esat Çıplak, bu tartışmayı yapmak için fazlasıyla geç kalmıştır. 2013 yılında benim de konuşmacı olarak katıldığım iki panelde Elektrik Mühendisleri Odası RTÜK'ten konuşmacı talep etmiş ve her iki etkinlikte de RTÜK adına konuşmacılar katılmıştır. Keşke o dönemde de Üst Kurul üyesi olan Sn. Çıplak da etkinliklere katılıp bu kıymetli görüşlerini tartışmaya açsaydı. 

Gene de, henüz DTT konusunda bir çivi dahi çakılmamış ülkemizde, Sn. Esat Çıplak'ın açıklamasını dikkatle değerlendirmek ve tartışmak hepimizin görevidir. 

Fotografı, 2013 yılında Londra'da tüm masraflarını cebimden karşılayarak katıldığım Connected TV etkinliği günlerinde Londra sokaklarında çekmiştim. 2013 yılında bana epey tuzluya malolan bu gezilerimin benzerini 2015 yılında da sürdüreceğim. 2015 Eylül'ü ile başlayacak süreç bakalım nereye evrilecek. 

Konuyla ilgili daha önce yazdıklarımın bir bölümüne aşağıdaki bağlantılardan erişebilirsiniz:


http://kitap.emo.org.tr/genel/kitap_goster.php?kodu=243



Yorumlar

  1. Sayın Özgür, Esat Beyin yazısı ile yaptığınız yorumlar için cevapları veriyorum; 1)Mobil üzerinden LTE-B ile yapılacak TV yayınları da ücretsiz olacak ve yayın biçimi tamamen sayısal TV vericileri ile benzer olacak ilaveten bu TV yayınları ek LTE-B alıcılı standart TV alıcıları dışında, lap-top, desk-top ve tabletler ve akıllı telefonlarda izleyebilecekler. Artık Qualcomm chip'leri LTE-B yayınlarını alabilecek özellikte üretiliyor, yani akıllı telefonlar ve tabletler doğrudan, PC ler ile TV alıcıları ise başlangıçta USB dongle daha sonra da gömülü olarak doğrudan anten kullanmadan şehirlerde TV yayınlarını izleyeceklerdir. Sayısal TV vericileri üzerinden yayınlar yapıldığında ise sadece TV alıcıları bu yayınları izleyebilecektir.

    2)LTE-B de tıpkı sayısal TV vericilerinden yapılan yayınlar gibi Broadcast'dir ve teknik olarak hiç bir farkı yoktur,sadece TV vericilerinin sayısı az, gücü ve anten kule yüksekliği fazladır, LTE-B'de ise baz istasyonlarının sayısı çok fazla çıkış gücü ve anten yüksekliği azdır onun dışında broadcast tekniği aynıdır hatta her iki sistemde SFN özelliğini kullanmaktadır. Baz istasyonlarının avantajı sayılarının çok olması nedeniyle antensiz yayın izleme özelliği sağlamaktadır. (Bilhassa şehirlerde)

    3) EBU'nun çalışması doğrudur, çünkü halen Avruda'da ASO yapmayan ülke kalmadı ve AVrupa sayısal yayıncılığa 20 yıldan önce başladı. Halen bu konuda Avrupa milyarlarca $ yatırım yapmış, on binlerce çalışanı ile büyük bir sektör oluşturmuştur. Şimdi bu sistemi ortadan kaldırmak tabii ki kolay değildir hem maddi, hem çalışan sayısı hem de sektör olarak. Ancak yakından takip ediyorsanız Avrupa'da artık linear TV yayınlarını izleme oranı hızla düşüyor ve sadece yaşlı nüfus bu yayınları izliyor, genç ve orta yaşlı gruplar öncelikle video için mobil sistemleri kullanıyorlar. Yine de 2020 yılından sonra Avrupa tekrar sayısal yayıncılığı gözden geçirecek. Bunun yanı sıra daha şimdiden önemli bazı Avrupa ülkeleri 2. digital dividend kapsamında 700 MHz bandını mobil operatörler için ihale edileceğini duyurdu. Avrupa kesinlikle 2020'lerden sonra mobil üzerinden linear TV yayınlarını devreye sokmaya çalışıyor. Ancak ülkemizde durum farklı bizde ise ASO ve sayısal TV için hiç bir işlem şu güne kadar yapılmadı (iyi ki de yapılmamış) şimdi bu durumda olsa Avrupa Milyarlarca $ harcayarak sayısal TV vericilerini kurur mı? Tabii ki cevap hayır. Çünkü dün sayısal TV vericilerinin kurulduğu dönemde kimin aklına gelirdi bu gün video dağıtımın neredeyse %70'nin mobil sistemler üzerinden PC'ler, tabletler ve akıllı telefonlar üzerinden yapılacağını? Bu durumda zaten baz istasyonları var, altyapıları hazır, işletmeleri zaten yapılıyor, ek donanımlar LTE-B tekniği ile TV yayınlarını hemde her türlü cihaza yayınlamak varken, bunun yerine yatırımı milyarlarca $ tutan,işletmesi zor, zaten mevcut izleyeni az, mobil ile karşılaştırıldığında teknolojik gelişimi daha zor ve uzun zaman alan sistem kurulsun, hanfi ülke yapar bizim durumda olsa Avrupa'da? Hiç bir ülke yapmaz. Dolayısıyla EBU'nun Avrupa koşulları ile bizimki tamamen farklı. Üstelik frekans ihalesine gerek yok, mux işletmesine gerek yok. Bütün bunlar TV yayıncılığında, ülkemiz şartlarından muhakkak hücreselTV opsiyonunun denenmesi gerektiğinin açık birer örneğidir. Daha ayrıntılı bilgi isterseniz lütfen bana haber veriniz.

    Selamlar, TUFAN

    YanıtlaSil
  2. Merhaba Tufan Bey,
    Kıymetli yorumunuz için çok teşekkürler. Yazıda da belirtmeye çalıştığım gibi meselemiz aynı, ülkemiz için, ülkenin yurttaşları için en ekonomik ve verimli yol/yöntemin belirlenmesi.
    Ne kadar güzel uzunca yazmışsınız. Keşke RTÜK'ün sayın üyeleri bu blogu okuyor olsalar, keşke sizin yorumunuzu görseler, söyleyecek sözü, savunacak fikri olanları bir araya toplasalar.
    Neyse, 2013'te iki panel düzenleyen EMO'ya Eylül 2015 itibariyle bu konuların tartışılacağı bir forum düzenlemesini önereceğim. Umarım Ankara'ya gelebilirsiniz. Sizinle tanışmak isterim.
    Saygılarımla,
    Özgür Coşar

    YanıtlaSil
  3. Merhaba Özgür Bey, merak etmeyin zaten ben 43 yıldır Ankara'da yaşıyorum, ben Türk Telekom Eski Uydu Haberleşme Dairesi Başkanı idim, 2005 yılında emekli oldum ama hala telekom sektöründeyim. Bahse konu sayısal yayıncılık üzerinde ise 2.5 yıldan beri çalışıyorum, ne zaman isterseniz tanışır, EMO'da da bu konuları detaylı olarak tartışabiliriz. Nazik yorumlarınız için de çok teşekkür ederim. Ayrıca Sayın RTUK Kurul Üyesi Esat Bey de sizi takip ediyor, bilgilerinize..

    Selamlar,

    Tufan

    YanıtlaSil
  4. Bir de derler ki blog yazmak işe yaramaz diye. Sayın üst kurul üyemize de saygılarımı sunuyorum o zaman. Eylül ayında Ankara'da görüşmek üzere.

    YanıtlaSil
  5. Özgür Bey, Eylül ayı EMO toplantısı öncesi için tarih ve yer bildirirseniz sevinirim.

    Selamlar, iyi akşamlar ve iyi bir hafta sonu dilerim.

    Tufan

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Yorumlarınız denetimimden geçtikten sonra yayınlanacak. Beğenmediklerinizi hakaret içermeyen şekilde ifade edin lütfen.

Son haftanın en çok okunan 10 yazısı

Göksu Restaurant Nenehatun şubesi açıldı

ve beklenen gerçekleşti...Ankara'nın Sakarya caddesine açılan Bayındır sokakta yer alan Göksu, gönüllere taht kurdu. Gerek servisi, gerek yemeklerin lezzeti vazgeçilmezler arasına girdi. Mekanın Kızılay'ın göbeğindeki Sakarya caddesinde olması, kimilerini üzüyordu. Özellikle Kızılay'a hiç inmeyenler, kalabalığı sevmeyenler yukarılarda bir Göksu hayali kuruyordu. Uzun sürdü inşaat. Nenehatun caddesi ile Tahran caddesinin kesiştiği köşede yer alan binanın inşaatının neden bu kadar sürdüğünü pek anlamamıştım, düne kadar. Dışarıdan 4-5 kat görünen bina toplamda 10 katlıymış. Üstte 3 kat içkili restaurant (ki bu bölüm henüz açılmamış), girişte bekleme salonu ve bar-kütüphane, girişin altında işkembe ve kebapçı (ki bu bölüm hizmet vermeye başladı), işkembecinin altı tam kat mutfakmış, onun altında garaj-çamaşırhane ve en altta iki kat konferans salonu olarak düzenlenmiş öğrendiğime göre. İlk ziyaretime ait fotografları (binanın dıştan çekilmiş bir görüntüsü ve iştah açıcı) beğe

Yaylapınar (Sinekçiler) Köyü Nazilli tatili

Yazılacaklar birikti, bu gidişler birikmeye devam edecek. Üst üste gelince seyahatler, okunanlar, teknik gelişmeler böyle oluyor. Yavaş düzgündür, düzgün ise hızlı deyip başlayayım bir yerinden.  Geçtiğimiz haftanın 6 gecesini, Aydın'ın Nazilli ilçesinin, eski adıyla Sinekçiler, Yaylapınar köyünde geçirdik. Ne ben, ne de eşim Nazilli'li. Oralarda yaşayan akrabamız da yok. Peki nasıl oldu da bir köyde kaldık 6 gece. Pınar Kaftancıoğlu sayesinde. Kendisini büyük şehirlerde, özellikle İstanbul'da, yaşayan çocuk sahipleri tanıyacaktır. Ayşe Arman'ın söyleşisinden sonra tanıyanlar ve alış veriş yapanların sayısında ciddi artış olmuş. Siz tanımayanlardansanız İpek Hanım'ın Çiftliği'nin web sayfasına bakmanızı ve yazının geri kalanını sonra okumanızı öneririm.  Kaftancıoğlu, bana kalırsa ülkemiz için uygulanabilir bir kalkınma modeli oluşturmuş. Ülkemiz, her ne kadar son dönemlerde ihmal edilmiş olsa bile, bir tarım ülkesi. Tarıma elverişli topraklara

Kocadağ At Çiftliği Kocadağ Köyü / Havran

Deniz, kum, güneş tatilinden sıkıldıysanız ve Edremit körfezi civarındaysanız size süper bir alternatif: At binmek. Edremit'ten Balıkesir'e giden yol üzerindeki şirin ilçe Havran'ın Kocadağ köyünde bu mekan. Henüz dört yaşında olan iki(z) kızlarımız çok keyif aldılar at binmekten. Altınızda sizden epey güçlü b ir hayvan varken dengede durmaya çalışmak, yorucu bir o kadar da keyifli bir uğraş. Eğer hayatınızda at binmeyi hiç denemediyseniz, emin olun deneyince siz de kabul edeceksiniz, çok şey kaçırmışsınız demektir.    Kocadağ At Çitfliği'nde at binmenin yanı sıra lezzetli mutfağını da deneyebilirsiniz. Mantı, haşlama içli köfte, ızgara köfte ve elbette demleme çay. Fiyatlar derseniz bu konuda ucuz / pahalı yorumu yapmak istemiyorum. Bunun yerine bir kaç seçtiğim ürünün fiyat bilgisini paylaşacağım. Ancak, öncelikle sipariş edeceğiniz yiyeceklerin hepsinin büyük bir özenle hazırlanıp, aynı özenle servis edildiğini belirteyim. Biz mantı, içli köfte, ızgara hellim ve

Göksu Restaurant

Özellikle öğlen saatlerinde Kızılay, Sakarya civarında düzgün yemek yiyeceğiniz bir yer arıyorsanız en doğru seçim Göksu Restaurant olacaktır. Meşhur Otlangaç'ın karşısına denk düşen mekan, hızlı ve özenli servisi, lezzetli ve fahiş olmayan fiyatları ile bölge insanlarının gönlünde çoktan taht kurmuş. Öğle saatlerindeki kalabalığa karşın hızlı ve özenli servisin sırrı yeterli sayıda personel çalıştırmak olsa gerek. Yemeklerinde etsiz çeşitlerinin az oluşu dışında kusuru yok denebilir. Akşam servisini hiç denemedim, ancak akşamları Sakarya'ya gidenlere fazla hitabetmeyebilir. Afiyet olsun. GÖKSU RESTAURANT Bayındır Sokak No: 22 / A Kızılay - ANKARA tel 312 431 47 27 - 431 22 19

Sokakbaşı Meyhane, nam-ı diğer Hüseyin'in Meyhanesi

Uzunca bir süredir izlediğim tek televizyon yayını Behzat Ç.'nin Hüseyin'in Meyhanesi mekanı olarak kullandığı Sokakbaşı Meyhanesi'ne sonununda gittim. Hatta yanda gördüğünüz üzere Behzat'ın masasında fotografım da var. Mekan, aslında Behzat Ç. öncesinde de bölgede bilinen sevilen yerlerdendi. Esat dörtyolda, köşebaşında yer alan burayı Behzat Ç.'de mekan olarak kullanmak, muhtemelen Erdal Beşikçioğlu'nun zamanında Sokakbaşı'nın çaprazında bir yer işletmesinden kaynaklanıyordur.  Sokakbaşı'na diziden aşinayız. Havalar iyi olduğunda açık havada büyükçe bir yerleri var. İçerisi de küçük sayılmaz. Mezeler lezzetli, fiyatlar pek ucuz sayılmaz. Dizinin etkisi fiyatlara yansımış görünüyor. Behzat'ın masası rezervasyonlu oluyormuş genelde. Yurt içi ve hatta dışından rezervasyon yapılıyormuş. Mekanın garsonları, kim bölümlerde rol almış. Duvarlarda gazete küpürleri ve diziden görüntülerin yer aldığı fotograflar var.  Yakında final yapacak olan Behzat

Pazr günü eğlencesi: Eymir gölü etrafında bisiklet sürmek

Sadece ODTÜ öğrenci ve çalışanlarının bir de göl kartı sahiplerinin girebildiği düşünülür Eymir gölüne. Oysa, eskiden olduğu gibi bugün de arabasız girdiğiniz sürece, kimse kimlik sormaz kapısında. Birisi TRT'nin Oran yerleşkesinin yanından inen yolun sonunda, diğeri Gölbaşı'ndaki TEİAŞ tesislerini geçince olmak üzere iki kapısı bulunur bu küçük göl ve çevresinin. ODTÜ arazisidir ve içerisinde piknik yapmak yasaktır. Son düzenlemeler sonrası üniversite arazisi olduğu için içeride alkol satışı yasaklanmıştır. Yakın zamanda üniversite yönetiminin aldığı bir karar ile Eymir gölü çevresine haftasonları araç girişi tamamen yasaklandı. Her iki kapının yakınında, ODTÜ'de görev yapan güvenliklerin kontrol ettiği park alanları oluşturuldu. Ücretsiz olan bu alanlara aracınızı bırakıp yürüyerek göl çevresine girebiliyorsunuz. İçeride her 10 - 15 dakikada bir hareket eden ring servisleri bekliyor. Lokantaların olduğu yerlerde durakları var. Dönüş için de aynı araçları kullanabili

İkiz bebekle tatile çıkacaklara öneriler

Blog sayfamdaki yazıları belli kategorilere göre ayırıp etiketliyorum. Yazacaklarımın etiketlenebilecek şeyler olmasına özen gösteriyorum. Kısacası her aklıma geleni bloga yazmıyorum. Bugün canım sıkıldı, bari canımın sıkıldığını tüm dünya duysun demiyorum. Biraz bu nedenle, biraz yazarın anonimliğini korumasını sağlama kaygısıyla özel hayatıma ilişkin paylaşımları sınırlı tuttum bu güne kadar. Bu yazı yukarıda anlattıklarımla çelişse bile tatile çıkmadan önce yaptığım internet aramalarında işe yarar çok az bilgi bulabildiğim için ikiz bebek sahiplerine deneyimlerimi aktarayım istedim. Bu yazı ile birlikte yeni bir etiket bloga merhaba diyor: İkiz büyütmek. Bu etiket altında, çok sık olmamakla birlikte, ikiz büyütürken yaşadıklarımı paylaşacağım.

Kitap etiketli 100. yazı: Leyla AÇBA, Bir Çerkes Prensesinin Harem Hatıraları / Harun Açba

Baştan itiraf edeyim. Her ne kadar blog sayfama reklam falan almamış olsam bile okunma sayısını takip ediyorum. Okunmak, yorumlanmak, takip edilmek sanırım tüm blog yazarlarını mutlu ediyor. Güncel haberlere ilişkin blogumda bir şeyler yer alıyorsa o dönemde okunma sayısında ciddi artışlar oluyor. Göksu Restaurant gibi Ankara'nın beğenilen mekanlarından birisine ilişkin ilk sayılabilecek yazılardan birisini yazmış olmam blog sayfama ulaşılma nedenlerinin başında yer alıyor. Bu gerçekten hareketle bugünlerde gündemde olan bir konu hakkında zamanında alıp kütüphanede unuttuğum bir kitap, pazar akşamı keyfi oldu. Leyla Açba, son Osmanlı padişahı Sultan Vahideddin'in ilk eşi olan Emine Nazikeda Kadınefendi'nin 5. nedimesi olarak 1919-1924 yılları arasında saray görevinde bulunmuş bir Çerkes prensesiymiş. Sarayda yaşadıklarına ilişkin hatıralarını kaleme alan ender kişilerden birisiymiş. Leyla Saz, Safiye Ünüvar ve Prenses Ayşe Osmanoğlu dışında hatıralarını kaleme alan yok

Çobanoğlu Restaurant / Eymir Gölü - ANKARA

Senelerdir gidip geldiğim ve her seferinde huzur bulduğum Eymir Gölü ile ilgili ayrıntılı rehber hazırlama işine giriştiğimde, göl kıyısında yer alan mekânları ayrıca tanıtmam gerektiğini fark ettim.  Göl çevresinde araç trafiği tek yönlü olunca, Çobanoğlu'na araç ile ulaşmak epey sürüyor. Gölbaşı tarafındaki kapıyı kullanarak göl kıyısına girdiyseniz, göl çevresindeki turunuzun şık bölümünün son tesisi Çobanoğlu. Adını, geniş bahçesindeki Çobanoğlu çeşmesinden alan bu tesis, kahvaltı, gözleme, ızgara çeşitleri ve sıcak-soğuk mezeleri ile sağlam bir mutfağa sahip.  Eymir gölü, genişçe akan ve kıvrımlarla ilerleyen bir nehre benziyor, haritadan baktığınızda. Bu yüzden, Çobanoğlu'nda otururken küçük bir göl görüyorsunuz. Göl kıyısındaki diğer tesisler ise Çobanoğlu'ndan görünmüyor.  İster bahçesinde oturun, ister soba ile ısıtılan içerisinde çok keyif alacağınızı düşünüyorum Çobanoğlu'nda. TRT tarafındaki kapıdan, yürüyerek ya da bisiklet ile, trafiğin tersi yön

Kuzey Kore, Kore Demokratik Halk Cumhuriyeti, izlenimleri / Feza SEZEN

Blogda farklı görüşlere yer vermek, okuyucu sayısını arttırmak bakımından ne kadar işe yarayacak bilemiyorum. Ancak bildiğim bir şey var ki her e-söyleşi bana çok şey katıyor. Gerek teknik söyleşiler gerekse teknik dışı konulardaki söyleşilerden çok şey öğrendim. Eminim bu pazar yayınladığım e-söyleşiden sizler de bir çok şey öğreneceksiniz. Feza Sezen ile iş yerinden tanışıyorum.  Geçenlerde facebook'taki Kore Demokratik Halk Cumhuriyeti (Kuzey Kore) izlenimlerini okuyup fotograflarını da görünce bu söyleşiyi yapmak istediğimi belirttim. Sağolsun beni kırmadı. Aşağıda okuyacağınız söyleşiye neden olan geziyi Fest Travel Seyahat Acentası 22-29 Haziran 2015 tarihleri arasında gerçekleştirmiş. 1. Paris, Roma, Viyana, Budapeşte ya da Prag değil de neden Pyong Yang? Buna iki yanıtım olacak.  Birincisi, belirtilen bu kentleri ve hatta daha fazlasını gördüm, ayrıca Paris’te de bir süre yaşadım. Bunların tümü, küçük farklılıkları da olsa bir Avrupa yaşamı sunuyor gezgi